Kiedy miałem siedem, może osiem lat, chciałem zostać najlepszym tenisistą na świecie i wygrać Wimbledon. Ale potem zacząłem mieć nowe, większe marzenia i wyznaczać sobie nowe cele. Nigdy bym się jednak nie spodziewał, że kiedyś będę stał tu, przed wami, rozmawiając o tym, jak to jest mieć 24 tytuły wielkoszlemowe.* Te słowa Novak Djoković wypowiedział 10 września 2023 r. po wygraniu finału US Open, zdobywając swój 24. tytuł w Wielkim Szlemie, więcej niż jakikolwiek inny tenisista wśród mężczyzn i tyle samo, co Margaret Court, rekordzistka wśród kobiet, która rekord ustanowiła na początku lat 70. Obecnie Djoković jest najwybitniejszym zawodnikiem w historii tenisa, zostawiając konkurencję daleko w tyle. W trakcie swojej dotychczasowej 21-letniej kariery jest najlepszy nie tylko pod względem wygranych meczów w turniejach wielkoszlemowych, ale na swoim koncie ma także największy odsetek zwycięstw wśród zawodowych tenisistów, wyprzedzając Rafaela Nadala oraz Rogera Federera. Przy tym, nikt z tenisistów i tenisistek nie był tak długo liderem rankingu WTA, jak Djoković (428 tygodni). Mało tego, podczas gdy Nadal i Federer są już na sportowej emeryturze, Djoković jest w grze. Mając obecnie 37 lat cały czas ma motywację, aby wygrywać i pisać kolejne rozdziały swojej tenisowej biografii. A o tym, jak dotychczas ona wyglądała, przeczytasz w książce Novak Djoković. Tenisista wszech czasów.

Czytając książkę będziesz wiedzieć także:
- jak Novak, jako mały chłopiec, trenował tenis podczas gdy jego kraj był bombardowany,
- który tenisista był największym idolem Djokovicia i wywarł na niego największy wpływ,
- jak ważne są marzenia, wiara w siebie i wsparcie bliskich w trakcie sportowej drogi,
- jak tenisista dobierał członków swojego zespołu i którzy trenerzy odegrali najważniejszą rolę w jego karierze,
- jakie są mocne strony Novaka na korcie,
- jaką rutynę przed treningami oraz meczami stosuje tenisista,
- w czym pomagają Djokoviciowi regularne sesje jogi,
- jak kluczowa jest dla tenisisty regeneracja oraz na co szczególnie zwraca uwagę,
- jak z technicznego punktu widzenia wygląda bekhend, forhend, serwis oraz return Novaka,
- jaką mentalną strategię wykorzystuje tenisista, kiedy w trakcie meczów publiczność skanduje nazwisko przeciwnika,
- jak radzi sobie z negatywnymi myślami podczas meczów,
- kim była postać tzw. Djokera w trakcie kariery Djokovicia,
- jak ważny jest rozwój siebie, praca nad sobą, aby móc stawać się coraz lepszym sportowcem,
- jak długo trwał najdłuższy finał turnieju wielkoszlemowego w historii tenisa, w którym udział brał Djoković,
- który moment według tenisisty uważa za najtrudniejszy w całej swojej karierze,
- jak przejście najpierw na dietę bezglutenową, a potem wegańską wpłynęło na formę fizyczną i psychiczną Novaka,
- jakie rutyny przed snem stosuje tenisista,
- jak to jest grać na korcie w tzw. stanie flow,
- dlaczego w trakcie pandemii COVID-19 Novak odmówił zaszczepienia się,
- co już tradycyjnie tenisista robi po wygraniu Wielkiego Szlema na Wimbledonie,
- co było największą motywacją Novaka na początku tenisowej drogi,
- oraz która wygrana z czterech Wielkich Szlemów jest dla Djokovicia najbardziej wyjątkowa.

Opinia o książce: Jedna z nielicznych sportowych biografii, która łączy ze sobą dwie rzeczy. Z jednej strony autor w bardzo ciekawy sposób przedstawił tenisowe oraz prywatne życie Novaka Djokovicia. Historia serbskiego tenisisty ukazana została od samego początku, kiedy to jako małe dziecko trenował po kilka godzin dziennie na kortach bombardowanych przez samoloty NATO, aż do momentu – kiedy już jako doświadczony tenisista – wygrał złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu, a następnie 24. tytuł wielkoszlemowy. Dodatkowo dzięki książce można lepiej przyjrzeć się grze tenisisty, jego treningom, niekonwencjonalnej diecie, nieustannej pracy nad sobą, trzymaniu się swoich wartości i podążaniu własną ścieżką oraz niekończącej się walce (nie tylko z innymi zawodnikami) o kolejne tenisowe osiągnięcia. Jednocześnie historia tenisisty przeplatana jest infografikami pokazującymi najważniejsze statystyki dotyczące gry Novaka oraz opisami najważniejszych meczów, które doprowadziły go na sportowy szczyt. Z drugiej strony wielkie brawa dla autora oraz wydawnictwa za to, że treść merytoryczna została super dopełniona wizualnie: twardą oprawą książki, dobrej jakości papierem oraz wieloma zdjęciami Novaka z kluczowych momentów w trakcie jego kariery. Podsumowując, książka jest bardzo dobrze napisaną sportową biografią, którą warto aby przeczytali nie tylko fani tenisa oraz Djokovicia, ale także sami tenisiści, którzy chcą mieć pełniejszy wgląd w umysł wybitnego sportowca, aby lepiej zrozumieć co doprowadziło go do bycia tenisistą wszech czasów.

Lekcja mentalna od Novaka Djokovicia: Zdałem sobie sprawę, że doszedłem do takiego miejsca w moim życiu i karierze, gdzie muszę trochę popracować i próbować zrozumieć samego siebie na dużo głębszym poziomie niż wcześniej. Przykładałem ogromne znaczenie do wygrania French Open i wszystkich czterech turniejów wielkoszlemowych. Wydaje mi się, że zbyt duże znaczenie. Moje szczęście zależało od tego, czy wygram czy nie. A potem odkryłem, że nawet jak wygrywam, to nie czuję się spełniony, czegoś mi brakuje. Czy było gdzieś we mnie ciemne miejsce, gdzie mały chłopczyk schowany w kącie płakał i domagał się uwagi? Zostawiłem tego dzieciaka na boku i on nie mógł dorosnąć. Rozwijałem się jako tenisista, ale emocjonalnie już nie.* Słowa Djokovicia pokazują, że sportowiec kiedy rozpoczyna drogę w swojej dyscyplinie, często już od dziecka trenuje, skupiając się w dużej mierze na rozwijaniu umiejętności stricte technicznych czy fizycznych. Sportowo te dziecko dorasta, jest coraz lepsze. Pojawiają się pierwsze efekty, puchary, medale, które dodają wiary w siebie, napędzają dalszy rozwój i jeszcze bardziej zwiększają chęć wygrywania. Ale na pewnym etapie kariery, zarówno tej juniorskiej, jak i profesjonalnej, wcześniej czy później przyjdzie moment, że aby wejść na wyższy poziom w swojej sportowej dyscyplinie, trzeba czegoś więcej. Jak to określił Novak, trzeba trochę popracować i próbować zrozumieć samego siebie na dużo głębszym poziomie niż wcześniej.* Chodzi o to, aby rozwijać się nie tylko jako sportowiec, ale również jako człowiek. Chodzi o to, aby nasze wewnętrzne dziecko było nie tylko lepsze pod względem sportowym, ale również emocjonalnym. Kluczowe jest, aby sportowiec zaczął głębszą pracę nad sobą, budując samoświadomość, a więc wiedzę o sobie samym, która - jak pokazują badania - jest jedną z najważniejszych cech nabywania mentalnych umiejętności. Samoświadomość ta przekładać się będzie także na większe poczucie własnej skuteczności, wzrost sportowych umiejętności, a te z kolei pozytywnie wpływać będą na sportowe wykonanie.** Jak dodaje psycholożka Anna Baumgardner: Znać siebie, znaczy lubić siebie.*** Chodzi o to, aby poznać siebie, swoje potrzeby, swoje emocje, zrozumieć to, co w sporcie mnie motywuje i daje satysfakcję w perspektywie nie tylko tu i teraz, ale też długoterminowej. Jednocześnie kiedy znasz siebie lepiej, to zaczynasz bardziej rozumieć swoje schematy myślenia oraz działania i dzięki temu możesz nad nimi pracować. Novak Djoković na swoim przykładzie pokazuje, jak ważne jest zadbanie o sferę psychologiczną, która rozwija osobę jako człowieka, ale przy tym pozwala maksymalizować jego osiągnięcia jako sportowiec. Chodzi o to, aby wewnętrzne dziecko, równolegle do rozwoju sportowego, wzrastało także emocjonalnie. Ważny jest holistyczny rozwój siebie, który pozwoli nie tylko zachować większą równowagę pomiędzy życiem prywatnym, a sportowym, ale także czerpać większą radość z uprawianej dyscypliny sportowej.

Autor: Dominic Bliss. Data wydania: 02/12/2024. Wydawnictwo: Familium s.r.o.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://familium.pl/wszystkie-prezenty/92-novak-djokovic-tenisista-wszech-czasown-9788088333517.html

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Novak Djoković. Tenisista wszech czasów.

** Morre W.E., Stevenson J.R., Training for trust in sport skills, „The Sport Psychologist”, 8(1), 1994, str. 1–12.

*** Baumgardner A.H., To know oneself is to like oneself: Self-certainty and self-affect, „Journal of Personality and Social Psychology”, 58(6), 1990, str. 1062–1072.

W wieku 6 lat zapisany został do pierwszej szkółki piłkarskiej. Już wtedy, na tle innych zawodników, wyróżniał się umiejętnościami technicznymi, a przy tym był niesamowicie zaangażowany oraz jeszcze bardziej pracowity. Mając 10 lat został przyjęty do Akademii Flamengo. Pasja do piłki nożnej była tak wielka, a piłkarskie marzenia tak duże, że przez dwa lata dojeżdżał na treningi autobusem 150 km w obie strony. W Akademii przeszedł wszystkie szczeble wiekowe, grając zawsze z rocznikami starszymi od siebie oraz zagrał swój pierwszy mecz, jako profesjonalny piłkarz. Równo tydzień, po skończeniu 18 lat, stał się oficjalnie zawodnikiem Realu Madryt, ale nie od razu grał z pierwszym zespołem. Najpierw trenował i rozgrywał mecze w rezerwach 3. ligowego Realu Madryt Castilla. Kiedy w końcu dołączył do pierwszej drużyny, przez trzy pierwsze sezony częściej zaczynał mecz na ławce rezerwowych, niż w pierwszym składzie. Dzisiaj, 6 lat później, Vinícius Júnior jest kluczowym napastnikiem Los Galácticos. Poprzez swoje zaangażowanie, upór oraz ciężką pracę pokazał, że warto na niego stawiać. Na swoim koncie ma obecnie m.in. już dwie wygrane Ligi Mistrzów, dwa Klubowe Mistrzostwa Świata oraz trzykrotnie sięgnął po mistrzostwo Hiszpanii i superpuchar Hiszpanii. A wszystko zaczęło się w ubogich przedmieściach Rio de Janeiro, gdzie rodzice często nie mieli pieniędzy na plecak, buty czy opłatę za klub. Jak doszedł do miejsca, w którym jest dzisiaj? Jakie wyzwania musiał po drodze pokonać? Które osoby odegrały najważniejszą rolę w jego piłkarskim rozwoju? Tego dowiesz się z książki Vinícius Jr. Brazylijski wojownik.

Czytając książkę będziesz wiedzieć także:
- jaką sportową dyscyplinę trenował Vinícius od 7. roku życia równolegle z piłką nożną,
- kogo piłkarz zabrał ze sobą przeprowadzając się z Brazylii do Realu Madryt,
- dlaczego podczas prezentacji na stadionie Santiago Bernabéu na koszulce Viníciusa nie było numeru,
- czym w piłce nożnej jest tzw. remontada,
- z czym związana była pierwsza kontuzja Viníciusa, jako zawodowego piłkarza,
- czego trener Zinédine Zidane zakazał robić w szatni piłkarzom Realu Madryt przygotowującym się do meczu,
- co i do kogo na temat Viníciusa powiedział Karim Benzema w przerwie meczu z Manchester City,
- co najbardziej boli piłkarza w lidze hiszpańskiej, a czego przykładem był mecz Realu Madryt z Valencią 21 maja 2023 roku,
- dlaczego trener Zinédine Zidane miesiącami nie widział Viníciusa w pierwszym składzie zespołu Real Madryt,
- co wspólnego z polskim kibicem ma brazylijski piłkarz,
- oraz który dotychczas trener wpłynął najbardziej na rozwój piłkarski Viníciusa.

Opinia o książce: To już jest 12. piłkarska odsłona książek serii „Wydarzyło się naprawdę” skierowana do młodszych czytelników. Wszystkie mentalne recenzje do wcześniejszych jedenastu pozycji znajdziesz na moim blogu. A wracając do książki o brazylijskim piłkarzu, historię Viníciusa Júniora – przedstawioną na blisko 200 stronach – czyta się superszybko. Zapewne w jedno popołudnie można poznać lepiej sylwetkę napastnika. To jest duży plus, że narracja autorów jest bardzo kompaktowa i konkretna. Jednocześnie atutem książki jest to, że autorzy przy okazji wyjaśniają wiele aspektów związanych z piłką nożną, co pomaga lepiej zrozumieć tę dyscyplinę sportu. Natomiast kończąc czytanie książki, miałem niedosyt. Moim zdaniem historia piłkarza, jego futbolowe i prywatne życie przedstawione zostały w zbyt ogólnikowy sposób. Przy tym, w książce zawartych zostało bardzo mało wypowiedzi samego piłkarza, pokazujących jego podejście do życia oraz do gry na boisku. Z jednej strony warto poznać piłkarską drogę Viníciusa i przeczytać pierwszą dostępną na rynku książkę o brazylijskim zawodniku. Ale z drugiej strony nie należy spodziewać się, że będzie ona wypełniona biograficznymi szczegółami. Można potraktować ją jedynie jako wstęp, który miejmy nadzieję – za jakiś czas – będzie miał ciąg dalszy wśród sportowych (auto)biografii.

Lekcja mentalna od Viníciusa Juniora: Nie jestem gwiazdą. Ta szatnia jest pełna mistrzów, a ja tylko usiłuję się od nich uczyć.* Nauka, praca nad sobą oraz świadomy trening swoich słabych stron wyróżniają najlepszych sportowców. Przy tym, często najlepsi sportowcy są najskromniejsi. Mają w sobie pokorę i otwartość na ciągły, nieustanny rozwój. Zdaniem psycholożki Carol Dweck**, chociaż ludzie różnią się między sobą m.in. zdolnościami czy temperamentem, to każdy z nas może się zmieniać, może doskonalić swoje umiejętności, jeśli włoży odpowiednio dużo wysiłku w rozwój siebie, w dziedzinie, którą się interesuje i która go pasjonuje. Jednym z głównych czynników, decydującym o tym czy sportowiec będzie coraz lepszy w swojej dyscyplinie oraz jak radzić sobie będzie z przeciwnościami, jest jego nastawienie, czyli wyobrażenia o sobie samym, które wywierają ogromny wpływ na codzienne działania. Dweck wyróżnia dwa rodzaje nastawienia: na trwałość (fixed mindset) oraz na rozwój (growth mindset). Osoby z nastawieniem na trwałość uważają, że rodzą się z danym limitem inteligencji, z pewnym zestawem umiejętności i nic z tym więcej już nie mogą zrobić. Jednocześnie podejmują się zadań łatwych, zmniejszając ryzyko popełnienia błędu oraz nie poniesienia ewentualnej porażki. Przy tym, zazwyczaj trzymają się tego, co pewne i znane, nie szukając nowych możliwości bycia lepszym. Natomiast osoby z nastawieniem na rozwój wiedzą, że być może dzisiaj wszystkiego jeszcze nie potrafią, ale wiele mogą się nauczyć, jeżeli włożą odpowiednio duży wysiłek. Do tego osoby te lepiej radzą sobie z porażkami, traktując niepowodzenia jako kolejną przeszkodę do pokonania. Jednocześnie w trudnych momentach zamiast odpuszczać – co często robią osoby z nastawieniem na trwałość – to jeszcze bardziej zwiększają wysiłek i po raz kolejny próbują podjąć wyzwanie. Dodatkowo osoby z growth mindset są bardziej wytrwałe oraz podejmują się zadań trudnych, wymagających, ale takich dzięki którym się rozwiną. Przy tym inspirują się lepszymi od siebie. Sukcesy innych stanowią dla nich przykład, że dany cel jest możliwy do osiągnięcia jeżeli w dłuższej perspektywie skupią się na wysiłku, pracy nad sobą i doskonaleniu swoich umiejętności. Piłkarz Vinícius Júnior już jako dziecko został zauważony, że ma ogromny talent do piłki nożnej, że jest dużo lepszy od swoich rówieśników. Ale to nie wyłącznie talent zaprowadził go na piłkarski szczyt. Vinícius, mając w sobie nastawienie na rozwój, do talentu dołożył niezliczone godziny treningów zarówno na boisku, jak i w siłowni, które sprawiły, że jego marzenia z dzieciństwa w pewnym momencie zaczęły stawać się rzeczywistością. Nastawienie na rozwój pozwoliło mu nie tylko wejść na sportowy szczyt, ale przede wszystkim dzisiaj się na nim utrzymywać. Dlatego sportowcu zachęcam Cię, abyś pielęgnował w sobie nastawienie na rozwój, abyś postawił na samodoskonalenie. Nie skupiaj się wyłącznie na wyniku, ale przede wszystkim na procesie. Nie skupiaj się, aby już teraz zobaczyć efekty, ale kieruj reflektor swojej uwagi na drogę, którą podążasz. Aby każdego dnia robić kolejny, mały krok w byciu jeszcze lepszym sportowcem. Przy tym, miej otwartą głowę, inspiruj się lepszymi od siebie, ucz się od nich oraz konsekwentnie zmierzaj w kierunku swoich sportowych celów.

Autorzy: Yvette Żółtowska-Darska, Jacek Sarżało. Data wydania: 27/11/2024. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.labotiga.pl/ksiazki-sportowe-o-pilce-noznej/48678-pakiet-vinicius-jr-brazylijski-wojownik-ksiazka-karta.html

* Przytoczony w artykule cytat pochodzi z książki Vinícius Jr. Brazylijski wojownik.

**Carol Dweck, Nowa psychologia sukcesu, Wydawnictwo Muza S.A., Warszawa 2017.

Czuję, że spadam w otchłań, jakby wciągała mnie ziemia. Przegrałem finał igrzysk olimpijskich w Londynie 2012. Przegrałem najważniejszy mecz w życiu i przegrałem go, będąc milimetr od zwycięstwa. (…) Wiem, że nigdy nie zdołam tego cofnąć i powtórnie rozegrać meczu życia. Czuję w trzewiach głęboki ból, który mnie miażdży. Sięgam dna i widzę to. Jest czarno, piekielnie czarno. Płaczę dalej. Nie potrafię, nie chcę i nie mogę przestać. Brakuje mi powietrza. Chciałbym uciec, lecz nie mogę uciec od samego siebie.* Od tych słów rozpoczyna się pierwsza część autobiografii siatkarza Bruna Mossa Rezende, grającego na pozycji rozgrywającego. Droga na początku w dużej mierze wytyczona przez rodziców, którzy także grali w siatkówkę, a tata, dodatkowo jako trener, przez ponad 15 lat prowadził męską reprezentację Brazylii. Bruno, będąc jeszcze dzieckiem, wychowywał się na hali, oddychał atmosferą panującą na boisku, słuchając odbijającej się od parkietu piłki. Już wtedy brał udział w naradach zespołów, a na boisku rzucał wyzwania dużo starszym zawodnikom. Dwukrotnie nie był powoływany do reprezentacji kraju. Pomimo to, nie poddawał się, wierzył w siebie i ciężko trenował. Za trzecim razem dostał swoją szansę, którą chwycił i już nie puścił, reprezentując żółto – zielone barwy przez blisko 18 lat. Wydawałoby się, że jako siatkarz w trakcie swojej kariery zmierza na sam sportowy szczyt. Jednak w finale Igrzysk Olimpijskich w 2012 roku, zespół Brazylii prowadząc z Rosją w setach 2:0, a w trzecim mając dwie piłki meczowe, których nie wykorzystuje, ostatecznie przegrywa 2:3 i zdobywa srebrny medal. Od tego momentu kapitan Canarinhos zaczyna mentalnie spadać na samo dno, gdzie jedynym środkiem znieczulającym ból i wyciszającym czarne myśli jest alkohol. Aby z tego stanu zacząć wychodzić, prosi o profesjonalną pomoc, zaczyna pracować nad sobą, nad swoim umysłem. Odkrywa świat mindfulness, trening z oddechem, na nowo ucząc się koncentrować i radzić sobie z emocjami. Nagrodą za ten wysiłek jest po 4 latach upragniony złoty medal zdobyty w trakcie Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro. Ilu wyrzeczeń, przelanych łez oraz wylanych kropli potu wymaga spełnienie marzeń z dzieciństwa? Jak wymagający pod względem psychicznym oraz fizycznym jest zawodowy sport? Jak wyglądała sportowa droga, którą przebył dotychczas siatkarz? O tym m.in. przeczytasz w książce Bruno Rezende. Od ciemności do złota, do której prolog napisał brazylijski piłkarz Neymar Jr.

Z książki dowiesz się także:
- co takiego stało się, że podczas Igrzysk Olimpijskich w Londynie 2012 zespół Brazylii przegrał finał z Rosją,
- jaką wiadomość piłkarz Neymar Jr wysłał do Bruno Rezende tuż po przegranym finale,
- jak poradzić sobie, kiedy jako sportowiec zaczynasz tracić pewność siebie,
- dlaczego nie należy w trakcie meczu analizować popełnionych błędów,
- jakie konkretne ćwiczenia w ramach treningu mindfulness wykonywał Bruno,
- w jaki sposób zmieniać negatywny dialog wewnętrzny na pozytywny,
- co stanowiło motywację Bruna, aby stawać się coraz lepszym siatkarzem,
- jak w praktyce wykorzystywał przed meczami trening wyobrażeniowy,
- oraz dlaczego w sporcie ważne jest zrozumienie, że po przegranym meczu nadal można być z siebie zadowolonym.

Opinia o książce: Autentyczna i do bólu szczera sportowa historia opowiedziana przez jednego z najlepszych brazylijskich siatkarzy. Autobiografia, która pokazuje nie tylko to, co rozgrywa się na boisku, ale również w głowie sportowca. Stanowi to ogromną wartość książki, pozwalając mieć pełniejszy wgląd i lepiej zrozumieć sportową psychikę. Przy tym, co zdarza się bardzo rzadko w sportowych biografiach, Bruno Rezende pokazuje, jak wyglądała jego mentalna przemiana po przegranym finale w Londynie, z której wyszedł dużo silniejszy psychicznie, niż kiedykolwiek wcześniej. Dodatkowo na swoim przykładzie daje do zrozumienia, że bycie perfekcjonistą może wiele dać, ale również tyle samo, albo jeszcze więcej odebrać. W mojej opinii, po książkę warto aby sięgnęli nie tylko siatkarze, ale również sportowcy, którzy mają świadomość tego, jak ważny jest holistyczny rozwój siebie, aby trenować zarówno ciało, jak i umysł. Również psychologowie oraz trenerzy mentalni znajdą w książce wiele praktycznych wskazówek, jak zadbać o sportową psychikę oraz jak pomóc zawodnikowi spojrzeć na siebie z szerszej perspektywy. Aby pokazać, że jest się nie tylko sportowcem, ale przede wszystkim człowiekiem. Bardzo wartościowa książka, którą warto mieć na swojej półce.

Lekcja mentalna od Bruna Rezende: Wracam myślami do piłki na 24-23, potem do mojej zagrywki przy 25-24… Krótko mówiąc, ponownie przeżywam set, punkt po punkcie. (…) Robię najgorsze, co może zrobić zawodnik: myślę o tym, co się stało, a nie o tym, co będzie. (…) Tracę koncentrację, za dużo myślę i rozmawiam sam ze sobą. „Co ty robisz? Poddajesz się? Teraz? Bruno, nie odpuszczaj, nie podczas finału, na który czekałeś od zawsze”. Nic z tego… Cały czas wchodzę w mecz i z niego wychodzę: nie jestem skupiony na tu i teraz. A na tym poziomie, jeśli nie jesteś skoncentrowany – nie wygrywasz.* W sporcie na poziomie wyczynowym, gdzie zawodnicy reprezentują podobny poziom umiejętności technicznych oraz fizycznych, a przy tym presja jest coraz większa, o sukcesie lub porażce zaczyna decydować psychika, a z nią w szczególności związana umiejętność wysokiej koncentracji uwagi podczas meczu.** Dzięki niej albo zawodnik będzie o ułamki sekundy przed rywalem, albo to przeciwnik mentalnie zacznie wyprzedzać jego. Bruno Rezende przez dużą część swojej kariery skupiał się, aby trenować przede wszystkim swoje ciało, zapominając o tym jak ważną rolę odgrywa umysł, który tym ciałem steruje. Zrozumiał to dopiero wtedy, kiedy nie potrafił poradzić sobie z przegranym finałem w trakcie Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Wtedy jego głowa mentalnie nie wytrzymała i powiedziała STOP. Ale wielkość sportowca ujawnia się nie tylko wtedy, jaki radzi sobie z kolejnymi sukcesami, ale również jak zachowuje się kiedy na sportowej drodze pojawiają się porażki, często jedna po drugiej. Bruno w tych trudnych momentach znalazł w sobie pokorę oraz pokazał dojrzałość, że kiedy samemu nie potrafiąc sobie pomóc, o pomoc tę zwrócił się do specjalistów, dzięki którym zaczął trenować swój mindset, zaczął pracę nad sobą. Zbudował silny mentalnie fundament, który pozwolił mu wrócić na sportowy Olimp, sięgając po upragniony złoty medal. Dlatego, jako sportowiec, wykorzystaj lekcję od Bruna Rezende – zarówno Mistrza Olimpijskiego, jak i Świata – wszechstronnie rozwijając siebie. Pamiętaj, że liczba zdobytych medali, pucharów, stopień na podium na którym stoisz – a więc Twoje sportowe efekty – które widoczne są na zewnątrz Ciebie, w dużej mierze zależą od tego, co jako sportowiec masz wewnątrz siebie. Innymi słowy, zanim będziesz sportowcem przez duże „S”, wcześniej stań się osobą przez duże „O”.*** A jak zacząć mentalną pracę nad sobą? Jak holistycznie rozwijać siebie? O tym dowiesz się z mojej książki Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, w której daję Ci 20 strategii zaczerpniętych od ponad 80 topowych sportowców. Wszystko po to, abyś po mistrzowsku zaczął trenować swoją psychikę, która rozwijana zacznie robić różnicę u Ciebie, w Twojej sportowej dyscyplinie.

Autorzy: Bruno Mossa De Rezende, Gian Paolo Maini, Davide Romani. Data wydania: 17/07/2024. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/bruno-rezende-od-ciemnosci-do-zlota/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Bruno Rezende. Od ciemności do złota.

** O tym, jak ważne jest przygotowanie mentalne w sporcie przeczytasz w: Tenenbaum G., Eklund R. (red.), Handbook of Sport Psychology, Wydawnictwo John Wiley & Sons, New Jersey 2007.

*** Według A.H. Baumgardner: Znać siebie znaczy lubić siebie. Ponieważ kiedy znasz siebie lepiej, potrafisz maksymalizować swoje osiągnięcia. Wiesz, co dzisiaj możesz zrobić, a czego jeszcze nie. Więcej w: Baumgardner A. H., To know oneself is to like oneself: Self-certainty and self-affect, „Journal of Personality and Social Psychology”, 58(6), 1990, str. 1062–1072.

Sportowcy zbliżyli się do granicy możliwości fizycznych. (…) Są szybsi, silniejsi i bardziej wytrzymali. Czy to znaczy, że nie mogą osiągać jeszcze lepszych wyników? (…) Mogą, a ten ukryty potencjał tkwi w przygotowaniu psychicznym.* Historia sportu pokazuje przykłady wybitnych sportowców, którzy dążąc do bycia najlepszymi, pokonywali własne ograniczenia, przekraczali granice zarówno fizyczne, jak i mentalne, których często nikt dotychczas jeszcze nie przekroczył, aby w swojej dyscyplinie osiągnąć to, czego nikt inny wcześniej nie dokonał. Jednym z kluczowych aspektów mistrzostwa w sporcie jest tzw. prime performance, czyli umiejętność wielokrotnego powtarzania wyniku z górnego pułapu swoich możliwości.** W sporcie profesjonalnym chodzi nie tylko o to, aby jeden raz wygrać mecz, zawody, aby tylko raz stanąć na najwyższym stopniu podium. Ale zrobić to jeszcze raz i raz jeszcze. A bycie powtarzalnym w swojej dyscyplinie wymaga doskonalenia nie tylko umiejętności technicznych, motorycznych, taktycznych, ale również uwzględnienia pracy nad umiejętnościami mentalnymi. O tym, jak ważna jest sfera mentalna oraz jak zacząć ją trenować, przeczytasz w książce Pod presją. Jak wytrzymałość psychiczna pozwala zwyciężać, napisaną przez piłkarza Jerzego Dudka oraz psychologa sportu Pawła Habrata.

Czytając książkę dowiesz się także:
- jaka jest specyfika piłki nożnej,
- co robić, kiedy kolejny mecz siedzisz na ławce rezerwowej,
- jak wykorzystywać stres na swoją korzyść,
- czym dla piłkarza Jerzego Dudka jest bycie profesjonalnym sportowcem,
- jak trener José Mourinho wspierał mentalnie piłkarzy,
- od czego zacząć, kiedy doznajesz kontuzji,
- jak budować atmosferę w zespole,
- co zrobić, kiedy w trakcie meczu popełnisz błąd i zaczynasz tracić pewność siebie,
- jakie jest 5 zasad mentalnych najlepszych sportowców,
- czym są cele zadaniowe i jak poprawnie stawiać je na treningi oraz mecze,
- jak skutecznie trenować pewność siebie,
- jakie rutyny przed meczem stosował Dudek,
- dlaczego ważne są osoby, którymi się otaczasz,
- jak budować pozytywne nastawienie oraz czerpać więcej radości z gry,
- oraz jak wykorzystać zarówno przegraną, jak i wygraną, aby była dodatkową motywacją.

Opinia o książce: Książka ma już ponad 12 lat, ale nadal swoimi treściami jest aktualna obecnie. Sięgnąłem po nią po raz drugi, chcąc wyciągnąć z niej inspiracje dla siebie oraz do pracy psychologicznej ze sportowcami. A inspiracji mentalnych w tej książce jest mnóstwo i przy tym podane są w bardzo przystępny sposób. Przy tym, ogromnym atutem książki jest to, że napisana została przez dwóch doświadczonych ekspertów: piłkarza Jerzego Dudka oraz psychologa sportu Pawła Habrata. Dzięki temu można spojrzeć na kwestie budowania odporności psychicznej równolegle z dwóch perspektyw: piłkarza, który stosował strategie mentalne na boisku, grając w takich klubach jak Liverpool czy Real Madryt oraz psychologa, na co dzień pracującego ze sportowcami. W mojej opinii jest to skarbnica praktycznych wskazówek dla każdego zawodnika niezależnie od uprawianej dyscypliny. Wiele wartościowych technik znajdą również trenerzy mentalni oraz psychologowie sportu. Dodatkowo superdopełnieniem treści merytorycznej są zawarte w książce wysokiej jakości zdjęcia, pokazując podczas meczów grę takich piłkarzy, jak m.in.: Cristiano Ronaldo Andrés Iniesta, Carles Puyol czy Giorgio Chiellini. Do tego także Jerzy Dudek dzieli się zdjęciami ze swojego prywatnego archiwum. W podobnym formacie, w 2023 roku, napisana została książka przez duet piłkarza oraz psychologa sportu pt. Łukasz Piszczek. Mentalność sportowca. Obie książki warte są przeczytania, aby się zainspirować, poszerzyć sportową świadomość, wyciągnąć dla siebie wnioski oraz jako sportowiec wdrożyć do swojej praktyki strategie stosowane w psychologii sportu.

Lekcja mentalna od Jerzego Dudka: Każdy piłkarz popełnia błędy. Każdy, bez wyjątku. Messi i Ronaldo też. Chodzi o to, żeby jeden błąd nie spowodował załamania pewności siebie. Łatwo jest panować na boisku, jeśli wszystko wychodzi. To proste. Znacznie trudniej jest znaleźć pewność siebie, kiedy mecz zaczęło się od jakiejś gafy. (…) Co wtedy trzeba zrobić? Czasami pomagało mi, jak krzyknąłem. Tak po prostu, ryknąłem sobie w stronę obrońców albo zupełnie do nikogo. Chciałem się tylko pobudzić. Innym razem wziąłem 10 głębokich wdechów. Nie ma zasady na to co komu pomoże, trzeba ją samemu znaleźć. Najważniejsze, żeby po prostym błędzie nie załamywać się. Jeśli straci się na chwilę pewność, trzeba spróbować szybko ją odzyskać.* Piłkarzy Jerzy Dudek pokazuje, że każdy zawodnik popełnia błędy. Jedni sportowcy, kiedy nie wykorzystają okazji, wówczas często tracą pewność siebie i odpuszczają. Zamiast być w grze, tu i teraz, w teraźniejszości, to analizują popełniony błąd, będąc w przeszłości. W ten sposób koncentracji uwagi zmniejsza się, negatywnie wpływając na ich sportowe wykonanie. Inni z kolei zawodnicy, kiedy popełnią błąd, dalej robią swoją, nie rezygnują, nie poddają się i po błędzie od razu stosują swoje sprawdzone sposoby, aby ponownie wrócić do rywalizacji. Jerzemu Dudkowi w trakcie meczów pomagało, że krzyknął do kolegów z drużyny, że skupił się na oddechu. Miał swoje techniki. Do nich dodam od siebie dla Ciebie sportowcu jeszcze jedną sprawdzoną technikę. Pamiętaj, że jeżeli podczas treningu czy meczu popełnisz błąd, to wówczas natychmiast uruchom pozytywny dialog wewnętrzny. To, co do siebie możesz wtedy mówić, to np.: Graj, następna piłka, rób swoje, dawaj, dalej. Wybierz z tej listy jedno, dwa hasła i powtarzaj je tak długo, aż ponownie wejdziesz w podwyższony poziom koncentracji uwagi, zapomnisz o popełnionym błędzie, Twoja pewność siebie zwiększy się, a Ty mentalnie będziesz gotów ponownie pokazać swoje sportowe umiejętności.

Autorzy: Jerzy Dudek, Paweł Habrat. Data wydania: 09/05/2012. Wydawnictwo: Sport & Profit.

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Pod presją. Jak wytrzymałość psychiczna pozwala zwyciężać.

** Blecharz, J., Psychologia we współczesnym sporcie – punkt wyjścia i możliwości rozwoju, „Przegląd Psychologiczny”, 49(4), 2006, str. 445-462.

Musieć to ja nigdy nie muszę. Dla mnie nie istnieje: musisz. Robię tylko to, czego sam chcę.* To zdanie chyba najlepiej opisuje legendę piłki nożnej. Człowieka, który regularnie sprzeciwiał się zastanym regułom, na boisko wprowadził futbol totalny, a przy tym nie bał się mówić, kiedy coś mu się nie podobało. W swoich słowach oraz zachowaniu był zarówno błyskotliwy i wizjonerski, jak również kłótliwy i arogancki. Często nawet wręcz bezczelny, dyktując warunki i zmieniając podczas meczów ustawienie kolegów z drużyny, najpierw jako piłkarz, a później jako trener. A wszystko zaczęło się, kiedy Johan Cruyff – będąc jeszcze dzieckiem – rozgrywał mecze na ulicach amsterdamskiego Betondorp. Już wtedy piłka kleiła mu się do nogi, dryblował, strzelając gola za golem. Kiedy jego mama sprzątała klubowe szatnie i toalety Ajaksu, on rozkładał ręczniki dla zawodników pierwszej drużyny, robił im zakupy, a podczas treningów wyciągał piłki z krzaków. Mając 12 lat umiera mu ojciec i dla młodego człowieka Ajaks staje się jedną wielką rodziną tworzoną przez wielu piłkarskich ojców. Do klubu zostaje przyjęty bez testów w wieku 10 lat. W nim dorasta i tu zaczyna kształtować się jego tożsamość. Z tym klubem podpisuje również swój pierwszy zawodowy kontrakt i razem z zespołem sięga po najważniejsze piłkarskie trofea, w tym w trzykrotnie z rzędu wygrywając Puchar Europy (dzisiaj Ligę Mistrzów). W ciągu 6 lat Ajaks z przeciętnego klubu przekształca się w najlepszą drużynę na świecie. Po licznych sukcesach w swoim kraju, postanawia przenieść swoje piłkarskie umiejętności do Barcelony, z którą zdobywa m.in. upragnione od 14 lat mistrzostwo Hiszpanii. Po 5 sezonach gry na stadionie Camp Nou podejmuje decyzję, że żegna się z zawodowym futbolem. Jednak przerwa ta okazuje się trwać krótko. Nie mija 7 miesięcy i Cruyff ponownie zakładki korki, piłkarski strój, ale tym razem w barwach klubu Los Angeles Aztecs. Jego debiutancki sezon w amerykańskiej piłce nożnej jest bardzo udany: 27 rozegranych meczów, 14 strzelonych goli i jeszcze więcej asyst, a przy tym zostaje najbardziej wartościowym zawodnikiem sezonu. Następnie gra przez chwilę w Washington Diplomats oraz hiszpańskim klubie Levante. Mając 34 lata historia zatacza koło i Cruyff jako zawodnik wraca najpierw do Ajaksu, aby następnie – po krótkim epizodzie z klubem Feyenoord Rotterdam – ostatecznie zakończyć klubową karierę. Jako piłkarz nigdy nie potrafił przyjąć do wiadomości porażki, ale w końcu musiał się poddać. 24 marca 2016 roku zmarł po długiej walce z rakiem płuc. A o tym, jak wyglądała piłkarska, trenerska i również osobista droga człowieka, który przez całe swoje życie nie uznawał kompromisów oraz zawsze stawiał na swoim, dowiesz się z książki Johan Cruyff. Biografia totalna.

Czytając książkę będziesz wiedzieć także:
- czego dotyczył specjalny kontrakt młodzieżowy, który Johan jako 15-nastolatek podpisał z Ajaksem,
- dlaczego, trenując piłkę nożną, zrezygnował z gry w baseball, w który był równie dobry,
- co napisał o Johanie w swojej opinii psycholog zatrudniony przez Ajaks,
- jak piłkarz wykorzystywał przed meczami trening wyobrażeniowy,
- czym był tzw. Cruyff Turn, naśladowany później przez piłkarzy na całym świecie,
- które dwa gole według piłkarza są jego najpiękniejszymi w całej karierze,
- dlaczego Johan otrzymał zakaz z gry w reprezentacji Holandii aż na 12 miesięcy,
- jakie rutyny przed meczami stosowali piłkarze Ajaksu, w tym Cruyff,
- co oznaczało wśród piłkarzy Ajaksu hasło „mam go już na spodenkach”,
- co takiego stało się, że w trakcie Mistrzostw Świata w 1974 roku Holandia, uznawana za najlepszą drużynę całego turnieju, przegrała finał,
- dlaczego według Cruyffa psycholog jest ważną częścią zespołu trenerskiego,
- z jakich powodów piłkarz postanowił opuścić rodzinny Ajaks na rzecz gry w Barcelonie,
- dlaczego w reprezentacji Holandii wystąpił tylko 48 razy, chociaż mógł grać znacznie więcej,
- co było największym nałogiem Johana,
- co spowodowało, że pomimo ogłoszenia w Barcelonie zakończenia klubowej kariery, postanowił ponownie wrócić na boisko w USA,
- jak Cruyff zaczął trenować piłkarzy Ajaksu, nie mając jeszcze trenerskiej licencji,
- co uważa za największą porażkę w trakcie całej swojej piłkarskiej kariery,
- na czym polegała obsesja Cruyffa związana z sygnalizacją świetlną,
- który rodzaj łamigłówek najczęściej rozwiązywał,
- oraz na czym dokładnie, według Cruyffa, polegał tzw. futbol totalny.

Opinia o książce: Są książki, które się czyta, odkłada na półkę, a następnie się o nich zapomina. Są też książki, które pochłania się kartka za kartką, które otwierają głowę, zatrzymują i dają mocno do myślenia. A kiedy czytasz ostatnie zdanie i wiesz już, że to koniec, w głowie pojawia się myśl: Ale to było dobre. I taką książką jest zdecydowanie historia o Johanie Cruyffie, gdzie słowa w tytule biografia totalna są jak najbardziej na właściwym miejscu. Z jednej strony, autor w totalny, chronologiczny sposób – bo bardzo szczegółowo na 645 stronach – opisał wszystkie (albo pewnie prawie wszystkie) aspekty z pracy i życia Cruyffa, zarówno te piłkarskie oraz trenerskie, jak i osobiste oraz biznesowe. Przy tym, ciekawie przedstawił czasy piłki nożnej, kiedy wielu piłkarzy w ciągu dnia pracowało jeszcze na etacie, a wieczorami trenowało w klubach. Czasy, kiedy zawodnicy nie mieli swoich menadżerów, a klubowy transfer pomiędzy krajami był zakazany. A tu nagle pojawia się Cruyff, który zaczyna zmieniać oblicze piłki nożnej, a na boisku wdrażać tzw. ideę futbolu totalnego. Przy tym, wychodzi z założenia, że zasady są po to, aby je zmieniać, a jeżeli tych zasad jeszcze nie ma, to trzeba je po prostu stworzyć. Jednocześnie, najpierw jako piłkarz, a później jako trener, w tym co robił był wizjonerem, wręcz piłkarskim filozofem, który widział więcej niż inni oraz pragnął osiągać więcej niż inni. Swoimi pionierskimi (na tamte czasy) działaniami był także przykładem, że piłkarz może zarabiać pieniądze nie tylko na boisku, ale również poza nim. Podsumowując, moim zdaniem jest to jedna z najlepszych sportowych biografii przeczytanych dotychczas w 2024 roku. Must have dla każdego piłkarza, trenera, fana piłki nożnej. Warto zainspirować się historią Cruyffa, który swym nieszablonowym podejściem, na kilkadziesiąt lat, ukształtował grę wielu piłkarzy i klubów. Przy tym, dobrym uzupełnieniem będzie wydana rok wcześniej książka Johan Cruyff. Autobiografia, w której Cruyff z własnej perspektywy opowiada historię swojego życia. Książka, którą również warto przeczytać.

Lekcja mentalna od Johana Cruyffa: Pod koniec swojego życia Cruyff został zapytany o swój najlepszy okres w piłkarskiej karierze. Co odpowiedział? Najwspanialej miałem się oczywiście w Ajaksie od 12 do 17 roku życia. To był bez dwóch zdań najpiękniejszy czas. Może dlatego, że wtedy grało się o nic. Może dlatego, że wszyscy mi jeszcze pomagali.* Słowa te pokazują, który moment w karierze dawał piłkarzowi największą radość z gry, podczas gdy wkraczając w sport seniorski, radość ta powoli zaczynała się zmniejszać, a w jej miejsce zaczęły pojawiać się oczekiwania, wyzwania i związana z nimi coraz większa presja. I to właśnie presja często powoduje, że na poziomie juniorskim młodzi zawodnicy rezygnują z uprawiania dyscypliny sportowej. Z kolei na poziomie wyczynowym, zbyt duża presja w dłuższej perspektywie może prowadzić do depresji, poważnej choroby psychicznej. Pytanie w takim razie, jak lepiej zarządzać presją? Jak zadbać o swoje zdrowie psychiczne? Od czego zacząć? Strategii jest wiele, ale w pierwszej kolejności warto uświadomić sobie, jak jako sportowiec postrzegasz presję? Ponieważ w dużej mierze to, jak presja będzie na Ciebie wpływać, zależeć będzie od Twojej interpretacji. Zależeć będzie od tego, jaką narrację zaczniesz budować wobec sytuacji, przed którą właśnie stoisz. Czy jako wyzwanie czy zagrożenie? Czy jako szansę czy być może potencjalną stratę? Jeżeli będzie to wyzwanie/szansa, to prawdopodobnie presja będzie działać na Twoją korzyść, i zapewne częściej pojawiać się będzie u Ciebie tzw. eustres. Innymi słowy stres pozytywny, który będzie zwiększać Twoją pewność siebie oraz sprzyjać będzie wyższej koncentracji uwagi. Jeżeli z kolei sytuację będziesz traktować jako zagrożenie/stratę, to duża szansa, że pojawi się dystres – tzw. stres negatywny. Ten może powodować lęk, niewspierający dialog wewnętrzny, napięcie w ciele, które wpływać będą na obniżenie Twojego sportowego wykonania. Dlatego w pierwszej kolejności warto zadbać o odpowiednią interpretację sytuacji, kiedy pojawia się presja, aby nadać jej odpowiednie ramy. Dodatkowo, jak pokazują badania naukowe, pomocne dla Ciebie sportowcu będzie nauczenie się regulacji pobudzenia fizjologicznego**, aby w sytuacjach stresu i presji – stosując m.in. oddech czy trening relaksacyjny – optymalnie się pobudzić, co pozytywnie może przełożyć się na Twoją sportową grę. Dodatkowo skuteczny może okazać się także tzw. trening polisensoryczny***, mający na celu stworzenie już podczas treningów potencjalnych sytuacji wywołujących presję, a następnie nauczenie się, jak skuteczniej nimi zarządzać. Strategii radzenia sobie z presją jest wiele i warto wybrać dla siebie te, dzięki którym będziesz wykorzystywać presję jako swój atut, aby działała ona na Twoją korzyść, a nie przeciwko Tobie.

Autor: Auke Kok. Data wydania: 19/06/2024. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/johan-cruyff-biografia-totalna/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Johan Cruyff. Biografia totalna.

** Balk, Y. A., Adriaanse, M. A., De Ridder, D. T., Evers, C. (2013). Coping under pressure: Employing emotion regulation strategies to enhance performance under pressure. Journal of Sport and Exercise Psychology, 35(4), 408-418.

*** Low, W. R., Freeman, P., Butt, J., Stoker, M., Maynard, I. (2023). The role and creation of pressure in training: Perspectives of athletes and sport psychologists. Journal of Applied Sport Psychology, 35(4), 710-730.

Przez ostatnie dwadzieścia lat, od pierwszego dnia, w którym zjawiłem się w Madrycie i włożyłem białą koszulkę, darzyliście mnie szczególną sympatią. Zawsze czułem, że łączy na coś wyjątkowego. Miałem wielki zaszczyt być piłkarzem i trenerem najważniejszego klubu w historii. (…) Dlatego napisałem ten list, żeby się z wami pożegnać i wyjaśnić swoją decyzję o odejściu z Realu Madryt.* Tymi słowami, 31 maja 2021 roku, Zinédine Yazid Zidane kończy swoją karierę w roli trenera, zdobywając razem z hiszpańskim klubem aż 10 trofeów, w tym 3 razy z rzędu wygrywając Ligę Mistrzów. Ale zanim trenował pierwszy zespół Królewskich, sam wcześniej, jako piłkarz, zdobywał doświadczenie na boisku. Najpierw we francuskich klubach, gdzie nie mając jeszcze skończonych 17 lat zadebiutował w pierwszej lidze. Grał na pozycji pomocnika, mając taką samą satysfakcję z asyst, co ze strzelanych goli. W wieku 24 lat przeszedł do ligi włoskiej i Juventusu Turyn, z którym 2-krotnie wygrał Mistrzostwo Włoch, Superpuchar Włoch oraz Superpuchar Europy. Po 5 latach postanawia zrobić krok kolejny i rozwijać swoje umiejętności w lidze hiszpańskiej i Realu Madryt, z którym sięgnął po upragniony puchar Ligii Mistrzów. W tym klubie został już do końca swojej kariery. Przy tym, osiągnął sukcesy nie tylko klubowe, ale również z reprezentacją Francji. To on w 1998 roku poprowadził zespół Francji do pierwszej w historii wygranej w Mistrzostwach Świata, a dwa lata później w Mistrzostwach Europy, po drodze otrzymując Złotą Piłkę. Będąc już na sportowej emeryturze postanowił ponownie założyć korki, aby w roku 2006 pomóc Trójkolorowym wygrać mundial. Zespół doszedł do finału, a Zidane rozegrał swój ostatni mecz w karierze. Niestety piłkarski rozdział zamknął niezbyt pięknym obrazkiem, uderzając „z byka” w klatkę piersiową włoskiego obrońcę Marco Materazziego. Jego wybuch złości stał się tak legendarny, podobnie jak drybling i genialnie strzelane przez niego gole. I to właśnie ten mecz staje się centrum wydarzeń przedstawionych w książce Zinédine Zidane. Sto dziesięć minut, całe życie.

Czytając książkę dowiesz się:
- na kim wzorował się piłkarsko mały Zidane,
- jakimi umiejętnościami według trenerów wyróżniał się na murawie,
- w jakim meczu Zidane strzelił gola w stylu á la Panenka,
- jaki samochód otrzymał od klubu za strzelenie swojego pierwszego gola w profesjonalnej piłce,
- co wykazały badania Holenderskiego Instytutu Nauki na temat skuteczności w strategiach wykonywania rzutów karnych,
- dlaczego tak wielu piłkarzy nie chciało na boisku kryć Zidane’a,
- kto wymyślił zdrobnienie Zizou, które później stało się znane na całym świecie,
- ile czerwonych kartek otrzymał piłkarz w trakcie całej swojej kariery,
- co takiego zaszło pomiędzy Zidanem, a Materazzim w trakcie finałowego meczu Mistrzostw Świata,
- jakie kary komisja FIFA narzuciła na Zidane’a oraz Materazziego,
- oraz jak Zinédine spędza swój czas wolny po zakończeniu piłkarskiej i trenerskiej kariery.

Opinia o książce: Finał Mistrzostw Świata Francja – Włochy 2006, 110 minut meczu, który kończy piłkarską karierę Zinédine Zidane’a, a jednocześnie staje się motywem przewodnim książki napisanej przez włoskiego dziennikarza sportowego Luca Caioli, który wcześniej napisał również takie pozycje, jak m.in.: Karim Benzema. Królewska Perfekcja czy Kylian Mbappé. Nie do zatrzymania. Ale w porównaniu do nich, książka o francuskim pomocniku Zizou nie jest typową biografią, która chronologicznie i w szczegółach opisywałaby sportową karierę. Jest ona bardziej połączeniem, i to bez głębszej analizy, najważniejszych wydarzeń boiskowych piłkarza, w które wplecione zostały wywiady z trenerami, piłkarzami, pozwalając lepiej zrozumieć boiskowego mistrza, jednego z najlepszych swojej epoki. Dodatkowo trzecie wydanie książki pokazuje wejście Zidane’a na piłkarski szczyt w roli trenera. Książkę czyta się dość szybko, ale w mojej opinii nie jest to udana sportowa biografia, która wciąga od pierwszej strony. Autor często przeskakuje pomiędzy wątkami, łącząc swoją narrację z prowadzonymi wywiadami, mieszając przy tym również czasowo wydarzenia z życia piłkarza, co momentami tworzy chaos. Przy tym, autor wielokrotnie wraca do tych samych, wcześniej już poruszanych tematów, a sylwetka francuskiego piłkarza momentami jest po prostu przesłodzona. Jeżeli ktoś nie zna historii Zidane’a, to po książkę może sięgnąć, ale na mojej liście sportowych biografii raczej nie znajdzie się w TOP10 czy nawet TOP20.

Lekcja mentalna od Zinédine Zidane’a: Presja jest olbrzymia, ale chęć, aby wykorzystać karnego również. To pozytywna presja. (…) Powiedziałem sobie, że jeżeli strzelę, to wygramy. (…) Myślałem tylko o tym, by strzelić tego karnego.* Strzelanie rzutów karnych w piłce nożnej jest mentalną grą, którą Zidane uwielbiał. To on często brał nie tylko piłkę, ale również odpowiedzialność, aby stawać 11 metrów przed bramkarzem i decydować o losach meczu. Z jednej strony, kluczem jest tu posiadanie odpowiednich umiejętności technicznych, na których piłkarz może polegać i takie Zinédine zdecydowanie miał. Z drugiej strony, ważne jest wytrenowanie umiejętności mentalnych, a w szczególności zadbanie o dialog wewnętrzny, dzięki któremu piłkarz potrafi zamieniać boiskową presję na tę pozytywną, przekładającą się na większe poczucie własnej skuteczności, a ono wpływać będzie na wyższą pewność siebie oraz koncentrację uwagi. Według badań dialog wewnętrzny został uznany zarówno przez trenerów, jak i sportowców, jako jedna z najskuteczniejszych strategii poprawy sportowych wyników.** Od czego w takim razie zacząć pracę nad dialogiem wewnętrznym? Jak stworzyć i mieć swoją własną kartę mocy? Tego sportowcu dowiesz się z mojej książki Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, która w kompleksowy i przystępny sposób pokazuje, jak pracować nad jedną z najważniejszych psychologicznych umiejętności. W książce prześwietlam umysły ponad 80 mistrzów świata i olimpijskich oraz daję 20 gotowych strategii, jak krok po kroku trenować pewność siebie. Ale to nie wszystko. Integralną częścią książki jest Dziennik Mentalny, który pozwala na bieżąco wdrażać teorię w praktykę i świadomie aktywować sportową pewność siebie.

Autor: Luca Cailoi. Data wydania: 12/06/2024. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/zinedine-zidane-sto-dziesiec-minut-cale-zycie-3/

* Zinédine Zidane. Sto dziesięć minut, całe życie.

** Hatzigeorgiadis A., Zourbanos N., Goltsio C., Theodorakis Y., Investigating the functions of self-talk: The effects of motivational self-talk on self-efficacy and performance in young tennis players, „The Sport Psychologist”, 22(4), 2008, str. 458–471, Landin D., Hebert E.P., The Influence of Self-Talk on the Performance of Skilled Female Tennis Players, „Journal of Applied Sport Psychology”, 11, 1999, str. 263-282, Theodorakis Y., Hatzigeorgiadis A., Chroni S., Self-talk: It works, but how? Development and preliminary validation of the functions of Self-talk Questionnaire, „Measurement in Physical Education and Exercise Science”, 12(1), 2008, str. 10-30 oraz Vealey S.R., Mental Skills Training in Sport, w: Tenenbaum G., Eklund R. (red.), Handbook of Sport Psychology, Wydawnictwo John Wiley & Sons, Wydanie 3, New Jersey 2007, str. 278-309.

Obudziłam się pewnego dnia przed jednym z meczów i pomyślałam: „Jaki sens ma moje życie?” (…) Prawda jest taka, że od czasu US Open w 2018 roku cierpiałam na długie epizody depresyjne i naprawdę ciężko było i jest mi sobie z tym poradzić.* Najlepszą i najgorszą rzeczą w tenisowym kalendarzu jest to, że nigdy się nie kończy, a turnieje odbywają się często tydzień po tygodniu, od stycznia do listopada. Dotkliwa porażka może zostać uleczona przez wielką wygraną, ale tak samo mistrz kilka dni później może ponieść bolesną porażkę. Często nie ma czasu na przepracowanie doświadczeń i dojście do siebie. Naomi Osaka na swoim przykładzie pokazała, jak nieustanny pościg za kolejną wygraną oraz ciągła presja tworzą stresogenne środowisko, które w pewnym momencie może doprowadzić do depresji, z którą tenisistka musiała się zmierzyć. Na kortach trenuje od 3 roku życia, kiedy to rodzice zapragnęli, aby ich dwie córki (Naomi i Mari) zostały zawodowymi tenisistkami, a następnie zrobili wszystko, aby pomóc im w dojściu na szczyt. Mimo, że starsza córka Mari nie przebiła się do światowej czołówki, to Naomi zrobiła to, wygrywając dotychczas cztery turnieje Wielkiego Szlema. Jak wyglądała droga japońskiej tenisistki oraz jak poradziła sobie z depresją i odkryła siebie na nowo? O tym przeczytasz w sportowej biografii Naomi Osaka. W poszukiwaniu własnego głosu.

Czytając książkę dowiesz się również:
- które tenisistki były dla Naomi największą inspiracją do gry w tenisa,
- jak wyglądał dramatyczny wygrany przez Naomi Osakę finał US Open 2018 z Sereną Williams,
- jaką mentalną radę przekazał Naomi koszykarz Kobe Bryant,
- skąd czerpała motywację, aby stawać się coraz lepszą,
- jak wspomina Igę Świątek z ich pierwszego meczu,
- co dzieje się, kiedy podczas meczu wchodzisz w tzw. stan flow,
- w jaki sposób trenerzy przygotowywali psychicznie Naomi do gry z największymi przeciwniczkami,
- jak ważne jest, już w młodym wieku, spisanie swoich sportowych celów,
- oraz jak Naomi, tenisista Mardy Fish oraz gimnastyczka Simone Biles poradzili sobie z depresją.

Opinia o książce: Kolejna sportowa biografia, kolejna historia sportowczyni, która już od najmłodszych lat zaczęła grać w tenisa. Jeżeli dodamy do tego ogromną wiarę rodziców, jeszcze większe poświęcenie z ich strony, to wydawałoby się że mamy kolejny znany już przepis na sportowy sukces. Wydawałoby się, ponieważ książka o Naomi Osace rzuca nowe światło na sukces w sporcie, pokazując że wyczynem nie jest wejść na szczyt, ale się na nim utrzymać. Książka ukazuje kulisy kariery Naomi, wytyczanie przez nią ścieżek nie tylko na korcie, ale również poza nim. Przy tym, poznajemy jak swoją postawą, odwagą tenisistka wywołuje globalne rozmowy na temat zdrowia psychicznego oraz co znaczy być mistrzem nie tylko w sporcie. Książkę szczególnie polecam tenisowym fanom, którzy na ponad 400 stronach znajdą wiele wywiadów z Naomi, opisaną walkę z depresją oraz szczegółowe informacje na temat kolejnych meczów, jakie rozegrała w drodze do bycia numerem jeden rankingu WTA. Dodatkowo w biografii wiele stron poświęconych zostało historii tenisa ziemnego oraz karierom sióstr Sereny i Venus Williams. Ale przede wszystkim książka przybliża sylwetkę Naomi Osaki, tenisistki która nie bała się mówić własnego zdania, działać zgodnie z własnymi wartościami oraz podążać za swoim wewnętrznym głosem.

Lekcja mentalna od Naomi Osaki: Obudziłam się pewnego dnia przed jednym z meczów i pomyślałam, że muszę coś z tym zrobić, bo nie chcę już tak dalej żyć.* Mocne słowa Naomi Osaki pokazują, że dążenie do bycia liderem w swojej sportowej dyscyplinie ma swoją cenę, którą wcześniej czy później będzie trzeba zapłacić. Niestety tą ceną często jest poważna choroba psychiczna – depresja – dotykająca coraz większego odsetka ludzi na świecie, nie pomijając przy tym wyczynowych sportowców. Depresja jest chorobą mózgu związaną z zaburzonym przewodnictwem neuroprzekaźników, takich jak dopamina, serotonina oraz noradrenalina, które mają kluczowy wpływ na dobrostan psychiczny. Do objawów depresji zalicza się m.in.: obniżony nastrój, apatię, bezsenność, chroniczne zmęczenie czy zaburzenia masy ciała. Jednocześnie depresja negatywnie wpływa na zdolności poznawcze związane z pamięcią, koncentracją uwagi oraz podejmowaniem decyzji. Chociaż coraz więcej wiemy o tej chorobie, to nadal nie znamy sposobu, aby w 100% ją wyleczyć. Jaka więc lekcja mentalna płynie od Naomi Osaki, która w trakcie swojej kariery przekroczyła cienką linię pomiędzy zdrowiem, a chorobą? Przede wszystkim, aby w sportowym wyścigu, ciągłej gonitwie za kolejnymi punktami, bramkami, wygranymi, zadbać o swoje zdrowie psychiczne, zadbać o siebie. Aby chronić swój umysł, swoje ciało, a nie tylko pokazywać i robić to, czego chce od sportowca świat. Przy tym, ważna jest mentalna profilaktyka, współpraca ze specjalistami i nabycie umiejętności lepszego radzenia sobie z emocjami, stresem, presją czy porażkami. Wszystko po to, aby lepiej zrozumieć siebie, swój wewnętrzny głos oraz podążać za nim. Aby iść własną ścieżką, ponieważ jeżeli stąpa się po czyichś śladach, to nie zostawia się wówczas własnych.

Autor: Ben Rothenberg. Data wydania: 19/06/2024. Wydawnictwo: Bukowy Las.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://bukowylas.pl/product/naomi-osaka-w-poszukiwaniu-wlasnego-glosu/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki: Naomi Osaka. W poszukiwaniu własnego głosu.

Kiedy ktoś kopał piłkę w jego kierunku, Jude brał ją w ręce i oddawał. Albo odrzucał.* Piłka nożna dla młodego Jude’a Bellinghama nie od razu była pasją, ale już jako dziecko obserwował z trybun swojego tatę na meczach, który (na poziomie amatorskim) był jednym z najskuteczniejszych angielskich napastników, zdobywając w swojej karierze ponad 700 goli. Mając 5 lat, jak wspomina po latach sam Jude Bellingham, coś we mnie zaskoczyło. Klik i już. Od tamtej pory już się nie rozstawałem z piłką.* W wieku 6 lat został zapisany do pierwszej lokalnej piłkarskiej szkółki Stourbridge Juniors, gdzie trenerem był jego tata. Ale po zaledwie kilku miesiącach gry został zauważony przez skautów i rozpoczął treningi w klubie Birmingham City. Tu spędził 10 lat, przechodząc przez wszystkie grupy rocznikowe. W każdej był tak dobry, że jako 16-latek, kiedy zabrakło dla niego drużyn młodzieżowych, podpisał swój pierwszy zawodowy kontrakt i jako najmłodszy zawodnik w historii klubu wystąpił w oficjalnym meczu pierwszej drużyny. W wieku 17 lat zdecydował przenieść się z Anglii do niemieckiego klubu Borussia Dortmund. W żółto-czarnych barwach spędził 3 sezony, w trakcie których mocno rozwinął się zarówno pod względem piłkarskim, jak i mentalnym. Zagrał łącznie w 132 meczach, strzelił 24 gole, miał 25 asyst oraz wspólnie z klubem zdobył Puchar Niemiec. Był już wtedy gotów na kolejny krok w swojej piłkarskiej karierze. Mając 20 lat podpisał kontrakt z Realem Madryt i od razu z przytupem zaczął swoją grę na stadionie Estadio Santiago Bernabéu. Dotychczas z hiszpańskim klubem zdobył Superpuchar oraz mistrzostwo Hiszpanii. I wkrótce, bo już 1 czerwca 2024 roku, dowiemy się czy zdobędzie swój pierwszy tytuł Ligi Mistrzów. Zanim to nastąpi, na rynku pojawiła się historia pomocnika, kolekcjonera rekordów i piłkarska nadzieja reprezentacji Anglii, o którym więcej przeczytasz w książce Bellingham. Pomocnik inny niż wszyscy.

Czytając książkę dowiesz się także:
- na jakich piłkarzach wzorował się w dzieciństwie Jude,
- co piłkarsko wspólnego mają Jude Bellingham, Erling Haaland oraz Polska,
- jaką inną dyscyplinę sportową w wieku 10 lat trenował piłkarz,
- dlaczego w wieku 17 lat, otrzymując propozycję od Manchester United oraz Manchester City, zdecydował się na grę w Borussi Dortmund,
- dlaczego, najpierw w Birmingham City, a potem w Borussi Dortmund grał z numerem 22, zaś będąc w Realu Madryt wybrał numer 5,
- jaki piłkarski rekord pobił podczas Mistrzostw Świata w Katarze,
- oraz który znany sportowiec z Formuły 1 oraz tenisa ziemnego zainspirował się i wykonał po swojej wygranej cieszynkę Jude’a.

Opinia o książce: To jest już 10. pozycja z serii Wydarzyło się naprawdę, ale w mojej opinii nie jest strzałem w 10. Książkę o angielskim piłkarzu, podobnie jak poprzednie pozycje z tej serii, czyta się szybko. Ale, mając porównanie opowiedzianej historii Jude’a Bellinghama do wcześniejszych historii z tej serii (jak np. o Wojciechu Szczęsnym, Leo Messim czy Ronaldo), w których więcej było wątków biograficznych, w szczegółowy sposób opisujących piłkarskie i prywatne życie sportowca, to historia Bellinghama – w mojej opinii – opowiedziana została w zbyt ogólnikowy sposób. Mało jest w niej wypowiedzi samego piłkarza, a przy tym dużo jest wątków pobocznych, jak np. historia angielskiej piłki nożnej, numeracji zawodników na koszulkach czy skautingu Akademii BVB. Tematy ciekawe, ale po przeczytaniu książki czułem lekki niedosyt. Czy w takim razie warto sięgnąć po książkę? Biorąc pod uwagę, że jest to pierwsza polska pozycja na rynku o piłkarzu, to tak. Dobra na początek, szczególnie dla młodszych zawodników. Ale osoby, które chcą dokładnie poznać historię Bellinghama, będą musiały poczekać na wydanie bardziej rozszerzone napisane przez innych autorów.

Lekcja mentalna od Jude’a Bellinghama: Fajnie jest pobijać kolejne rekordy, ale mój zawód to wygrywanie meczów, nie bicie rekordów.* Pamiętaj sportowcu, że nie wszystko podczas treningów, meczów jest pod Twoją kontrolą. Angielski piłkarz w swojej grze nie skupia się na tym, na co wpływu nie ma – na biciu kolejnych rekordów, ponieważ inni zawodnicy również trenują, dają z siebie wszystko i mogą po te rekordy sięgnąć. Natomiast Bellingham reflektor swojej uwagi skupia na każdym kolejnym meczu, aby podczas niego dać z siebie wszystko i pomóc drużynie wygrywać. A rekordy? Same w sobie nie są głównym jego celem, a jedynie dodatkiem. Dzięki temu podejściu z jednej strony piłkarz koncentruje się na tym, na co ma wpływ, a pomija te sytuacje, które są poza jego kontrolą. Z drugiej strony, nie skupiając się na biciu kolejnego rekordu, nie narzuca na siebie dodatkowej presji, która mogłaby negatywnie wpłynąć na jego sportowe wykonanie. Warto zainspirować się i wykorzystać w swojej sportowej dyscyplinie lekcję mentalną od jednego z najmłodszych, a zarazem już jednego z najlepszych piłkarzy XXI wieku.

Autorzy: Jacek Sarżało, Yvette Żółtowska – Darska. Data wydania: 15/05/2024. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/bellingham-pomocnik-inny-niz-wszyscy/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Bellingham. Pomocnik inny niż wszyscy.

Przez całą karierę mierzyłem się z wątpliwościami i strachem. Wyparłem je. Byk i matador, krycie strachu pod maską skupienia. Teraz, kiedy gry już nie ma, te emocje wciąż są i domagają się zaległej uwagi. Frustracja, rozczarowanie, rozgoryczenie powracają do mnie falami. Obrałem konkretną ścieżkę, próbując dotrzymać kroku bohaterom z plakatów z mojego dzieciństwa: Magicowi, Jordanowi, Birdowi i całej reszcie. Nie doceniałem w pełni tego, co mnie spotykało, zbyt usilnie goniąc za swoimi idolami. Myślę o pracownikach klubu i lekarzach specjalistach, którzy zaniedbali swoje obowiązki, o infekcji, która niemal mnie zabiła, i karierze, która nie spełniła obietnicy.* Zanim Grant Hill dołączył do najwyższej koszykarskiej ligi, grał na uniwersytecie Duke, pomagając drużynie sięgnąć po pierwsze w historii uczelni mistrzostwo NCAA i w kolejnym roku zrobił to ponownie. W drafcie do NBA wybrany został z numerem 3 przez Detroit Pistons i już podczas swojego debiutanckiego sezonu zagrał w Meczu Gwiazd, otrzymując największą liczbę głosów. Jednak w pierwszych latach gry mecze na parkiecie kończyły się częściej porażkami, niż zwycięstwami. Ale to nie pasmo przegrywanych pojedynków było największym wyzwaniem Granta Hilla w trakcie kariery, ale pasmo powracających kontuzji kostki, która operowana była aż pięciokrotnie. Będąc w najlepszym koszykarskim okresie, zamiast grać razem z drużyną na parkiecie, spędzał ten czas w samotności w sali rehabilitacyjnej, z uporem wracając do formy zarówno fizycznej, jak i mentalnej. W trakcie powrotów do gry zmienił klub, przechodząc do Orlando Magic. Jednak jego pierwszy sezon w nowym zespole trwał całe cztery mecze, ponieważ kontuzja znowu się odnowiła i czekała go kolejna operacja. Kiedy w końcu wrócił do gry, minęło wiele sezonów, a on zdecydował się na przejście do Los Angeles Clippers. W NBA spędził niemal dwie dekady, podczas których doświadczał całego wachlarza wzlotów i upadków, nie zdobywając żadnego mistrzowskiego pierścienia. Kiedy w 2013 roku, mając 40 lat, kończył swoją kariery, na parkiecie dominowało już kolejne pokolenie koszykarzy, z Kobe Bryantem oraz LeBronem Jamesem na czele. Jednak nawet po zakończeniu kariery Grant Hill nie przestał podążać za koszykarską pasją. Dzisiaj adrenalinę z boiska otrzymuje – i to bez ryzyka kontuzji – jako komentator sportowy, a to czego nauczył go basket wykorzystuje zarządzając klubem Atlanta Hawks, którego jest współwłaścicielem. Przy tym, przez całą swoją karierę chciał dorównać grze najlepszych koszykarzy i w 2018 roku został doceniony oraz włączony do Galerii Sław. O tym, jak wyglądała koszykarska i życiowa droga legendy NBA lat 90., przeczytasz w książce Grant Hill. Gra. Autobiografia.

Czytając książkę dowiesz się także:
- jaką pierwszą dyscyplinę sportową, przed koszykówką, uprawiał Grant,
- na czym w NBA polega tzw. rookie wall,
- dlaczego Shaquille O’Neal udostępniał swoje prywatne boisko Grantowi,
- jakie strategie wykorzystywał trener Coach K (Mike Krzyzewski), aby motywować koszykarzy,
- jakich lekcji nauczył się Grant od Magica Johnsona, Larry’ego Birda oraz Scottiego Pippena,
- jak znaleźć sens, kiedy przytrafia Ci się kontuzja oraz jak wtedy uciszyć krytyka wewnętrznego,
- dlaczego tak trudno było odgadnąć grę Kobe’go Bryanta,
- jak wyglądała na parkiecie rywalizacja z Michaelem Jordanem,
- oraz dlaczego jedna kontuzja kostki, niczym domino, powodowała kolejne kontuzje i kolejne operacje.

Opinia o książce: Czytając książkę miałem mieszane uczucia. Nie jest to autobiografia, która wciągnęła mnie od pierwszej do ostatniej strony, gdzie oczami chłonąłem kartkę za kartką. Wręcz przeciwnie, pierwsze blisko 200 stron (a książka ma 448), które związane były z dorastaniem oraz grą na uniwersytecie Duke, ciągnęły się i to mocno. Autor zamiast skupiać się na sobie, na opowiadaniu swojej historii, często skupiał się na innych osobach, przywołując kolejne imiona i kolejne nazwiska, które znaczącego – moim zdaniem – nic nie wnosiły, aby lepiej poznać koszykarza, a wręcz przeciwnie, odciągały uwagę od jego osoby. Czy w drugiej części książki było lepiej? Trochę tak, ale nadal autobiografia zamiast przedstawiać życie osobiste i koszykarskie Granta, to często nawiązywała do wątków pobocznych, w tym do polityki czy muzyki. W mojej opinii tych wątków było trochę za dużo… Zacząłem od minusów, ale czy pomimo to warto sięgnąć po książkę? A jeżeli tak, to dlaczego? Jeżeli miałbym polecić książkę, to przede wszystkim, aby lepiej zrozumieć że w sporcie nic nie jest pewne, a wyzwania pojawiać się będą często jedno po drugim. Przy tym, nawet jeżeli nie wygrywasz, to nie oznacza że nie możesz czerpać satysfakcji z drogi, jaką pokonujesz i jaką osobą wówczas się stajesz. Jedni wtedy odpuszczą, inni nieprzerwanie będą wracać i udowadniać, że ich gra oraz oni jeszcze się nie skończyli. Takie podejście przez całą swoją koszykarską karierę miał właśnie Grant Hill i z tego powodu ogromny szacun dla niego, że do końca gry w NBA nie poddawał się i robił wszystko, aby swoje koszykarskie lata wykorzystać najlepiej, jak tylko potrafił.

Lekcja mentalna od Granta Hilla: Jako dziecko nigdy nie marzyłem o grze dla Los Angeles Lakers czy Washington Bullets. (…) Te kierunki były zbyt odległe dla mojej ograniczonej wyobraźni. (…) Widziałem siebie jak w krzywym zwierciadle i ten zaburzony obraz utrzymywał się w moim umyśle przez lata. Nie obserwowałem siebie, swojej gry, z tego samego miejsca co inni. Zamiast tego czułem jedynie nieustanne wątpliwości dotyczące tego, czy naprawdę jestem wystarczająco dobry. Odkąd się pojawiły, zadomowiły się z tyłu mojej głowy. Inni dostrzegali już we mnie cechy, które sam miałem zobaczyć i zaakceptować dopiero po latach.* Grantowi Hillowi już jako nastolatkowi brakowało pewności siebie i często nie wierzył w swoje możliwości. Kiedy inni zawodnicy, trenerzy dostrzegali w nim potencjał, widzieli w jego umiejętnościach koszykarski talent, on sam potrzebował dużo więcej czasu, aby się o tym przekonać. Niestety brak pewności siebie wpływał na podejmowane przez koszykarza decyzje zarówno na parkiecie, jak i poza nim. Dlatego sportowcu, pamiętaj że nie tylko w koszykówce, ale również w każdej sportowej dyscyplinie pewność siebie i związane z nią poczucie własnej skuteczności są niesamowicie ważne. Bo to one wpływać będą na Twoje myśli, na Twoje emocje, a te kolei przekładać się będą na Twoje sportowe wykonanie. W mojej opinii, pewność siebie należy do jednej z najważniejszych psychologicznych umiejętności, którą warto, a wręcz powinno się trenować, aby zacząć pełniej pokazywać swoje sportowe umiejętności (techniczne, motoryczne oraz taktyczne). Od czego zacząć, które mentalne strategie są skuteczne i jak zacząć je wykorzystywać w praktyce? O tym wszystkim dowiesz się z mojej książki Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, w której prześwietlam schematy myślenia i działania ponad 80 najlepszych sportowców, daję Ci 20 gotowych strategii mentalnych, a w Dzienniku Mentalnym otrzymujesz ode mnie 40 zadań do indywidualnej pracy właśnie nad pewnością siebie.

Autor: Grant Hill. Data wydania: 20/03/2024. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/grant-hill-gra-autobiografia/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Grant Hill. Gra. Autobiografia.

Chciał sięgnąć po Złotą Piłkę, przejść na zawodowstwo i grać w Realu. Mówiliśmy mu, że gada bzdury!  (…) Mówił mi, że mam się nie martwić, że on zagra kiedyś z reprezentacją na mundialu.* Mając 6-7 lat nie bał się głośno opowiadać o swoich marzeniach. Dzisiaj jest głośno o nim wszędzie gdzie się pojawi, a kiedy wchodzi na boisko, od razu robi różnicę. Jego tata grał w piłkę nożną, mama trenowała piłkę ręczną. Przyszedł na świat w 1998 roku, kiedy Francja po raz pierwszy w historii sięgnęła po tytuł Mistrza Świata. Mając 3-4 lata, kiedy nauczył się chodzić, nieustannie kopał piłkę, a futbol był dla niego wszystkim. Już wtedy – będąc jeszcze dzieckiem – Kylian Mbappé siedział i słuchał przemówień trenera przed meczem w miejscowym klubie. Chłonął piłkarską wiedzę, nawet jeśli miał ją zrozumieć i zastosować wiele lat później. W wieku 6 lat został zawodnikiem klubu AS Bondy, a pierwszym trenerem był jego tata. W tym czasie coraz więcej osób zaczęło dostrzegać piłkarski talent Kyliana: Potrafił rzeczy trudniejsze niż inni, a przy tym robił je lepiej i szybciej. (…) Technicznie był absolutnie wyjątkowy i niczego nie było mu trzeba powtarzać dwa razy. (…) Był dziesięć, dwadzieścia, a nawet sto razy lepszy od innych. Ewidentnie był wyjątkowy.* To spowodowało, że już będąc nastolatkiem skupiał na sobie zainteresowanie największych europejskich klubów, takich jak: PSG, Chelsea czy Real Madryt. Jednak po 9 latach spędzonych w AS Bondy, Kylian nie zdecydował się na żaden z tych klubów i przeszedł do AS Monaco. Wychodząc na boisku wyróżniał się tak mocno, że szybko zaczął grać ze starszymi zawodnikami, a mając niespełna 16 lat trenował już z zespołem U-19. Po czterech latach gry, niemal po dwóch sezonach w roli zawodowego piłkarza, po 58 meczach, 27 golach oraz 16 asystach Kylian zmienił klub i w wieku 18 lat wzmocnił paryski zespół Paris Saint-Germain F.C., pomagając klubowi sięgnąć po pierwszą w historii klubu krajową potrójną koronę: Puchar Ligi Francuskiej, Mistrza Francji oraz Puchar Francji. Jednocześnie jest dzisiaj numerem 1 w liczbie strzelonych bramek (już ponad 245) dla paryskiego klubu. W ataku w PSG grał z najlepszymi piłkarzami, w tym z Neymarem juniorem, Edinsonem Cavanim oraz Leo Messim. Dzisiaj żadnego z tej trójki nie ma już w klubie i również Mbappé jest coraz bliżej transferu i przejścia do Realu Madryt. Nie tylko klubowo Kylian wspina się coraz wyżej na piłkarski szczyt, ale także w grze dla reprezentacji kraju. Po 20 latach od momentu narodzin, zagrał w finale Mistrzostw Świata, strzelił Chorwacji gola i wspólnie z francuską drużyną sięgnął po statuetkę FIFA World Cup, spełniając swoje marzenie z dzieciństwa. Patrząc na jego rozwój i to, co robi na boisku – kolejne marzenia, które ma na swojej liście, w tym gra w Realu Madrytu, zdobycie Złotej Piłki oraz wygranie Ligi Mistrzów – to tylko kwestia czasu. Zanim te marzenia staną się rzeczywistością, warto poznać jak wyglądała dotychczasowa droga Kyliana, co sprawiło że jest dzisiaj napastnikiem seryjnie strzelającym golę oraz przez wielu ekspertów uważany za następcę Cristiano Ronaldo oraz Leo Messiego. Historię piłkarza o algiersko – kameruńskich korzeniach poznasz z najnowszej biografii pt. Mbappé. Nie do zatrzymania.

Czytając książkę dowiesz się także:
- którzy piłkarze byli idolami Mbappé, których zagrania trenował, a następnie powtarzał na boisku,
- dlaczego mając 12-13 lat odrzucił oferty z takich klubów, jak Chelsea, Manchester City, PSG czy Real Madryt,
- skąd wzięły się ksywki El Bébé oraz Peanuts, kiedy był jeszcze nastolatkiem?
- dlaczego przez 2 lata nie był wybierany do młodzieżowej reprezentacji Francji,
- jakie dwa piłkarskie rekordy pobił Kylian w klubie AS Monaco, które do tej pory należały do Thierry’ego Henry’ego,
- co stało się w trakcie jednego z meczów AS Monaco, że Mbappé stracił przytomność i na miesiąc pauzował,
- kto zainspirował Kyliana do zrobienia jego słynnej cieszynki i w którym meczu wykonał ją po raz pierwszy,
- dlaczego odchodząc z AS Monaco wybrał PSG zamiast Realu Madryt, który od dziecka był jego wielkim marzeniem,
- co Mbappé dostał w prezencie na powitanie od piłkarzy PSG, dlaczego nazwali go Donatello oraz jak wyglądał rytuał inicjacyjny, który przechodzą wszyscy paryscy zawodnicy,
- dlaczego w szatni francuskiej reprezentacji otrzymał przydomek 37,
- z jakiego przedmiotu Kylian nie zdał matury i musiał ponownie pisać egzamin,
- oraz co powiedział Robert Lewandowski Kylianowi po meczu Polska – Francja podczas Mistrzostw Świata 2022.

Opinia o książce: Zanim przejdę do szczegółów, to napiszę krótko: rewelacyjna sportowa biografia. Książka po brzegi wypełniona ciekawostkami z życia Kyliana, pokazując jaką drogę przeszedł piłkarz, czym kierował się wybierając kolejne kluby w swojej karierze oraz jakie osoby odegrały największą rolę w jego rozwoju. Książka składa się z 26 krótkich rozdziałów, gdzie kończąc jeden rozdział, chcesz przejść od razu do kolejnego. Już po raz kolejny duet autorów Cyril Collot oraz Luca Caioli (wcześniejsza pozycja była o Karimie Benzemie) napisał w mistrzowski sposób sportową biografię, gdzie na 280 stronach w konkretny i rzeczowy sposób przedstawił dotychczasową piłkarską drogę Mbappé. Drogę, od kiedy Kylian zaczął kopać piłkę będąc jeszcze dzieckiem, aż do gry w jednym z największych europejskich klubów PSG. Jeżeli jesteś fanem piłki nożnej i/lub samego Kyliana, to zdecydowanie warto sięgnąć po książkę i mieć ją u siebie na półce. A kiedy zaczniesz czytać, trudno będzie Ci się zatrzymać.

Lekcja mentalna od Kylian Mbappé: Co rano wstaję z łóżka z myślą o tym, żeby być lepszym niż dzień wcześniej, ponieważ tylko w ten sposób można zapisać się w historii.* Jak pisałem we wstępie, Kylian już jako dziecko wyróżniał się technicznie na boisku, dryblingiem, panowaniem nad piłką. Ale od początku, wspierany przez tatę oraz kolejnych trenerów, budował piłkarską świadomość, aby zrozumieć, że sam talent nie wystarczy. Wiedział, że zrealizowanie marzeń z dzieciństwa wymagać będzie od niego 100% skupienia się na piłce nożnej, 100% zaangażowania i 100% rozwoju swojego potencjału, aby każdego dnia wstawać z myślą, co może zrobić dzisiaj, aby być jeszcze lepszym piłkarzem. Zgodnie z koncepcją psycholog Carol Dweck, Kylian ma w sobie zdecydowanie tzw. nastawienie na rozwój (growth mindset). Nastawienie, które wyróżnia najlepszych sportowców i które sprawia, że osoby z takim podejściem uważają, że mogą rozwinąć potrzebne im umiejętności do osiągnięcia swoich celów, jeżeli tylko odpowiednio włożą dużo pracy ze swojej strony. Jednocześnie ten rodzaj nastawienia wpływa na to, że osoby częściej podejmują się zadań trudnych i wymagających, a które wiedzą, że dzięki nim mogą się rozwinąć. Przy tym, lepiej radzą sobie z porażkami, traktując je jako kolejne wyzwania. Zamiast w trudnych momentach rezygnować, to jeszcze bardziej zwiększają własny wysiłek i próbują po raz kolejny. Sportowcu, warto abyś pielęgnował w sobie nastawienie na rozwój, abyś miał otwartą głowę, szukał wokół siebie inspiracji i nieustannie, każdego dnia, stawał się lepszy. Pamiętaj, że nikt z nas nie rodzi się ze stałą listą umiejętności, do której nie można dodać kolejnych. I jak dodaje Kylian: Nie ma wyzwań zbyt trudnych, trzeba po prostu zapewnić sobie narzędzia, by stawić im czoła.* A narzędzi, źródeł do bycia lepszym sportowcem – w dobie Internetu i smartfonów – masz mnóstwo. Jednym z nich, które gorąco Ci polecam, jest mój kanał na YouTube, gdzie w ramach już ponad 70 odcinków Top Sport Mentality, daję Ci gotowe schematy myślenia i działania najwybitniejszych sportowców. Konkretne narzędzia do wdrożenia w swojej sportowej praktyce. Pytanie tylko czy jesteś gotów, podobnie jak Kylian Mbappé, każdego dnia wstawać z łóżka z myślą o tym, żeby być lepszym niż dzień wcześniej i swój potencjał maksymalnie wykorzystać? Wierzę mocno, że tak.

Z mentalnego punktu widzenia jest to pozycja obowiązkowa dla każdego piłkarza, który chce nie tylko lepiej poznać piłkarską drogę Kyliana, ale również lepiej zrozumieć jak świadomie rozwijać swoją karierę i na co podczas niej zwrócić szczególną uwagę.

Autorzy: Cyril Collot, Luca Caioli. Data wydania: 13/03/2024. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/kylian-mbappe-nie-do-zatrzymania/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Kylian Mbappé. Nie do zatrzymania.

Spełnianie marzeń daje nam moc patrzenia dalej i głębiej – dalej w świat, ku temu, co możliwe, i głębiej w siebie, ku temu, do czego jesteśmy zdolni. (…) Ludzie, którzy myślą na wielką skalę i odnoszą sukcesy, prawie zawsze kontynuują swoje dążenia i nie przestają marzyć. Myślenie na wielką i odnoszenie sukcesów nas zmienia. Z pewnością zmieniło mnie. Uzależniłem się od tego, ponieważ odkryłem że jedyne ograniczenia, jakie naprawdę istnieją, są w naszych umysłach.(…) Zgoda, jestem szalony. Nie robię niczego jak normalny człowiek. Nie mam normalnych marzeń. Gdy w grę wchodzą duże cele i nowe wyzwania, zapominam o ryzyku. Robię wszystko na wielką skalę.* Mimo, że Arnold Schwarzenegger urodził się w małym austriackim miasteczku Thal, to nigdy nie chciał mieć zwyczajnego życia. Wierzył, że jest stworzony do wyższych celów. Już jako dziecko miał świadomość, że ciężka praca jest podstawą osiągnięcia tych celów i postanowił zrobić wszystko, aby każda kolejna wizja w pewnym momencie stawała się rzeczywistością. Tak było z pierwszym marzeniem, aby zostać tak wielkim i tak sławnym, jak jego idol Reg Park. Postanowił, że podporządkuje ciało swojej woli i zostanie najlepszym kulturystą na świecie. Miał 20 lat, kiedy jego wizja stała się rzeczywistością, wygrywając po raz pierwszy konkurs Mr. Universe. W kolejnym roku powtórzył sukces, łącznie zdobywając pięć takich tytułów oraz siedem statuetek Mr. Olimpia. Kiedy jako sportowiec w kulturystyce osiągnął wszystko, potrzebował nowego wyzwania, nowej wizji, kolejnego szczytu, na który mógłby się zacząć wspinać. Dlatego rozpoczął kolejny etap w swoim życiu stawiając sobie kolejny cel – zostać aktorem i być w tym najlepszym. Swój cel osiągnął, grając w największych kinowych hitach. Kolejny wielki cel? Zostać politykiem i odwdzięczyć się Ameryce, której tak wiele zawdzięcza, jako kulturysta i aktor. Kolejna wizja i kolejny zrealizowany cel, w trakcie którego Arnold przez osiem lat, dwie kadencje, był gubernatorem stanu Kalifornia. Tak w wielkim skrócie wyglądała droga Arnolda Schwarzeneggera, który w swoim życiu zawsze chciał więcej, ciągle czuł niedosyt, gdzie ambicja kazała mu stawać się coraz lepszym w tym, co robił. A wszystko zaczęło się, kiedy ojciec zaszczepił w nim myśl, z której korzystał i korzysta do dzisiaj: Cokolwiek robisz Arnoldzie, bądź przydatny.** I jak zasadę tę Arnold stosował w praktyce, dowiesz się z książki Przydaj się. Siedem zasad lepszego życia.

Czytając książkę zrozumiesz także:
- jak ważne jest stworzenie wizji, zanim zaczniesz podążać w jej kierunku,
- co oznacza zasada „wenn schon, denn schon”, którą Arnold stosował aby myśleć i działać na wielką skalę,
- jakie strategie stosował Schwarzenegger, aby radzić sobie z hejterami,
- w jaki sposób Arnold stawiał sobie cele i konsekwentnie je realizował,
- co zmienia się mentalnie, kiedy osiągasz pierwszy, większy sukces,
- jak częściej wchodzić w tzw. stan flow,
- oraz jak „zmieniać bieg” w sytuacjach kiedy sprawą nie idą zgodnie z planem.

Opinia o książce: Wyrazista wizja, myślenie na wielką skalę, ciężka praca, bezpośrednia komunikacja, nieustanny rozwój, szybkie rozwiązywane problemów oraz chęć pracy na rzecz innych to siedem zasad składających się na siedem rozdziałów, które jak twierdzi Arnold pomagają stworzyć swego rodzaju mapę, aby wieść świadome i lepsze życie. Najnowsza książka Arnolda Schwarzeneggera nie jest typową autobiografią, choć zawiera w sobie wiele elementów biograficznych z życia autora. Jest to bardziej książka, w której Arnold dzieli się swoim ponad 75-letnim życiowym doświadczeniem wyniesionym ze sportu, kinematografii oraz polityki. Dzieli się nie tylko swoimi historiami, ale również nawiązuje do wybitnych postaci ze świata sportu (m.in. do pływaka Michaela Phelpsa, kierowcy Formuły 1 Sebastiana Vettela czy boksera Muhammada Aliego), muzyki (m.in. do Beethovena), aktorstwa (do Woodego Allena), nauki (do Alberta Einsteina oraz Thomasa Edisona), filozofii (Arystotelesa, Epikteta, Friedricha Nietzschego, Viktora Frankla oraz Henrego Davida Thoreau), a także wielkich duchownych (w tym do Dalajlamy). Książkę zdecydowanie polecam nie tylko każdemu ambitnemu sportowcowi, ale również każdej osobie, która chce spojrzeć na siebie, na swoje działania z nowej perspektywy. Z perspektywy autora, który jak twierdzi: Ucz się na błędach, a potem powiedz: „wrócę”.*

Lekcja mentalna od Arnolda Schwarzeneggera: Kiedy pokochałem kulturystykę, nie ograniczyłem się do mglistej wizji zostania mistrzem. Moja wizja był bardzo konkretna, zbudowana z tego, co widziałem na zdjęciach w magazynach kulturystycznych, gdzie pokazywano mistrzów takich jak Reg Park, gdy celebrowali swoje sukcesy. Widziałem siebie na podium trzymającego puchar. Widziałem innych zawodników stojących poniżej mnie i wpatrujących się we mnie z zazdrością i podziwem. (…) Sędziów, którzy bili mi brawo. Tłum skandujący moje imię. To nie były marzenia. To były wspomnienia, tylko się jeszcze nie wydarzyły. Tak właśnie to czułem.* Zanim wielcy sportowcy wykorzystywali w praktyce trening wyobrażeniowy, zanim psychologia zaczęła interesować się, jak w formie mentalnych symulacji można poprawiać sportowe wykonanie, dużo wcześniej, bo już w latach 60. trening wyobrażeniowy wykorzystywał Arnold Schwarzenegger. Najpierw, aby być najlepszym sportowcem, potem najbardziej rozpoznawalnym aktorem, a następnie politykiem, który na wielką skalę będzie działać na rzecz społeczności. Czym jest trening wyobrażeniowy? Jest wykorzystaniem możliwości, jakie daje nam umysł. Jak pokazują badania, wyobrażając sobie swoje sportowe wykonanie, angażowane są w naszym ciele te same partie mięśniowe, jak w przypadku gdybyśmy wykonywali ćwiczenia fizyczne na sali treningowej. Jednocześnie w mózgu uaktywniają się te same połączenia neuronalne.*** Dla naszego mózgu nie ma większej różnicy, czy wyobrażamy sobie coś w głowie czy też wykonujemy daną czynność w realnym świecie. Oczywiście trening wyobrażeniowy nie zastąpi Ci sportowcu codziennych treningów, nie zrobi pracy za Ciebie, ale wykonywany regularnie jest w stanie wspomóc Cię w Twojej dyscyplinie. Jak w praktyce zacząć stosować trening wyobrażeniowy, przeczytasz więcej w rozdziale 10 mojej książki Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, którą znajdziesz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/ Warto, abyś jako sportowiec zaczął wykorzystywać moc treningu wyobrażeniowego, bo jak dodaje Arnold Schwarzenegger: Jeżeli możesz sobie coś zwizualizować, to możesz to osiągnąć.**

Z mentalnego punktu widzenia książka naszpikowana jest narzędziami do skutecznego stawiania sobie ambitnych celów oraz lepszego radzenia sobie z przeciwnościami. Przy tym uświadamia, jak ważne są: praca, systematyczność i upór w dążeniu do bycia najlepszym w swojej dyscyplinie.

Autor: Arnold Schwarzenegger. Data wydania: 08/11/2023. Wydawnictwo: Foksal Sp. z o.o.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.gwfoksal.pl/przydaj-sie-siedem-zasad-lepszego-zycia-arnold-schwarzenegger-sku1aac0e989763b23d73e6.html

* Książka Przydaj się. Siedem zasad lepszego życia.

** Film Arnold, odcinek 1 Sportowiec, Netflix, 2023.

*** Jeannnerod M., Neural simulation of action: a unifying mechanism for motor cognition, Neuroimage 14, 2001, str. 103-109. Olsson C.J., Jonsson B., Nyberg L., Learning by Doing and Learning by Thinking: An fMRI Study of Combining Motor and Mental Training, „Frontiers in Human Neuroscience”, 2(5), 2008, str. 1-7.

Cristiano był najpracowitszym zawodnikiem, jakiego widzieli. Kiedy jego klubowi koledzy sapali, stękali i tylko udawali, że ćwiczą, on nigdy nie odpuszczał. Jako pierwszy przychodził na treningi. Jako ostatni z nich wychodził. Po treningach ćwiczył jeszcze w juniorskiej siłowni, gdzie biegał na bieżni i podnosił ciężary.* Tak trenerzy wspominają etykę pracy Cristiano Ronaldo w Akademii Sporting Lizbona, w klubie w którym zaczął grać, kiedy mając 11 lat opuścił rodzinną wyspę Madera, aby spełniać swoje piłkarskie marzenia. To właśnie ogromna determinacja, ciężka praca, przychodzenie na treningi jako pierwszy i wychodzenie jako ostatni stały się jego znakiem rozpoznawczym w kolejnych klubach, w których grał: Manchester United, Real Madryt, Juventus F.C., a obecnie w Al-Nassr. Przy tym piłkarz, od początku wiedział czego chce – pragnął być najlepszym w futbolu – i postanowił zrobić wszystko, aby cel ten osiągnąć. Dzisiaj na swoim koncie ma już ponad 850 strzelonych goli, 5-krotnie wygrywał Ligę Mistrzów i tyle samo razy sięgał po Złotą Piłkę. Z reprezentacją Portugalii rozegrał ponad 200 spotkań, zdobywając mistrzostwo Europy oraz Ligi Narodów. Jeżeli dołączymy do tego klubowe osiągnięcia w Anglii, Hiszpanii, Włoszech, a dzisiaj w Arabii Saudyjskiej, to lista jego sukcesów nie ma końca. Mało tego Cristiano Ronaldo, który powoli zbliża się do swoich 40. urodzin, nie rezygnuje ze swoich ambicji, pokazując że nadal jest w formie zarówno fizycznej, jak i mentalnej. W 2023 roku został najlepszym strzelcem świata, a w roku 2024 pobił kolejny rekord i przeszedł do historii jako pierwszy piłkarz, który w trakcie swojej kariery nie przegrał 1000 meczów. Co jeszcze na boisku osiągnie Ronaldo, zanim zakończy swoją karierę? Pokażą to zapewne najbliższe sezony. Wcześniej z kolei warto poznać, jak wyglądała droga CR7 na sam piłkarski szczyt, biorąc do ręki książkę Cristiano Ronaldo. Chłopak, który wiedział czego chce.

Czytając książkę dowiesz się także:
- dlaczego Cristiano, będąc młodym piłkarzem, miał ksywki Płaczek oraz Pszczółka,
- jakie słowa wypowiedziane przez tatę wpłynęły na mentalność Ronaldo i sprawiły, że piłkarz na każdym meczu walczy do samego końca,
- co stało się w metrze, że Cristiano mógł stracić życie,
- jak piłkarz trenował szybkość i refleks poza boiskiem,
- jaką chorobę wykryto u Ronaldo w wieku 15 lat, która mogła zakończyć piłkarską karierę,
- dlaczego piłkarz nie skończył szkoły średniej,
- ile Cristiano miał lat, kiedy strzelił swojego pierwszego gola w zawodowej lidze,
- za co dostał swoją pierwszą czerwoną kartkę,
- co miało znaczyć perskie oko, które Cristiano puścił do kolegów podczas ćwierćfinału z Anglią na mundialu w 2006 roku,
- oraz dlaczego, grając po raz drugi w Manchester United, odmówił trenerowi wejścia na boisku podczas meczu.

Opinia o książce: Książek o Cristiano Ronaldo powstało wiele i zapewne będą powstawać kolejne biografie o piłkarzu. Ale mało która książka w tak kompaktowy sposób, bo na  272 stronach, pozwala przedstawić sylwetkę jednego z najlepszych piłkarskich snajperów. Ogromnym plusem książki jest to, że potrzeba jednego popołudnia, maksymalnie jednego dnia, aby poznać jak wyglądała piłkarska droga Cristiano, począwszy od gry w lokalnym klubie CF Andorinha, do której został zapisany w wieku 6 lat, aż do czasów obecnych, gdzie strzela gole na boiskach Arabii Saudyjskiej. Książkę polecam przede wszystkim młodym sportowcom, bo napisana jest bardzo przystępnym językiem. Jest dobrym książkowym starterem o CR7. Być może starsi sportowcy poczują niedosyt i będą chcieli poznać więcej szczegółów z życia piłkarza. Wówczas mogą sięgnąć po inne książki o Ronaldo, które znajdą pod tym linkiem. Ze swojej strony książkę polecam, warto po nią sięgnąć i warto ją przeczytać.

Lekcja mentalna od Cristiano Ronaldo: Wykorzystałem talent, bo miałem cel. Chciałem być najlepszy w tym, co robię. (…) Warunki możesz stworzyć samemu. Nawet w najtrudniejszej sytuacji możesz obmyślić plan. Znaleźć metodę, by być lepszym. Jeśli bardzo chcesz, znajdziesz sposób. (…) Szczęście? Szczęście wymaga dużo pracy i czasem trzeba na nie poczekać. Jasne, miałem szczęście, bo dostałem szansę. Szansę, którą w pełni wykorzystałem.* Cristiano Ronaldo, będąc jeszcze dzieckiem, grając w klubach na portugalskiej wyspie Madera wyróżniał się na boisku. Zdecydowanie miał talent do piłki nożnej. Zdecydowanie, jak sam mówi, miał również szczęście, że na swojej drodze spotykał ludzi, którzy pomagali mu jego talent rozwijać. Ale jak dodaje, na to szczęście, na kolejne szanse ciężko zapracował i każdą szansę, którą otrzymywał, starał się w pełni wykorzystać. Robił to w każdym kolejnym klubie, w którym grał, najpierw mając 11 lat, kiedy zaczął grać w Sportingu Lizbona, a dzisiaj mając 39 lat, gdzie wspiera zespół Al-Nassr, strzelając przeciwnikom seryjnie gole. Razem daje to już ponad 28 lat grania w profesjonalną piłkę nożną na najwyższym poziomie, z maksymalnym zaangażowaniem i jeszcze większą pasją. Cristiano Ronaldo przejdzie do historii nie tylko za liczne osiągnięcia, ale przede wszystkim za to, że jako piłkarz nigdy się nie poddawał i często na przekór innym uparcie podążał za swoimi marzeniami.

Z mentalnego punktu widzenia warto przeczytać książkę, aby lepiej zrozumieć, jak ważna w sporcie jest etyka pracy, bycie profesjonalnym zawodnikiem, a przy tym systematyczność i konsekwencja w dążeniu do bycia najlepszym. Cristiano Ronaldo jest tego doskonałym przykładem.

Autorka: Yvette Żółtowska – Darska. Data wydania: 15/02/2024. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/cristiano-ronaldo-chlopiec-ktory-wiedzial-czego-chce/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Cristiano Ronaldo. chłopak, który wiedział czego chce.

Leo Messi ma brylantową technikę. Cristiano Ronaldo prezentuje nadzwyczajną skuteczność. Kylian Mbappé jest przebojowy, jak nikt inny. Robert Lewandowski i Harry Kane mają z kolei wybitną łatwość strzelania goli. A Erling Haaland? Ma… wszystko. (…) Jego umiejętności są tak zróżnicowane, że ich suma czyni go wyjątkowym zawodnikiem i stawia w jednym rzędzie z najwybitniejszymi obecnie piłkarzami świata.* Zanim Erling Braut Haaland stał się tym jednym z najwybitniejszych piłkarzy, uprawiał różne dyscypliny: biegał, skakał w dal, jeździł na nartach biegowych, grał w piłkę ręczną, a nawet w golfa. Już jako dziecko wyróżniał się odpornością nie tylko fizyczną, ale również psychiczną, co dzisiaj wykorzystuje na murawie. Swoją przygodę z piłką nożną rozpoczął w wieku 6 lat w miejscowym klubie Bryne FK, już wtedy grając ze starszymi od siebie zawodnikami. Jego gra na boisku wyróżniała się i sprawiła, że w wieku 16 lat Erling przeszedł do pierwszoligowego norweskiego klubu Molde FK. W tym klubie rozpoczęła się jego fizyczna i mentalna metamorfoza. Zaczął zwracać uwagę na jedzenie, więcej trenował na siłowni i wieku 17 lat, przy wzroście 1,95 cm, ważył już 88 kg. W norweskim klubie rozegrał dwa sezony, występując łącznie w 50 meczach i zdobywając 20 bramek. Mając 18 lat postanowił kontynuować swoją grę w austriackim klubie Red Bull Salzburg. Tu rozpoczęła się lawina seryjnie strzelanych goli. Już w pierwszym swoim meczu Ligi Mistrzów, piłkarz ustrzelił hat-tricka, stając się najmłodszym zawodnikiem, który tego dokonał i najmłodszym, który strzelił trzy gole w jednej połowie. Megawystępy w Lidze Mistrzów sprawiły, że był już na celowniku największych klubów w Europie. Zdecydował się przenieść swoją grę do Borussii Dortmund. Finalny wynik w niemieckiej lidze? 86 bramek w 89 meczach. Efekt? W wieku 22 lat, przy transferze za kwotę 51 mln funtów, wykonał kolejny krok, przechodząc do angielskiego klubu Manchester City, z którym już w premierowym sezonie zdobył potrójną koronę: puchar Anglii, tytuł mistrza Anglii oraz puchar Ligi Mistrzów. W ciągu jednego sezonu zanotował 52 bramki, czego nie zrobił nigdy wcześniej żaden inny piłkarz grający w angielskim klubie. Tak w skrócie do dzisiaj wygląda droga norweskiego napastnika, klasycznej dziewiątki, o której więcej przeczytasz w książce Haaland. Norweski terminator.

Czytając książkę dowiesz się także:
- jaki rekord Guinnessa i w jakiej dyscyplinie sportowej pobił Erling w wieku zaledwie 5 lat,
- z jakiego powodu po raz pierwszy został gwiazdą YouTube’a,
- kto był największym piłkarskim idolem Haalanda,
- co łączy Erlinga i jego tatę z klubem Manchester City,
- oraz jak piłkarz z chirurgiczną wręcz precyzją dba o najmniejsze detale, które przekładają się na jego grę na boisku.

Opinia o książce: To jest już siódma pozycja z serii Wydarzyło się naprawdę. Siódma piłkarska historia, tym razem o strzeleckim geniuszu i postrachu wszystkich obrońców. Mając przeczytane wszystkie pozycje z tej serii, w mojej opinii książka pozwala w dość krótkim czasie – na 240 stronach – poznać historię Haalanda. Jednak nie zrobiła ona na mnie dużego wrażenia w porównaniu do wcześniejszych pozycji z tej serii. Narracja autorów stanowi uporządkowany i dość ogólny przebieg piłkarskiej drogi Haalanda. Dla mnie jednak zbyt ogólny, aby móc lepiej zrozumieć Haalanda, zarówno jako piłkarza, ale również jako osobę. Dobra pozycja na start. Ale żeby bardziej poznać obecnie jednego z najlepszych piłkarskich snajperów, będzie trzeba poczekać na bardziej szczegółową biografię, która w 2024 roku ukaże się na polskim rynku.

Lekcja mentalna od Erlinga Haalanda: Drogą analiz dokonanych przez specjalistów Haaland opracował wszystkie szczegóły dotyczące snu, który uważa za najważniejszą czynność w życiu. Ściśle przestrzega jakości snu, który musi być regularny. Zaczyna od zakładania wieczorem okularów z pomarańczowymi szkłami, które mają za zadanie blokowanie światła naturalnego i pochodzącego z ekranów. Do łóżka kładzie się około 22:00. Śpi nawet do 10 godzin. W sypialni zawsze jest 21 stopni Celsjusza.* To jest ważna lekcja dla każdego sportowca, aby uświadomić sobie, że z tym co się dzieje na boisku wiele wspólnego ma to, co się dzieje poza boiskiem, poza sportową sceną. A właściwa regeneracja jest tu kluczowa, wpływając zarówno na formę fizyczną, jak i mentalną. Haaland wie o tym doskonale i niesamowicie dba o każdy detal swojego piłkarskiego przygotowania. Niczego nie zostawia przypadkowi. Jest profesjonalistą w każdym calu, a takie podejście przekłada się, jak widać po statystykach, na wyniki na murawie. A o tym, jak skutecznie zacząć pracę nad sportowymi detalami, jak pełniej się rozwijać, przeczytasz w książce Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, którą znajdziesz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/

Z mentalnego punktu widzenia warto przeczytać książkę, aby przede wszystkim zrozumieć, że strzelecki fenomen Haalanda nie stworzył się z dnia na dzień. Nie w każdym klubie, do którego wchodził piłkarz seryjnie strzelał gole. Zanim do tego doszło Erling potrzebował czasu, pracy nad swoimi umiejętnościami oraz kolejnych trenerów, którzy go wspierali, budowali jako piłkarza, pozwalając w swoim tempie wejść na szczyt swoich możliwości. Chociaż w przypadku Haalanda, który ma dopiero 23 lata, jego szczyt możliwości dopiero tak naprawdę przed nim.

Autorzy: Yvette Żółtowska – Darska, Jacek Sarżało. Data wydania: 22/11/2023. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/haaland-norweski-terminator/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Haaland. Norweski Terminator.

Kiedy przyszedł na świat, jako LeBron Raymone James, wychowywany był przez samotną matkę. Szanse na to, że osiągnie sukces i stanie się jednym z najbardziej rozpoznawalnych ludzi na świecie, były niemal równe zeru. Już od urodzenia nie miał stałego adresu zamieszkania i wielokrotnie się przeprowadzał. Kiedy miał 10 lat i uczył się podstaw kozłowania, rzutów z wyskoku czy layupów, Kobe Bryant zaczynał grać w NBA. LeBron w tym czasie swoje koszykarskie umiejętności rozwijał w liceum St. Vincent, z którym w czwartej klasie sięgnął po mistrzostwo kraju. Już wtedy nazywany był „Wybrańcem”, a przed napisaniem matury podpisał kontrakt z Nike na kwotę 90 milionów dolarów. W wieku 18 lat został wybrany z numerem jeden w drafcie NBA przez Cleveland Caveliers, zespół pochodzący z miejscowości w której wychował się LeBron i gdzie kształtowała się jego osobowość oraz koszykarskie umiejętności. Pragnąc jednak sięgnąć po swoje pierwsze upragnione mistrzostwo, podjął głośną decyzję wypowiadając znamienne słowa: Tej jesieni przeniosę swoje talenty do South Beach i dołączę do Miami Heat.* Decyzja ta sprawiła, że stał się najbardziej znienawidzonym sportowcem, na którego gwizdano we wszystkich halach, w których się pojawił, a na ulicach palono jego koszulki. LeBron James jednak nigdy nie szedł utartą ścieżką, nie chciał działać jak wszyscy, ale po swojemu, na własnych zasadach. Po dołączeniu do zespołu Miami Heat, stał się w nim liderem i razem z drużyną w trakcie czterech sezonów sięgnął po dwa mistrzowskie tytuły. Jednak cały czas nie był pełni spełnionym koszykarzem i czuł, że powinien wrócić do drużyny, która wybrała go w drafcie i dać jej oraz miastu, w którym się wychował, upragniony tytuł. I zrobił to, sięgając po niego z zespołem Cleveland Caveliers w 2016 roku. Kiedy zadanie zostało zrealizowane, koszykarz postanowił kontynuować karierę w klubie Los Angeles Lakers, z którym w 2020 roku zdobył swój czwarty mistrzowski pierścień. Jednocześnie podczas swojego 20. sezonu w NBA, 7 lutego 2023 roku zdobył 38 388. punkt, który sprawił że wyprzedził Kareema Abdul - Jabbara i został liderem w liczbie punktów zdobytych w ciągu całej swojej kariery. Ale to oczywiście nie wszystkie osiągnięcia LeBrona. Ich lista jest dłuższa, znacznie dłuższa. Między innymi jest najmłodszym, a zarazem tym, który najszybciej tego dokonał, graczem ligi, zaliczając 10 000 punktów, 2 500 zbiórek, 2 500 asyst, 700 przechwytów i 300 bloków w karierze. Jednocześnie jest jedynym, obok Michaela Jordana, koszykarzem który w tym samym roku zdobył złoty medal olimpijski, mistrzostwo NBA oraz nagrodę MVP. Mając 37 lat, w 2022 roku przedłużył kontrakt z klubem Los Angeles Lakers, w którym gra do dzisiaj. Jak wyglądała droga LeBrona Jamesa w realizacji koszykarskich celów oraz w budowaniu biznesowego imperium, poznasz czytając najnowszą o nim książkę: LeBron James. Biografia.

Czytając książkę dowiesz się także:
- kto dał LeBronowi pierwszą piłkę i kto nauczył go podstaw koszykówki,
- jaki sport poza koszykówką uprawiał w liceum LeBron i był w nim bardzo dobry,
- w jakim wieku koszykarz wykonał swój pierwszy wsad,
- co przedstawia pierwszy tatuaż Jamesa i o czym mu przypomina każdego dnia,
- czy LeBron poznał w końcu swojego biologicznego ojca,
- kto był koszykarskim idolem LeBrona,
- co łączy LeBrona z raperem Jay-Z,
- jakie relacje łączyły koszykarza z byłym prezydentem Barackiem Obamą,
- kim są Czterej Jeźdźcy Apokalipsy, którzy tworzą biznesowe imperium LeBrona Jamesa,
- oraz jaką cenną lekcję dał koszykarzowi Warren Buffet, jeden z najbogatszych ludzi na świecie.

Opinia o książce: Przystępując do lektury najnowszej książki o jednym z najlepszych koszykarzy XXI wieku, przede mną było 655 stron. Była to moja dotychczas najdłuższa biografia o LeBronie Jamesie (więcej książek o koszykarzu znajdziesz pod tym linkiem), ale również najdłuższa sportowa biografia. Przy tym, czytając książkę, wylewają się z niej kolejne fakty, kolejne detale, pozwalając lepiej zrozumieć sposób myślenia i działania Jamesa oraz jego podejście w koszykówce, w życiu i biznesie. Autor przeprowadził setki rozmów z osobami, które towarzyszyły LeBronowi podczas koszykarskiej podróży, a zebrane razem dają pełniejszy obraz koszykarza. Kończąc książkę, miałem chęć czytania jej dalej i dalej. I za to daję duży plus dla książki, która mimo że jest obszerna, to wciąga. Czy książka ma jakieś minusy? Hmm… w mojej opinii tylko jeden. Historia koszykarza przedstawiona przez autora Jeffa Benedicta kończy się w 2018 roku, wraz z momentem przejścia Jamesa do zespołu Los Angeles Lakers. Jest na pewno, na dzień dzisiejszy, najbardziej kompletną biografią koszykarza dostępną na rynku. Ale zarazem kompletną w pełni nie jest, ponieważ wydana w Polsce pod koniec 2023 roku nie pokazuje blisko 5 lat koszykarskiej historii LeBrona. Natomiast plusem, ze strony wydawnictwa, jest to, że na koniec książki dodany został epilog, dzięki któremu w skrótowej wersji możemy dowiedzieć, co działo się u LeBrona na koszykarskim parkiecie w latach 2018-2023. Książkę zdecydowanie polecam, bo jest dla mnie jedną z najlepszych sportowych biografii przeczytanych w 2023 roku i nie tylko.

Lekcja mentalna od Lebrona Jamesa: W szkole, kiedy na początku roku szkolnego nauczyciel podał klasie białą kartkę i poinstruował uczniów, żeby napisali na niej trzy zawody, które chcieliby wykonywać, gdy dorosną, LeBron napisał: „Zawodnik NBA. Zawodnik NBA. Zawodnik NBA”. Po zebraniu kartek nauczyciel zwrócił uwagę LeBronowi, że ten nie zrozumiał zadania – miał wypisać trzy zawody, nie jeden. LeBron dobrze zrozumiał polecenie, po prostu nie chciał być nikim innym.* Niesamowita lekcja od LeBrona Jamesa, która z jednej strony pokazuje, jak ważny w sporcie jest rozwój ukierunkowany na bycie wyjątkowym w jednej dziedzinie. Z drugiej strony lekcja ta pokazuje, jak ważna jest wiara w siebie. Wiara w to, że sportowe marzenia są możliwe do zrealizowania. Według LeBrona: Nikt wcześniej nie pokonał takiej drogi. (…) Więc musiałem uczyć się wszystkiego sam. Wszystkie wzloty i upadki, i wszystko, co się z nimi wiązało, musiałem przeżyć sam.* Nie była to łatwa droga, ale bardzo wymagająca, która zajęła LeBronowi 28 lat, aby od kiedy zaczął uczyć się podstaw koszykówki zostać numerem jeden w liczbie zdobytych punktów na parkiecie NBA. I tym moim zdaniem wyróżniają się najlepsi sportowcy. Są w stanie pracować bardzo długo, nieprzerwanie przez długi czas, aby być najlepszymi w swojej dyscyplinie, a przy tym mocno wierzą, że swoje sportowe cele – wcześniej czy później – zrealizują. A o tym, jak skutecznie pracować nad pewnością siebie, przeczytasz w książce Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, którą znajdziesz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/

Z mentalnego punktu widzenia książka naszpikowana jest mentalnymi wskazówkami koszykarza, jak m.in. radzić sobie z ogromną presją, licznymi porażkami, jak podejmować trudne decyzje oraz jak spojrzeć na siebie z szerszej perspektywy, nie tylko tej sportowej, ale również biznesowej. Przy tym, czytając książkę lepiej zrozumiesz, że warto podążać swoją własną drogą oraz myśleć i działać nieszablonowo. Pewnie jest to trudniejsza i bardziej wymagająca ścieżka, ale w dłuższej perspektywie – jak widać na przykładzie LeBrona Jamesa – dająca dużo większą satysfakcję i przynosząca dużo lepsze efekty.

Autor: Jeff Benedict. Data wydania: 25/10/2023. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/lebron-james-biografia

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki LeBron James. Biografia.

Byłem 16-latkiem z obsesją na punkcie piłki nożnej. Futbol był dla mnie wszystkim, nic innego się dla mnie nie liczyło. Nigdy nie myślałem, że będę wykonywał inny zawód, nigdy nie marzyłem o tym, by zostać astronautą albo strażakiem czy policjantem. Zawsze chciałem być zawodowym piłkarzem i nic nie mogło mnie powstrzymać.* Te słowa najlepiej oddają podejście Jordana Briana Hendersona do piłki nożnej, który w wieku 16 lat grał już w angielskim klubie Liverpool, po przejściu z Sunderlandu, w którym rozpoczęła się jego piłkarska droga. Droga, która pomimo że wypełniona ogromną pasją, była trudna i wymagająca. Już po pierwszym sezonie władze kluby miały wątpliwości co do jego gry, dając mu do zrozumienia, że jest w zespole niepotrzebny. Wiele się zmieniło, kiedy trenerem zespołu Liverpool został Jürgen Klopp, który dostrzegł potencjał Hendersona i dał mu czas. Czas, aby z jednej strony piłkarz pracował nad sobą i pomimo pojawiających się kontuzji walczył o swoje miejsce w zespole. Z drugiej strony ten czas był ważny, aby piłkarz mógł stać się odpowiedzialnym liderem i kapitanem drużyny, z którą wspólnie wygrał Ligę Mistrzów oraz sięgnął po mistrzostwo Anglii, na które klub czekał od 30 lat. Historia Jordana Hendersona to historia piłkarza, dla którego futbol był wszystkim i który dał z siebie absolutnie wszystko, aby swoją sportową szansę wykorzystać i spełnić swoje marzenia z dzieciństwa. A jak to zrobił, jakie przeciwności musiał pokonać, jaką drogę przejść, poznasz w książce „Jordan Henderson. Autobiografia kapitana Liverpoolu”.

Czytając książkę dowiesz się także:
- co motywowało Jordana w trudnych momentach,
- jak psycholog sportu pomógł Hendersonowi i wpłynął na jego grę na boisku,
- jak Jordan w praktyce wykorzystywał przed meczami trening wyobrażeniowy,
- co robią piłkarze Liverpoolu, aby skutecznie regenerować się po meczach,
- jak wyglądały treningi z Jürgenem Kloppem i jak motywował on piłkarzy,
- co sądzi Henderson o innych piłkarzach, w tym Virgilu van Dijku, Mo Salahu, Erlingu Haalandzie czy Leo Messim,
- jaką lekcję mentalną piłkarze Liverpoolu otrzymali od mistrza świata w surfingu, a następnie wykorzystali ją, aby sięgnąć po tytuł mistrza Anglii.

Opinia o książce: Do autobiografii kapitana Liverpoolu mam mieszane uczucia. Z jednej strony, z książki można lepiej zrozumieć podejście Jordana Hendersona do piłki nożnej, jego mentalność. Można wiele dowiedzieć się również o angielskim klubie Liverpool, o rozgrywanych w ostatnich 10 latach meczach oraz o tym, jak ważny dla kibiców z Anfield jest futbol. I to jest duży plus książki. Z drugiej jednak strony, w mojej opinii, nie jest to sportowa książka, którą czyta się jednym tchem, nie mogąc doczekać się co będzie na kolejnej stronie, a po przerwie chce się ją ponownie otworzyć i czytać dalej. Nie jest to również sportowa autobiografia, którą w pierwszej kolejności poleciłbym sportowcowi. Ale być może będzie to ciekawa pozycja dla fanów angielskiej ligi, klubu Liverpool, trenera Jürgena Kloppa oraz samego piłkarza Jordana Hendersona.

Lekcja mentalna od Jordana Hendersona: Od czasu do czasu pytałem trenera, co powinienem zrobić, by wyjść w pierwszej jedenastce. Nie bałem się pójść i zapukać do drzwi jego biura. Chciałem uczyć się od najlepszych. Pragnąłem zrozumieć, czego ode mnie oczekuje, i dostać jakąkolwiek poradę, która pomogłaby mi osiągnąć sukces na pozycji pomocnika.* Czytając książkę odniosłem wrażenie, że Jordan Henderson nie otrzymał supertalentu do piłki nożnej. Natomiast wszystko, co osiągnął, to jak daleko zaszedł zawdzięcza w dużej mierze ogromnemu zaangażowaniu, jeszcze większej pracowitości, a przy tym pokorze. Ta ostatnia pomagała mu i pewnie nadal pomaga stawać się coraz lepszym zawodnikiem. Pokora, dzięki której piłkarz nieustannie zadawał sobie pytania, szukając na nie odpowiedzi w sobie oraz u osób bardziej doświadczonych, lepszych od siebie, aby samemu stawać się jeszcze lepszym. I tę lekcję mentalną warto, abyś wziął dla siebie sportowcu. Abyś zrozumiał że bycie wybitnym to nie kwestia wyłącznie wrodzonego talentu, ale przede wszystkim cierpliwości, pokory, ciężkiej pracy, otaczania się właściwymi ludźmi i bycia gotowym do dawania z siebie więcej, znacznie więcej. I to one, połączone razem, w pewnym momencie zaczną – podobnie jak było u Hendersona – tworzyć pomost pomiędzy marzeniami z dzieciństwa, a ich realizacją w życiu dorosłym.

Z mentalnego punktu widzenia warto przeczytać książkę, aby lepiej zrozumieć, że na najwyższym poziomie wyczynem jest zarówno wejście na sportowy szczyt, a jeszcze większym zrobienie tego ponownie i powtórzenie sukcesu.

Autor: Jordan Henderson. Data wydania: 29/09/2023. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/sqn-originals-jordan-henderson-autobiografia-kapitana-liverpoolu/ 

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Jordan Henderson. Autobiografia kapitana Liverpoolu.

Codziennie wieczorem przed spaniem podwijał nogawkę spodni, wyjmował strzykawkę i w absolutnej ciszy wbijał ją sobie najpierw w jedno, a potem w drugie udo. Bolało. Na początku kręciła mu się w oku łza, ale z czasem oswoił swój ból. Bardzo, ale to bardzo chciał urosnąć. Wiedział, że piłkarz nie może być zbyt mały.* Wtedy mama mówiła: Lio, nie płacz. Jak boli to znaczy, że działa. Kiedy urośniesz, będziesz wiedział, że ten sukces bolał. Nic nie przychodzi łatwo.* I zdecydowanie sukces, znanego dziś wszystkim piłkarza Lionela Andrésa Messiego nie przyszedł łatwo. Bolało, bardzo mocno i to wiele razy. Jeszcze będąc dzieckiem, mając 10 lat, otrzymał diagnozę, że cierpi na rzadką chorobę, tzw. karłowatość przysadkową, która powoduje że jego ciało nie może rosnąć. Choroba jednak nie była dla niego wymówką. Wręcz przeciwnie, była dodatkową motywacją, aby jak najlepiej wykorzystać swoją sportową szansę. Dlatego każdego dnia Messi robił sobie zastrzyki z hormonu wzrostu. W wieku 13 lat trafia do najlepszej piłkarskiej szkółki na świecie – do klubu FC Barcelona. Początki nie są łatwe, nie zna języka, jest z dala od rodziny, a wśród kolegów z drużyny nazywany jest pchłą albo karłem. Mało tego, już w trakcie drugiego meczu doznaje kontuzji, łamiąc kość strzałkową lewej nogi. Pauzuje na 3 miesiące. Kiedy wraca, schodząc ze schodów, doznaje ponownie kontuzji, skręcając kostkę w tej samej nodze i nie gra przez kolejne 3 tygodnie. Ale pasja do piłki nożnej jest dużo mocniejsza od przeciwności. Piłkarz nie odpuszcza i konsekwentnie dalej robi swoje, czekając cierpliwie na swój moment, który stopniowo zaczyna nadchodzić. Mając 16 lat, w ciągu zaledwie jednego sezonu, Leo Messi przeskakuje cztery poziomy w klubie FC Barcelona – z gry z Juvenil B do bycia częścią składu pierwszej drużyny. Od tego momentu rozpoczyna się już na pełnych obrotach gra w katalońskim klubie. Jej efektem jest zdobycie w 2009 roku pierwszej Złotej Piłki. Dzisiaj piłkarz ma ich rekordową liczbę, aż 7. Mało tego, w 2022 roku, razem z reprezentacją Argentyny, wygrywa wyczekiwane przez całą karierę Mistrzostwa Świata. I to nie koniec listy jego piłkarskich osiągnięć, a dopiero początek. Na swoim koncie ma również wygrane 4 Ligi Mistrzów, 10 mistrzostw Hiszpanii oraz mistrzostwo Copa América. Jako piłkarz na boisku osiągnął praktycznie wszystko, jeśli nie wszystko. 17 sezonów spędził w klubie FC Barcelona, kolejne 2 sezony w Paris Saint – Germain, zaś dzisiaj spełnia się i podąża za swoją pasją, będąc zawodnikiem Interu Miami w Stanach Zjednoczonych. Jak do tego doszło? Jak pochodzący z miejscowości Rosario w Argentynie piłkarz przejdzie do historii jako ten najlepszy? O tym wszystkim dowiesz się z książki Messi. Mały chłopiec, który został wielkim piłkarzem.

Czytając książkę:
- dowiesz się również, ile Leo miał lat kiedy dostał swoją pierwszą piłkę oraz kiedy zaczął pierwsze treningi piłkarskie,
- zrozumiesz, dlaczego w dzieciństwie gra „duzi kontra mali” była według Messiego najlepszą szkołą futbolu, przygotowując go do gry na największych stadionach świata,
- będziesz wiedzieć, co było na nagraniu wysłanym do klubu FC Barcelona, zanim 13-letni Lionel do niego trafił,
- dowiesz się, dlaczego Messi nie skończył ostatniej klasy liceum i tym samym nie przystąpił do egzaminu maturalnego,
- poznasz powody, dlaczego Leo na boisku często zamiast biegać, to „spaceruje” po murawie,
- dlaczego po 17 sezonach opuścił klub FC Barcelona, któremu tak wiele zawdzięcza,
- ile w trakcie całej dotychczasowej kariery piłkarskiej dostał czerwonych kartek,
- oraz zainspirujesz się pięcioma zasadami, które wprowadził trener Pep Guardiola w drużynie FC Barcelona, które pozwoliły zespołowi wygrać w jednym sezonie sześć trofeów na sześć możliwych: Ligę Mistrzów, Mistrzostwo Hiszpanii, Puchar Króla, Superpuchar Hiszpanii, Superpuchar Europy oraz Klubowe Mistrzostwa Świata.

Opinia o książce: Książek o Leo Messim napisanych zostało już wiele (tu znajdziesz inne pozycje, które warto przeczytać) i pewnie będą powstawać kolejne. Obecnie kolejną taką książka jest najnowsza pozycja autorki Yvette Żółtowskiej – Darskiej o Leo Messim. Książka adresowana jest do najmłodszych sportowców, ale moim zdaniem jest dla wszystkich, którzy chcą poznać w przystępnej i krótkiej wersji historię piłkarza. Mimo, że jest to najdłuższa książka z serii Wydarzyło się naprawdę (bo ma 268 stron), to książkę można przeczytać w jedno popołudnie, no maksymalnie w jeden dzień. I to jest ogromny atut książki, gdzie w skondensowanej, ale zarazem w ciekawej formie przedstawiona została historia Messiego. Historia, która zawiera wiele ciekawostek o piłkarzu, o których być może do tej pory nawet nie słyszałeś. Przy tym, książka ukazując się we wrześniu 2023 roku, opisuje grę piłkarza nie tylko w klubie FC Barcelona, ale również w PSG oraz w obecnym klubie Inter Miami CF. Moim zdaniem warto sięgnąć po książkę, warto ją przeczytać i warto polecić innym.

Lekcja mentalna od Lionela Messiego po strzelonym golu w meczu FC Barcelona – Getafe CF (według wielu jednym z najpiękniejszych w karierze piłkarza): Nie zachwycam się swoją bramką. Jedyne, o czym teraz myślę, to gra dla Barcy i mój piłkarski rozwój. Dla mnie mecz z Getafe to już przeszłość.* Warto pamiętać, że często wybitni sportowcy są najskromniejsi. Nie wywyższają się, mając w sobie pokorę, która w sporcie jest niesamowicie ważna. Pokorę, która pozwala zachować otwarty umysł, dostrzegać swoje rezerwy, nieprzerwanie nad nimi pracować i nie spoczywać na laurach. To pokora sprawia, że sportowiec nie tylko stale się poprawia, ale przy tym pozostaje skupiony i nie lekceważy przeciwnika. Tę pokorę miał i nadal ma w sobie Leo Messi. Jest ona jego ogromną siłą i warto również, abyś Ty jako sportowiec o nie zapominał i pielęgnował ją w sobie, kiedy będziesz zmierzać na swój sportowy szczyt. A o tym, jak skutecznie pracować nad swoim rozwojem i trenować jedną z najważniejszych mentalnych umiejętności, dowiesz się z książki Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, którą znajdziesz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/

Z mentalnego punktu widzenia warto przeczytać książkę, aby uświadomić sobie, że Leo Messi, któremu przyznaje się ogromny talent do piłki nożnej, nie osiągnąłby tak ogromnego sukcesu gdyby wcześniej tego talentu nie oszlifowałby tysiącami godzin spędzonymi na boisku. Przy tym, nie byłby dzisiaj jednym z najlepszych, gdyby nie wsparcie ze strony najbliższych, którzy często zmieniali swoje plany życiowe, aby pomóc spełniać plany życiowe Leo. Gdyby nie wsparcie kolejnych trenerów, szczególnie w klubie FC Barcelona, którzy pomagali wydobyć z Messiego to, co najlepsze. A przy tym, gdyby nie ogromna pasja piłkarza, jeszcze większa siła woli, aby pomimo licznych przeciwności nie poddawać się i nieprzerwanie – do dnia dzisiejszego – spełniać na murawie swoje piłkarskie marzenia.

Autorka: Yvette Żółtowska - Darska. Data wydania: 27/09/2023. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/messi-maly-chlopiec-ktory-zostal-wielkim-pilkarzem/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Messi. Mały chłopiec, który został wielkim piłkarzem.

Zaczął grać odkąd skończył 3 lata, a jego pierwsza piłka z pianki, kupiona przez tatę, kopana była po całym domu, jak tylko mały Karim się obudził. Przy tym, ogromna pasja do piłki sprawiła, że już jako dziecko grał bez końca, zarówno ze starszymi zawodnikami, jak także z młodszym bratem oraz mamą, których ustawiał na bramce, strzelając im godzinami gole. Jako młodzik nie był piłkarsko najlepszy na tle rówieśników. Jeden z pierwszych trenerów wspomina Karima, jako małego, ociężałego i niezbyt szybkiego. Ale to nie przeszkodziło mu, aby w wieku 9 lat spełnić swoje pierwsze marzenie i zacząć grać we francuskim klubie Olympique Lyon. A jak pokazuje dotychczasowa historia Benzemy, piłkarz w trakcie kariery spełnił wiele swoich marzeń, w tym m.in. przez 14 lat grał w Realu Madryt, pięciokrotnie wygrywał Ligę Mistrzów oraz czterokrotnie zdobywał mistrzostwo Hiszpanii. Dzisiaj swoją piłkarską pasję trenuje poza Europą, w saudyjskim klubie Al-Ittihad Club. Jeżeli chcesz się dowiedzieć, jak do tego doszło, jaką drogę musiał przejść Karim Benzema, jakie wyzwania musiał pokonać, aby w 2022 roku sięgnąć po Złotą Piłkę? O tym wszystkim dowiesz się z książki Benzema. Królewska perfekcja.

Czytając książkę:
- dowiesz się także, kto w młodości był piłkarskim idolem Karima,
- lepiej zrozumiesz, dlaczego przez ponad 6 lat Benzema nie był wybierany do francuskiej reprezentacji,
- poznasz słowa, jakie Karim wypowiedział do swoich kolegów z pierwszej drużyny Olympique Lyon, którzy w końcu przestali się z niego śmiać i zaczęli traktować poważnie,
- będziesz wiedzieć dlaczego trener José Mourinho nazwał Benzemę kotem,
- oraz jak to jest przez 9 lat grać w cieniu Cristiano Ronaldo w jednym klubie.

Opinia o książce: Zanim otworzyłem książkę nie znałem dobrze historii Benzemy i byłem ciekaw, jaką drogę przeszedł jeden z najlepszych piłkarskich napastników. Dużym plusem książki jest na pewno to, że autorzy w niespełna 280 stronach, w bardzo kompaktowy sposób, bez rozdrabniania się i wchodzenia w poboczne wątki, ciekawie przedstawili historię Benzemy. Przy tym opowiedziana historia jest pełna, rozpoczynając się w dzieciństwie, a kończąc na zdobyciu Złotej Piłki. Książkę szybko się czyta, a na koniec miałem poczucie, że lepiej poznałem Benzemę, zarówno od strony piłkarskiej, jak i osobistej.

Lekcja mentalna od Karima Benzemy: Każdy trening, każdy mecz sprawiają mi radość. Zawsze chcę dać z siebie coś ekstra, cały czas staram się być lepszy niż wczoraj. (…) Ciężko pracuję cały tydzień i planuję robić to dalej, ponieważ kocham piłkę na tym poziomie.* Jako sportowiec, niezależnie od długości swojego stażu, pamiętaj aby czerpać radość z tego, co robisz. Aby Twoja dyscyplina nieustannie była Twoją największą pasją, a Ty, abyś nieprzerwanie był dla siebie największym fanem. Pamiętaj, że od pasji wszystko się zaczyna, to ona stanowi Twoją wewnętrzną motywację, Twoją największą mentalną siłę. Siłę, dzięki której każdego dnia, na każdym treningu, starasz się być jeszcze lepszy, dajesz z siebie coś ekstra i pomimo przeciwności konsekwentnie robisz swoje. Jako sportowiec jesteś szczęściarzem, bo odkryłeś coś, co Cię napędza. Nie zapominaj o tym, ciesz się swoją sportową drogą, a podążając nią miej z niej jak największy fun.

Z mentalnego punktu widzenia warto przeczytać książkę, abyś jako sportowiec zrozumiał, jak ważne w sporcie są: konsekwencja, systematyczność, pokora oraz ciągły rozwój. Aby zobaczył na przykładzie Karima Benzemy, że wszystko, co w życiu wartościowe wymaga pracy i czasu. Czasu, który wcześniej czy później minie. A to, jak ten czas wykorzystasz i co w tym czasie osiągniesz, zależy sportowcu przede wszystkim od Ciebie.

Autorzy: Luca Caioli, Cyril Collot. Data wydania: 26/07/2023. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/karim-benzema/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Benzema. Królewska perfekcja.

Niki Lauda jeździł samochodem dla sportu, ale przekroczył granicę między życiem a śmiercią, a następnie walczył o powrót do świata żywych, by zapracować sobie na jeszcze większą chwałę. On jest Legendą przez duże L.* Takimi słowami Niki Lauda, trzykrotny mistrz świata w Formule 1, został przedstawiony we wprowadzeniu do swojej najnowszej autobiografii Niki Lauda. Do piekła i z powrotem. W książce, w której sam Lauda streszcza swoje życie ze strony sportowej, rodzinnej oraz biznesowej. Pomimo, że urodził się w zamożnej rodzinie, to nie dostał od niej zbyt dużego wsparcia. Mając 12 lat, za swoje oszczędności, kupił pierwszy samochód Volkswagen Garbus, od którego zaczęła się jego ogromna pasja do ścigania. W 1976 roku podczas wyścigu w Nürburgringu wyciągnięto go z płonącego bolidu. Był w takim stanie, że ksiądz udzielił mu od razu sakramentu namaszczenia. Półtora miesiąca później, pomimo że rany na jego głowie wciąż krwawiły, wrócił do wyścigów na torach Formuły 1, aby rok późnej ponownie zostać mistrzem świata. Nawet kiedy przeszedł na sportową emeryturę, to do końca swojego życia żył wyścigami i był z nimi związany. 20 maja 2019 roku, po długiej walce związaną z zapaleniem płuc, Niki Lauda odszedł przez wielu będąc uważanym Legendą, i to Legendą przez duże L.

Czytając książkę:
- zrozumiesz, skąd wzięło się u Nikiego nieustanne dążenie do doskonałości,
- poznasz, co oprócz ścigania się było dla Laudy największą pasją,
- dowiesz się, dlaczego Niki oddawał swoje wyścigowe trofea w zamian za darmowe mycie swojego samochodu,
- będziesz wiedzieć, dlaczego po pierwszym ogłoszeniu zakończenia kariery, ponownie wrócił na tory F1,
- oraz na czym polegał tzw. system Laudy.

Opinia o książce: Postanowiłem przeczytać książkę z ciekawości, aby poznać mistrza Formuły 1, którego wyścigi nie dane mi było oglądać. Aby mieć wgląd w umysł jednego z najwybitniejszych kierowców wyścigowych oraz dowiedzieć się z pierwszej ręki, co tak naprawdę stało się podczas wyścigu w Nürburgringu. I na pewno pod tym względem nie zawiodłem się. Wiele się dowiedziałem o tym, jak myślał i jak działał Niki Lauda. Jednak momentami książka się ciągnęła, zawierając dla mnie – jako nie serwisanta Formuły 1 – zbyt dużo kwestii technicznych, które mnie nie interesowały. Ponadto autobiografia opowiedziana przez samego Laudę kończy się na roku 1985, tuż po jego ostatnim wyścigu w Formule 1. W książce ostatnie 50 stron (zatytułowane Postscriptum) stanowią już relacje z życia w kilku najważniejszych momentach Laudy z punktu widzenia dziennikarza wyścigów samochodowych.

Lekcja mentalna od Niki Laudy: W prawdziwym świecie nie ma flagi w szachownicę – nie ma sposobu, by 15 razy do roku mierzyć własną skuteczność. Wiele osób idzie przez życie, nie widząc swojej flagi w szachownicę ani razu.* Za czasów Laudy w sezonie odbywało się 15 wyścigów i tym samym było 15 pomiarów skuteczności kierowców Formuły 1. W 2023 roku liczba wyścigów wzrosła do 23. Aż 23 razy kierowca F1 sprawdzany jest pod względem swojej skuteczności oraz formy, zarówno fizycznej, jak i mentalnej. Formuła 1 jest bezwzględnym sportem. Jeżeli się sprawdzasz, masz wyniki, jeździsz dalej. Jeżeli nie, to bądź pewien, że Twoje miejsce wkrótce zajmie inny kierowca. Sportowcu, przenosząc lekcję mentalną ze świata Formuły 1 do Twojej dyscypliny, pamiętaj abyś wyznaczał sobie cele krótko-, średnio- i długotrwałe. Te pierwsze związane są z codziennymi treningami oraz najbliższymi zawodami. Drugie dotyczą często zbliżającego się właśnie sezonu. Trzecie z kolei przedstawiają, co chcesz osiągnąć jako sportowiec na przestrzeni najbliższych lat. Dlaczego ważne w sporcie jest stawianie celów? Przede wszystkim dlatego, że cele pokazują oddalone w przyszłości rezultaty, do których dążysz. Kluczowe jest, aby cele te, jak je określił Lauda – flagi w szachownicę – regularnie sobie stawiać, sprawdzać postępy i mierzyć swoją skuteczność. Szczególnie ważne są cele krótkotrwałe, które obejmują Twoje działania wykonywane każdego dnia. To one wpływają na Twoją motywację, Twoje zaangażowanie i później składają się na cele średnio-, a następnie długotrwałe. Jednym z narzędzi do pracy mentalnej nad celami krótkotrwałymi jest Dziennik Treningowy, który pozwala na stawianie celów na każdy trening, a następnie szczegółową i świadomą jego analizę. Dziennik Treningowy znajdziesz w Dzienniku Mentalnym stanowiącym integralną część książki Aktywuj potężną pewność siebie 1.0. Więcej o książce i Dzienniku Mentalnym przeczytasz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/

Z mentalnego punktu widzenia dużą wartością książki jest poznanie podejścia Nikiego Laudy, często bezwzględnego, ale takiego które doprowadziło, że osiągnął ogromny sukces zarówno na torach Formuły 1, jak i poza nimi. Jednym z elementów, które go do tego doprowadziły był stworzony przez niego tzw. system Laudy. System, który jako (nie tylko) sportowiec, warto abyś poznał.

Autorzy: Herbert Völker, Niki Lauda. Data wydania: 28/06/2023. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/niki-lauda-do-piekla-i-z-powrotem/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Niki Lauda. Do piekła i z powrotem.

Zwykle nie mówi się o tym, jaki wpływ na psychikę ma występowanie przez wiele miesięcy z kontuzją. Gra mimo dolegliwości i urazów to jednak normalna część życia piłkarza. Zawodnik przypomina trochę maszynę – coś mu dolega, ale i tak wybiega na boisko. Bo kocha piłkę nożną. Bo tego wymaga zawodowy futbol.* Zanim Łukasz Piszczek zaczął grać na poziomie zawodowym, swoje pierwsze kroki w piłce juniorskiej stawiał w klubie LKS Goczałkowice – Zdrój jako napastnik. Mając 14 lat opuszcza klub, odnosząc największe sukcesy, na pozycji obrońcy, w barwach Borussii Dortmund, zdobywając z klubem dwa mistrzostwa, trzy Puchary i trzy Superpuchary Niemiec oraz grając w finale Ligi Mistrzów. Do tego 66 razy wspierał zespół Biało – Czerwonych. W 2021 roku, w wieku 36 lat, wraca do Polski i kontynuuje piłkarską karierę w klubie, w którym wszystko się zaczęło. Jako nadal czynny zawodnik postanawia podzielić się swoją piłkarską historią w książce Łukasz Piszczek. Mentalność sportowca. W książce, która została spisana w formie rozmowy piłkarza z psychologiem sportu, z którym Łukasz w trakcie swojej kariery współpracował. Książka składa się z 13 rozdziałów, a każdy z rozdziałów składa się z dwóch części: rozpoczyna się doświadczeniami opowiedzianymi przez piłkarza, a kończy komentarzem psychologa sportu, jak w praktyce wdrożyć dany aspekt sportowy. Pierwsza część dotyczy stricte piłki nożnej, natomiast druga jest na tyle uniwersalna, że wskazówki mentalne może wykorzystać każdy sportowiec, niezależnie od uprawianej dyscypliny. Przy tym, wiele inspiracji i praktycznych podpowiedzi, jak wspierać rozwój zawodnika, znajdą w książce także rodzice oraz trenerzy.

Czytając książkę:
- dowiesz się także, dlaczego Łukasz Piszczek postanowił podjąć współpracę z psychologiem sportu i jak wpłynęła ona na jego grę na murawie.
- zrozumiesz lepiej, jak pracował nad pewnością siebie,
- będziesz wiedzieć, czym jest tzw. tunel i jakie warunki trzeba spełnić, aby częściej w niego wchodzić,
- poznasz rytuały przedmeczowe, które stosował piłkarz,
- dowiesz się, jak zadbać o swoje nastawienie, wykorzystując tzw. model KOP,
- zainspirujesz się, jak przejść przez okres kontuzji, aby po przerwie wrócić silniejszym fizycznie i mentalnie,
- będziesz wiedzieć, jak zachować boiskową gotowość, kiedy kolejny mecz siedzisz na ławce rezerwowych,
- oraz poznasz opinię Łukasza, dlaczego według niego Jude Bellingham jest profesjonalnym piłkarzem.

Opinia o książce: Z ogromną ciekawością przeczytałem książkę napisaną przez duet sportowca i psychologa sportu. I nie zawiodłem się. Bardzo dobra, wartościowa pozycja, którą z jednej strony można uznać po części za autobiografię Łukasza Piszczka, który postanowił pokazać swoją piłkarską drogę, a w niej kluczowe etapy rozwoju swojej kariery. Z drugiej strony, Łukasz wplata wiele wątków mentalnych, dzieląc się technikami psychologicznymi, które pomagały mu podczas gry na murawie. Poza tym, dużym atutem książki jest to, że została napisana przez polskiego piłkarza, który jest przykładem, że ciężką i mądrą pracą można spełniać się w swojej dyscyplinie. Wielu sportowców, którym polecałem do przeczytania tę książkę, znalazło w historii opowiadanej przez Łukasza również cząstkę siebie, przechodząc podobne wyzwania i mając podobne wątpliwości. Polecam książkę każdemu sportowcowi, który chce zainspirować się nie tylko piłkarską historią Łukasza, ale także poznać w praktyce, jak zacząć tworzyć mistrzowską mentalność.

Lekcja mentalna od Łukasza Piszczka: Przygotowania fizycznego, atletycznego nie da się już dużo bardziej poprawić. Za to sporo można z nastawieniem zawodników, w ich głowach wciąż są rezerwy, które warto uruchomić.* W sporcie na coraz wyższym poziomie zawodnicy pod względem nie tylko fizycznym, ale również technicznym zaczynają dochodzić do limitów, które obecnie jest już trudno przesunąć wyżej i jeszcze wyżej. W tych obszarach rezerwy stania się jeszcze lepszym sportowcem zaczynają się zmniejszać. Ale wciąż duże rezerwy są w mentalności. Dlatego dzisiaj coraz więcej zawodników zaczyna budować swoją sportową przewagę, wykorzystując holistyczne podejście w swojej dyscyplinie. Trenują nie tylko umiejętności techniczne czy motoryczne, ale również mają świadomość tego, jak ważne są umiejętności psychologiczne. Ponieważ to te ostatnie sprawiają, że te wcześniejsze sportowiec jest w stanie w pełni wykorzystać nie tylko podczas treningów, ale również i przede wszystkim podczas meczów, zawodów. Podczas ważnych momentów, gdzie potrzebna jest psychiczna zdolność radzenia sobie z presją oraz stresem. I to ta właśnie zdolność wyróżnia sportowców dobrych od wybitnych, którzy w chwilach próby są w stanie wykorzystać swoją sportową szansę. Mało tego, są w stanie wejść na swój tzw. prime performance (umiejętność wielokrotnego powtarzania wyniku z górnego pułapu możliwości) i swój sukces powtórzyć, zrobić to jeszcze raz i raz jeszcze. O tym w dużej mierze nie decydują tylko i wyłącznie umiejętności techniczne i fizyczne, ale przede wszystkim mentalne. A jak w praktyce pracować nad jedną z najważniejszych mentalnych umiejętności, przeczytasz w książce Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, którą znajdziesz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/

Z mentalnego punktu widzenia książka obowiązkowa jest dla każdego sportowca, nie tylko piłkarza. Naszpikowana jest mentalnym wskazówkami, m.in. jak w praktyce pracować nad pewnością siebie, dialogiem wewnętrznym, jak częściej wchodzić w stan flow oraz jak wykorzystywać trening wyobrażeniowy. Ponadto jako sportowiec zrozumiesz, jak ważne jest przez całą karierę pielęgnowanie pasji do swojej dyscypliny oraz że nie musi być perfekcyjnie, aby było dobrze.* A przy tym, że trenując mentalnie rozwijać się będziesz nie tylko jak sportowiec, ale również i przede wszystkim jako człowiek.

Autorzy: Łukasz Piszczek, Kamil Wódka. Data wydania: 26/04/2023. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/lukasz-piszczek-mentalnosc-sportowca/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Łukasz Piszczek. Mentalność sportowca.

Bez wątpienia jeden z najbardziej niepowtarzalnych ludzi, jakich miałem przyjemność poznać. Nie mówię tylko o motorsporcie, ale o wszelkich sferach życia. Brutalnie szczery, niebezpiecznie bezpośredni, czasami cholernie uparty, zawsze niezawodny, okazjonalnie inspirujący, niezmiennie zabawny i – o ile w pobliżu nie ma dzieci – raczej niepohamowany! On raczej mówi w niepowtarzalny sposób. Znacie kogokolwiek, kto z głosu przypominałby Günthera Steinera? Ja nie.* Ja również nie. Po obejrzeniu kolejnego, już piątego, sezonu Formuła 1: Jazda o życie na Netflixie postanowiłem z ciekawości wziąć do ręki książkę szefa jednego z zespołów Formuły 1, który miesiąc po miesiącu, często dzień po dniu, pokazuje jak od kuchni wygląda świat F1. Przedstawia padokową rzeczywistość, mówiąc o sprawach, które nigdy nie powinny ujrzeć światła dziennego. Mówi o tym, o czym wszyscy myślą i chcieliby powiedzieć, ale nie mają odwagi, aby to zrobić. Ale nie Günther Steiner, nie z nim takie numery. Zadebiutował w Formule 1 w 2016 roku razem z zespołem Haas i ze swojej perspektywy opisuje, jak wyglądał w 2022 roku sezon F1, w tym: przedsezonowe przygotowania, premiera i pierwsze testy bolidu, a następnie kwalifikacje oraz oczywiście same wyścigi. A przy tym, robi to na swój jedyny, niepowtarzalny i nad wyraz oryginalny sposób w książce Günther Steiner. Surviving to Drive. Życie dla jazdy. Rok z życia szefa zespołu F1.

Czytając książkę:
- będziesz także wiedzieć, co według Steinera stanowi największą motywację i siłę napędową we wszystkich dyscyplinach sportu,
- zrozumiesz, co oznacza, że „sytuacja jest dynamiczna”,
- dowiesz się, co łączy zespół Haas z Conorem McGregorem,
- oraz jak to jest mieć w brzuchu orły zamiast motyli :)

Opinia o książce: Książkę zaliczam do sportowych biografii. Mimo, że sam Günther Steiner nie jest sportowcem, to opisuje sportową rzeczywistość, w tym m.in. zmagania dwóch kierowców z zespołu Haas: Kevina Magnussena oraz Micka Schumachera. Dla mnie książkę czytało się super, z lekkością i ciekawością. Wypełniona dużą dawką humoru ma w sobie to coś, co wciąga i chce się czytać dalej. Dlatego, jeżeli nie przeszkadzają Ci padające nad wyraz często niecenzuralne słowa (które moim zdaniem świetnie wpisują się w narrację Günthera) i przy tym miałeś okazję poznać Steinera z serialu na Netflixie, to warto przeczytać jego książkę. A jeżeli do tego jesteś fanem motorsportów, to pozycja ta jest dla Ciebie obowiązkowa.

Lekcja mentalna od Günthera Steinera: Jako członek zespołu jesteś tylko tak dobry, jak dobrzy są wszyscy wokół ciebie. (…) A my ściągnęliśmy najlepszych. Günther Steiner, jako szef zespołu, odpowiada za wyniki i również za to, kogo ma w swoim teamie, do którego, jak sam mówi, ściągnął najlepszych. Ty również sportowcu pamiętaj, że jesteś tak mocny jak mocni są członkowie Twojego sportowego teamu. Dlatego otaczaj się ludźmi, którzy z jednej strony są specjalistami w tym, co robią, a z drugiej strony wierzą w Ciebie, wspierają i zrobią wszystko, abyś mógł sięgnąć po swoje sportowe marzenia. Więcej o dream teamie przeczytasz w rozdziale 13 książki Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, którą znajdziesz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/

Z mentalnego punktu widzenia warto przeczytać książkę, ponieważ to właśnie w Formule 1, jak w żadnej innej dyscyplinie sportu, wzloty są bardzo wysokie, a upadki jeszcze bardziej bolesne i jeszcze bardziej kosztowne. Według Steinera: Mówi się, że trenerzy piłkarscy funkcjonują w warunkach presji. Wierzcie mi, to jest pikuś. Presja jest wtedy, gdy patrzysz jak twój kierowca wali w barierę z prędkością 300 kilometrów na godzinę, a potem na twoich oczach następuje eksplozja.* Günther Steiner na swoim przykładzie pokazuje, jak radzić sobie w sporcie z ogromną presją, z jeszcze większymi wyzwaniami oraz jak myśleć i działać, kiedy Twój zespół doznaje kolejnej porażki, często jedna za drugą i nie ma większych perspektyw, aby w najbliższym czasie cokolwiek się zmieniło.

Autor: Günther Steiner. Data wydania: 26/04/2023. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/surviving-to-drive-zycie-dla-jazdy/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Surviving to Drive. Życie dla jazdy. Rok z życia szefa zespołu F1.

Odkąd wsiadł do gokarta jako czterolatek, istniał dla niego tylko jeden cel: jechać przed siebie bez żadnych objazdów. Prowadził obłędnie monotonne życie wypełnione podróżami i wyścigami – i nie pragnął niczego innego.* Według wielu osób, w jego żyłach zamiast krwi płynie paliwo, a sam urodził się po to, aby się ścigać. Mając 17 lat i 166 dni wystartował w swoim pierwszym debiutanckim wyścigu Grand Prix Australii, zostając najmłodszym kierowcą w historii Formuły 1. W 2021 roku, po niesamowicie kontrowersyjnym – ostatnim w sezonie – wyścigu wydarł dosłownie o sekundy zwycięstwo Lewisowi Hamiltonowi, po raz pierwszy zostając mistrzem świata. Dzisiaj Max Verstappen, w barwach zespołu Oracle Red Bull Racing, jest maszyną wyścigową wyposażoną w mentalność zwycięzcy, bijąc kolejne rekordy na torach F1. Przy tym, nie zamierza się zatrzymywać i jest na najlepszej drodze, aby po raz trzeci z rzędu, w 2023 roku zostać numerem 1. Skąd wziął się fenomenalny Max Verstappen? Od czego się zaczęło? Co ukształtowało Maxa, jako osobę i kierowcę, którym jest dzisiaj? Kto miał największy wpływ na jego karierę? Między innymi o tym dowiesz się z pierwszej biografii o holenderskim kierowcy, w książce Max Verstappen. Nowy król Formuły 1.

Czytając książkę:
- poznasz także na czym polegał „projekt Verstappena” stworzony przez ojca Maxa, także byłego kierowcy F1,
- zrozumiesz lepiej, jak to jest siedzieć w bolidzie Formuły 1 i jechać z prędkością ponad 300 km/h,
- dowiesz się, co musiał poświęcić w młodości Verstappen, aby w 100% skupić się na wyścigach,
- poznasz, jakie mentalne nastawienie pomaga Maxowi na torach F1 radzić sobie z ogromną presją,
- oraz jaki związek kondycja fizyczna ma z kondycją mentalną.

Opinia o książce: Zacznijmy od plusów. Mimo, że książka jest nieautoryzowaną biografią, a rodzina Verstappenów nie wyraziła chęci współpracy przy jej pisaniu, to autor w rzetelny sposób przedstawił historię Maxa, pozwalając lepiej zrozumieć drogę, jaką przeszedł, aby zdobyć swój pierwszy tytuł mistrza świata. Dodatkowym plusem książki jest to, że przybliża zasady rządzące światem Formuły 1 oraz pokazuje, jak elitarnym jest ona sportem. To, czego mi zabrakło, mając pełną świadomość że książka nie jest autobiografią, to więcej wplatanych w historię wypowiedzi samego Maxa, które pokazywałyby jego mentalne nastawienie oraz sposób myślenia i działania. Przy tym nie miałem lekkości w czytaniu kolejnych stron i nie snułem z prędkością bolidu F1, przekręcając kartkę za kartką. Warto książkę przeczytać, warto poznać historię Verstappena, ale superwrażenia książka na mnie nie zrobiła.

Lekcja mentalna od Maxa Verstappena po zdobyciu pierwszego tytułu mistrza świata: To nie zmienia mojego życia, ale jestem bardziej rozluźniony, bo osiągnąłem swój cel.* Sportowcu, sukcesy w sporcie są ważne, ponieważ pokazują że idziesz we właściwym kierunku, a Twoja praca, codzienne treningi przynoszą efekty. Ponadto sukcesy - tzw. mistrzowskie doświadczenia (mastery experiences) są jednym z najważniejszych źródeł pracy nad poczuciem własnej skuteczności. Psycholog Albert Bandura definiuje je jako przekonanie o własnych możliwościach do zorganizowania zamierzonych działań i osiągania stawianych celów. To właśnie Twoje sukcesy sprawiają, że jeszcze mocniej zaczynasz wierzyć w siebie, że na kolejny trening idziesz z jeszcze większą motywacją, jeszcze większym zaangażowaniem. Sukcesy sprawiają także, że masz w sobie więcej mentalnego luzu, że nie musisz tak mocno udowadniać nie tylko innym, ale także sobie, że w Twojej dyscyplinie sportowej na wiele Cię stać. Sukcesy są ważne i warto je kolekcjonować. Ale przy tym nie należy zapominać, aby nie zatrzymywać się, aby dalej pracować i dalej się rozwijać. Dlatego, sportowcu, postaw na proces, na codzienną pracę, dzięki której wcześniej czy później kolejne sukcesy – zarówno te mniejsze, jak i większe – zaczną się pojawiać. Sukcesy te zwiększać będą Twoje poczucie własnej skuteczności, a ono pozytywnie przekładać się będzie na Twoje sportowe wykonanie. O tym, jak ważna jest świadomość sportowych sukcesów i dlaczego warto je spisać, przeczytasz w rozdziale 11 książki Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, o której więcej przeczytasz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/ 

Z mentalnego punktu widzenia czytając książkę dowiesz się, że bycie mistrzem świata w Formule 1 nie jest przypadkowe. W sporcie tak elitarnym jak F1, w którym z tysięcy osób, które zaczynają swoją przygodę na gokartach, tylko garstka otrzyma szansę na miejsce w bolidzie. W 2023 roku taką szansę dostało tylko 22 kierowców. W Formule 1 liczą się kontakty, duże pieniądze i oczywiście trochę szczęścia. Ale Max Verstappen miał oprócz tego coś jeszcze: talent, który od 4. roku życia nieustannie obudowywał – poprzez trening – umiejętnościami. A przy tym, miał ogromne pragnienie, aby postawić wszystko na jedną kartę. Aby po blisko 20 latach trenowania, żyjąc wyścigami 24/7, zdobyć swoje pierwsze mistrzostwo świata na torach Formuły 1. Czy było łatwo? Nie. Czy było warto? Zdecydowanie tak.

Autor: Andre Hoogeboom. Data wydania: 08/03/2023. Wydawnictwo: Znak.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.znak.com.pl/ksiazka/max-verstappen-nowy-krol-formuly-1-hoogeboom-andre-243933

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Max Verstappen. Nowy król Formuły 1.

Legenda odnajdzie się wszędzie, gdzie odbija się pomarańczowa piłka. Legenda kocha ten sport. A Kevin Wayne Durant jest już legendą.* Słowa te przeczytasz w epilogu do książki o jednym z najlepszych koszykarzy NBA. W swoim dorobku ma dwa mistrzowskie pierścienie, trzy złote medale olimpijskie oraz jeden tytuł mistrza świata. W lidze NBA jest już ponad 15 lat i wciąż na parkiecie nie zdobył jeszcze ostatniego punktu oraz nie wykonał ostatniego rzutu. Książka Kevin Durant. W pogoni za wielkością pokazuje historię chłopaka, który swoje pierwsze koszykarskie umiejętności szlifował na osiedlowych boiskach, gdzie dominował streetball, gra na asfalcie. Gdzie ważne były umiejętności mocnego przepychania się łokciami, panowania nad piłką oraz bycia wytrzymałym zarówno pod względem fizycznym, jak i mentalnym. To one zbudowały fundament Duranta, który przez kolejne lata był jeszcze mocniej wzmacniany. Książka pokazuje Kevina, który od młodu w koszykówce nie chciał być dobry, ale pragnął być wielki, chciał być najlepszy. Pogoń za wielkością wymagała od niego niezłomnej determinacji, żelaznej dyscypliny i tysięcy przetrenowanych godzin. Pomimo, że wychował się w biedzie, w okolicach pełnych przestępczości, gdzie wyjście z domu na boisko wiązało się z ryzykiem śmierci, to podejmował to ryzyko, ponieważ koszykówka była i do dzisiaj jest epicentrum jego życia. Koszykówka, która odmieniła jego życie i pokazała, że jeżeli czegoś naprawdę mocno pragniesz, to możesz to osiągnąć.

Czytając książkę:
- poznasz także motto Duranta, które prowadziło go przez całą karierę i doprowadziło do miejsca, w którym jest dzisiaj,
- dowiesz się dlaczego Kevin, kiedy był nastolatkiem, miał ksywkę „Ciasteczko”,
- zrozumiesz dlaczego po blisko 7 latach gry w Oklahoma City postanowił przejść do Golden State Warriors, gdzie dominował Stephen Curry,
- oraz będziesz wiedzieć, dlaczego Durant swoją mamę nazwał MVP.

Opinia o książce: Książkę bardzo szybko się czyta. Autor przedstawia w zwięzły, konkretny sposób kolejne etapy rozwoju koszykarza, wybór w drafcie i grę w największych klubach NBA. Dużym plusem książki, mimo że nie jest ona autobiografią, jest zawarcie wielu wypowiedzi koszykarza, które pokazują jego nastawienie i podejście do koszykówki. Minusem książki jest natomiast to, że wydając ją w Polsce w 2023 roku, historia koszykarska Duranta kończy się już na roku 2019. Przez to mamy blisko 5 lat najnowszej historii koszykarza, która nie została opisana i pod koniec czytania pozostaje niedosyt.

Lekcja mentalna od Kevina Duranta: Wiedziałem, że dzięki temu stanę się lepszy. (…) Robiłem po prostu wszystko, co kazał mi trener. Musiałem, jeśli chciałem się rozwijać. Nie znosiłem tego wówczas, ale zdawałem sobie sprawę, że w dłuższej perspektywie sprawi to, że stanę się lepszy. Nauczyłem się wtedy etyki pracy i dyscypliny, dzięki którym w dużej mierze jestem dziś tu, gdzie jestem.* Tak Durant, jako nastolatek, wspomina swoje podejście do wyczerpujących treningów, w tym 1,5 kilometrowych stromych podbiegów na wzgórza Waszyngtonu. Podbiegów, które trenowały nie tylko jego kondycję fizyczną, ale także mentalną. Ta ostatnia szczególnie potrzebna jest w trakcie codziennych treningów, gdzie  w sporcie nie każde wykonywane ćwiczenie będzie dla Ciebie przyjemne, a Ty nie za każdym razem będziesz czuć się komfortowo. Pamiętaj, że sport, zarówno na poziomie juniorskim, jak i seniorskim, w dużej mierze opiera się na dyskomforcie. A to wymaga od Ciebie robienia rzeczy, na które często nie będziesz mieć ochoty. Pamiętaj, że nasz mózg z ewolucyjnego punktu widzenia jest leniwy, nie lubi się przemęczać i będzie robił wszystko, abyś jak najczęściej zostawał w swojej strefie komfortu. Ale nie pozwól na to i jeżeli jako sportowiec chcesz w swojej dyscyplinie osiągnąć to, czego inni prawdopodobnie nie osiągną, rób rzeczy, których inni zapewne nie zrobią. A o tym, jak przełamywać opór leniwego umysłu, jak skutecznie poszerzać strefę komfortu, przeczytasz w rozdziale 6 książki Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, którą znajdziesz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/

Z mentalnego punktu widzenia autor ciekawie pokazuje psychologiczny rozwój koszykarza, poszukiwania siebie oraz budowanie swojej sportowej i życiowej tożsamości. Masz okazję poznać bardziej Duranta nie tylko jako koszykarza, ale przede wszystkim jako człowieka, który ma swoje uczucia, słabości, problemy i przy tym ogromne marzenia, aby zostać zapamiętany, jako jeden z najlepszych koszykarzy w lidzie NBA.

Autor: Marcus Thompson. Data wydania: 12/04/2023. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/kevin-durant/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Kevin Durant. W pogoni za wielkością.

Giannis siedział w samochodzie, ściskając mocno trzymane na kolanach dwa puchary: puchar imienia Larre’go O’Briena za zdobycie mistrzostwa i nagrodę imienia Billa Russella dla MVP Finałów. (…) Poprzedniego wieczoru wydarzyło się coś nie do pomyślenia: po raz pierwszy od 50 lat Bucks zdobyli mistrzostwo NBA.* Nie do pomyślenia, że młody chłopak z Grecji, który przez przypadek został odkryty przez trenera, na początku nie potrafił nawet kozłować, dunkować, robił błąd kroków i potykał się o własne nogi, zdobywa mistrzowski tytuł i zostaje MVP finałów NBA. Nie do pomyślenia, że zaczynając grać w koszykówkę w wieku 13 lat, w ciągu kolejnych 13 lat wszedł na sam koszykarski szczyt. Ale zanim na tym szczycie się pojawił, zanim stał się najlepszy, żył w biedzie, nieustannie chodził głodny, jeszcze częściej doświadczał rasizmu i aby pomóc rodzinie już od 6 roku życia zajmował się ulicznym handlem. Na początku od życia nie dostał zbyt wiele, ale postanowił dać w swoim życiu wiele od siebie. Niezwykle inspirująca historia zarówno koszykarza Giannisa Antetokounmpo, jak i trzech jego braci, którzy mieli marzenia i postanowili spełnić je na koszykarskim parkiecie. Nie osiągnęliby tego, gdyby nie ogromna pasja do koszykówki, niewiarygodna determinacja, olbrzymia wiara w siebie oraz jeszcze większe wsparcie ze strony najbliższych. Historia, która została już sfilmowana, ale także spisana w książce Giannis. Nieprawdopodobna historia mistrza NBA.

Czytając książkę:
- zrozumiesz, co było największą motywacją Giannisa, aby stać się zawodowym koszykarzem,
- dowiesz się, co zapisuje w swoim notatniku po każdym treningu oraz meczu,
- poznasz, jakie rady dostał od Kobego Bryanta, aby być jeszcze lepszym koszykarzem,
- oraz będziesz wiedzieć, jakie przeciwności musiał pokonać Giannis, aby zdobyć swój pierwszy mistrzowski pierścień.

Opinia o książce: Bardzo dobra koszykarska biografia. Wielkie brawa dla autorki, która opierając się na 221 wywiadach z członkami rodziny, przyjaciółmi, trenerami, kolegami z drużyny z Grecji i NBA opowiedziała życiową i koszykarską drogę Giannisa Antetokounmpo. Wykonała tytaniczną pracę, aby na blisko 500 stronach, w ciekawy sposób przedstawić historię koszykarza. Historię, która potrafi zaciekawić i wciągnąć. Historię, którą dobrze się czyta i którą gorąco polecam.

Lekcja mentalna od Giannisa Antetokounmpo: Pod koniec treningów Bucks zazwyczaj rozgrywali wewnętrzny sparing i jeśli Giannis uważał, że nie trafia prób, które powinien był trafić, to po grze stawał przy bocznym koszu i ćwiczył rzuty. (…) „Zbyt wiele razy spudłowałem, trenerze. (…) Muszę trafiać”.* To, co różni sportowców dobrych od wybitnych, to to że ci drudzy mają świadomość, że w swojej dyscyplinie zawsze mogą być lepsi, zawsze mogą podnieść poziom swoich umiejętności technicznych, motorycznych, taktycznych oraz mentalnych. Ci drudzy zwracają uwagę na detale, szczegóły które inni pomijają. Po prostu pewne rzeczy robią lepiej niż inni. Wykorzystują w praktyce tzw. strategię agregacji zysków marginalnych, dzięki której w swojej grze uwzględniają detale, które pojedynczo mają marginalne, niewielkie znaczenie, ale później agregowane – łączone ze sobą –zaczynają robić różnicę i tworzyć sportową przewagę. Giannis wiedział o tym doskonale, a przy tym miał w sobie pokorę, które połączone razem sprawiają, że nieustannie, nawet dzisiaj będąc mistrzem NBA, stawia na nieustanny rozwój. Nieprzerwanie szuka swoich rezerw, swoich słabych stron, które trenowane przekształca w mocne strony, w swoje koszykarskie atuty. I w pewnym momencie to one stworzyły jego sportową przewagę, dzięki której w 2021 roku, jak przeczytałeś na wstępie, zdobył dwie najbardziej prestiżowe statuetki w NBA, a jego kariera jeszcze na dobre się nie rozkręciła. Jeżeli jako sportowiec chcesz pracować nad swoimi rezerwami, a przy tym jeszcze lepiej wykorzystywać swoje mocne strony, to koniecznie przeczytaj rozdziały 7 i 8 książki Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, którą znajdziesz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/ 

Z mentalnego punktu widzenia książkę powinien przeczytać każdy sportowiec, nie tylko koszykarz. Zrozumiesz z niej, jak ważne w sporcie jest odkrycie w sobie prawdziwej motywacji oraz jak ważne jest to, jakimi osobami się otaczasz. Przy tym zrozumiesz, że talent może ci pomóc, ale bez ciężkiej pracy i wiary w siebie trudno Ci będzie cokolwiek osiągnąć. Warto przeczytać biografię Giannisa, warto się zainspirować, warto wyciągnąć lekcje dla siebie i wykorzystać je w swojej sportowej dyscyplinie.

Autorka: Mirin Fader. Data wydania: 12/10/2022. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/giannis/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Giannis. Nieprawdopodobna historia mistrza NBA.

Masz talent, nie zmarnuj go. Piłka jest twoją wielką szansą, może nawet jedyną. Jest szansą dla nas wszystkich. Ale sam talent nie wystarczy, musisz pracować. Musisz się stąd wyrwać. Dla siebie. Dla mamy, dla sióstr i braci. Dla mnie.* To są słowa Hafida Benzemy, taty Karima, który od początku mocno wspierał syna w piłce nożnej. Od początku, kiedy Karim Benzema przyszedł na świat, mieszkał w imigranckim getcie, na przedmieściach francuskiego Lyonu, z którego wyrwanie się graniczyło z cudem. Jako dziecko Karim był nieśmiały i wycofany, unikając kontaktu z rówieśnikami. Natomiast, kiedy miał piłkę przy nodze, otwierał się i szukał na boisku innych zawodników. W wieku 6 lat rozpoczął swoje pierwsze treningi, najpierw w lokalnym klubie AS Buers Villeurbanne, a potem w S.C. Bron Terraillon. Mając 9 lat został dostrzeżony przez skautów klubu Olympique Lyon, w którym szlifował dalej swoje umiejętności. 7 lat później rozpoczął grę w seniorskiej drużynie B, rozgrywając z nią 20 meczów i strzelając 15 goli. Mając 17 lat i 27 dni zadebiutował we francuskiej Ligue 1 oraz zaczął treningi z pierwszą drużyną Olympique Lyon. Rezultat? 112 meczów i 43 strzelone gole. W wieku 22 lat przeszedł – za 35 mln euro – do Realu Madryt, do klubu, o którym marzył będąc jeszcze dzieckiem. Rozpoczął w nim  grę wspólnie z Cristiano Ronaldo, tworząc przez kolejnych 9 sezonów superskuteczny duet napastników i wspólnie zdobywając aż czterokrotnie puchar Ligi Mistrzów. Kiedy portugalski piłkarz CR7 opuścił klub, nastąpił punkt zwrotny dla Karima Benzemy, który wziął na siebie odpowiedzialność gry i razem z Los Galácticos wygrał po raz piąty Ligę Mistrzów, sięgając jednocześnie w tym samym roku po Złotą Piłkę. 4 czerwca 2023 roku Karim rozegrał swój ostatni mecz w barwach Królewskich, stając się drugim – zaraz po Cristiano Ronaldo – najlepszym strzelcem w historii klubu. W lipcu 2023 roku postanowił przejść do saudyjskiego klubu Al-Ittihad Club, gdzie do dzisiaj kontynuuje swoją piłkarską karierę. Karierę, która opisana została w książce Benzema. Napastnik idealny.

Czytając książkę:
- dowiesz się, co łączy Karima z Kylianem Mbappé oraz Zinédinem Zidane,
- lepiej zrozumiesz powody piłkarza, dlaczego przed meczami reprezentacji piłkarz nie śpiewa hymnu Francji,
- będziesz wiedzieć na czym polega tzw. efekt daty urodzenia i jak z niego skorzystał Benzema,
- oraz dlaczego piłkarz został skazany na rok więzienia w zawieszeniu oraz 75 tys. euro grzywny.

Opinia o książce: Pod koniec 2022 roku ukazała się na polskim rynku pierwsza do tej pory książka o Karimie Benzema, a kolejna już pozycja w ramach serii Wydarzyło się naprawdę. Pozycja, która na 165 stronach w ciekawy sposób przedstawia najważniejsze kamienie milowe, które doprowadziły Benzemę do bycia, według wielu, napastnikiem wręcz idealnym. Zanim jednak takim napastnikiem się stał, przeszedł długą, nie łatwą drogę, która zajęła mu blisko 20 lat i która przedstawiona została w książce. Moim zdaniem dobra pozycja na start, aby poznać lepiej Karima Benzemę i zainspirować się jego historią. A dla tych, którzy chcą dowiedzieć się jeszcze więcej o piłkarzu, to polecam także najnowszą biografię Benzemy z 2023 roku Benzema. Królewska perfekcja.

Lekcja mentalna od Karima Benzemy: Na nic nam talent, jeśli nie ma w nas ambicji.* Sportowcu, na nic Ci talent, jeśli do tego talentu nie dołożysz ciężkiej pracy. Na nic Ci talent, jeśli w swoim działaniu nie będziesz konsekwentny. Na nic Ci talent, jeśli w swojej dyscyplinie sportowej nie będziesz cierpliwy i wytrwały. Wiedział o tym doskonale Karim Benzema, który zanim zaczął sięgać po najwyższe tytuły w piłce nożnej, wcześniej postawił na systematyczną pracę i nieustanny rozwój siebie. Był świadomy tego, że wszystko co w życiu wartościowe wymaga czasu, a przeciwności są po to, aby wyciągać z nich lekcje, a następnie je pokonywać. Piłkarz był i nadal jest w swoim działaniu ambitny. A marzenia, które zrealizował dotychczas są połączeniem właśnie talentu i jeszcze większej ambicji. O tym, jak pełniej rozwinąć swój potencjał, jak skuteczniej wykorzystać swoją sportową szansę, dowiesz się z książki Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, którą znajdziesz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/

Z mentalnego punktu widzenia warto przeczytać książkę, aby zainspirować się tym, jaką drogę przeszedł, co zrobił piłkarz, że wykorzystał swoją sportową szansę. Wykorzystał piłkę nożną, która stała się trampoliną do lepszego świata i realizacji swoich planów i marzeń. Zrobił to nie tylko dla siebie, ale także dla mamy, taty, braci i sióstr.

Autorka: Yvette Żółtowska – Darska. Data wydania: 23/11/2022. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/benzema-napastnik-idealny/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Benzema. Napastnik idealny.

Grałem w koszykówkę, którą tak bardzo kochałem i oddałem je wszystko, co miałem. (…) Starałem się też przeżyć życie w taki sposób, który sprawiłby, że ludzie, których kocham i na których mi zależy, będą ze mnie dumni… Udało mi się spełnić marzenia – grałem w koszykówkę otoczony przez ludzi, których kochałem, i przez najlepszych kibiców na świecie. To była wspaniała podróż.* Tak Scottie Maurice Pippen podsumował w swojej autobiografii swoją koszykarską drogę. Jako zawodnik grał z numerem 33 na koszulce, jako koszykarz zawsze był numerem 2, tuż za Michaelem Jordanem. Jednak gdyby nie on, zapewne Chicago Bulls nie zdobyliby 6 tytułów mistrzowskich. Gdyby nie on, zapewne Michael Jordan nie osiągnąłby tak wiele. Gdyby nie on, zapewne drużyna USA nie zdobyłaby dwóch złotych medali olimpijskich. Gdyby nie on, zapewne nie powstałby na Netflxie serial dokumentalny Ostatni taniec. Ale zanim to wszystko nastąpiło, Scottie Pippen musiał od samego początku mierzyć się z licznymi wyzwaniami. Będąc w szkole średniej żaden z uniwersyteckich skautów nie wykazywał nim zainteresowania. Mimo to, znalazł sposób aby kontynuować grę w koszykówkę na uniwersytecie Central Arkansas, gdzie trenował i w międzyczasie pracował w fabryce spawalniczej, aby zarobić pieniądze. W 1987 roku z numerem piątym został wybrany w drafcie przez Seattle SuperSonics, a następnie oddany do Chicago Bulls, gdzie rozpoczęła się jego koszykarska kariera. Z tym klubem osiągnął największe sukcesy, chociaż jego praca i zaangażowanie nigdy nie zostały w pełni docenione. Po wygraniu 6 mistrzowskich pierścieni kontynuował grę w koszykówkę najpierw w Houston Rockets, potem w Portland Trail Blazers, aby finalnie ponownie wrócić do Chicago Bulls. Jednak kolejne kontuzje sprawiły, że po 17 sezonach i rozegraniu ponad 49 000 minut na parkiecie, Scottie Pippen 5 października 2004 roku zakończył swoją karierę. Karierę, która stanowiła ewolucję pomocnika jednego z najlepszych koszykarzy do stania się jednym z najlepszych obrońców w historii NBA. A jak ona wyglądała, według samego koszykarza, ze sportowego i prywatnego punktu widzenia, przeczytasz w książce Scottie Pippen. Bez krycia.

Czytając książkę dowiesz się także:
- jaką sportową dyscyplinę uprawiał Scottie zanim jeszcze zaczął grać w koszykówkę,
- jak rozpoczęła się koszykarska droga Pippena i na kim się wzorował,
- jak dzieciństwo wpłynęło na budowanie relacji w dorosłym życiu,
- jak pomimo braku zainteresowania skautów dostał się na uniwersytet Central Arkansas,
- jak wspomina relacje z Michaelem Jordanem,
- dlaczego w pierwszym sezonie NBA wybrał koszykówkę zamiast rodziny,
- dlaczego w trakcie play-offów w 1994 roku z New York Knicks, na 1,8 sekundy przed końcem spotkania, odmówił trenerowi wejścia na parkiet,
- co sprawiło, że drużyna Chicago Bulls zaczęła zdobywać mistrzowskie tytuły,
- na czym polegały tzw. „Jordan Rules”,
- co Scottie zabrał jako pamiątkę z pierwszego wygranego finału NBA,
- dlaczego po zdobyciu szóstego tytułu mistrzowskiego, zwycięska drużyna nie miała okazji sięgnąć po siódmy,
- oraz jak wyglądały pierwsze lata Phila Jacksona w roli trenera.

Opinia o książce: Zapewne oglądałeś na Netlfixie serial Ostatni taniec (jeżeli jeszcze nie, to gorąco polecam), który był jednym z głównych powodów powstania koszykarskiej autobiografii. Książki, w której Scottie Pippen postanowił opowiedzieć swoją historię po swojemu i pokazać z własnej perspektywy swój wkład w tworzenie mistrzowskiej drużyny Chicago Bulls. I powiem, że zrobił to w iście mistrzowskim stylu. W mojej opinii jest to bardzo dobrze napisana sportowa autobiografia, która jest ciekawa, która z każdą kolejną stroną wciąga coraz bardziej, a kiedy przerywasz czytanie chcesz otworzyć książkę ponownie, aby dowiedzieć się co było dalej. Dla mnie Scottie Pippen. Bez krycia to sportowa książka, którą warto mieć na swojej półce, którą warto przeczytać i z której warto wyciągnąć dla siebie lekcje. Polecam!!!

Lekcja mentalna od Scottiego Pippena: Dużą rolę odegrało szczęście. Trafiałem w życiu na właściwych ludzi i dzięki Bogu, że byłem (przez większość czasu) na tyle mądry, że się od nich uczyłem. (…) Ogromną rolę odegrała też ciężka praca. Każdą porażkę traktowałem jak szansę.* Przepisów na sportowy sukces jest wiele. Niewątpliwie szczęście jest ważne. Ale ważne są także osoby, w tym trenerzy, którymi się otaczasz, od których możesz się uczyć i dzięki którym możesz stawać się lepszym sportowcem. Ale ani szczęście, ani ludzie wokół Ciebie nie wystarczą, jeżeli zabraknie Ci codziennej, konsekwentnej pracy i umiejętności radzenia sobie z licznymi wyzwaniami, które pojawią się wcześniej czy później. Ponieważ droga, jaką wybrałeś jako sportowiec, nie jest łatwa. Ale jest to droga, która może dać Ci wiele satysfakcji i rozwinąć Cię nie tylko jako sportowca, ale również jako człowieka.

Z mentalnego punktu widzenia warto przeczytać książkę, aby lepiej uświadomić sobie, że nawet jeżeli osoby wokół Ciebie nie dostrzegają dzisiaj Twojej pracy, Twojego zaangażowania, Twojego potencjału, tego co możesz wnieść jako sportowiec, to superważne jest aby wtedy nie odpuszczać. Aby wtedy dalej pracować nad sobą i być gotowym, jeżeli przyjdzie Twoja szansa, wykorzystać ją, najlepiej jak tylko potrafisz. Tak jak to zrobił w trakcie swojej kariery Scottie Pippen.

Autorzy: Michael Arkush i Scottie Pippen. Data wydania: 23/02/2022. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/scottie-pippen-bez-krycia/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Scottie Pippen. Bez krycia.

Motywuje mnie pragnienie, by być najlepszym we wszystkim, czemu poświęcam uwagę. Gdy postanowię podjąć jakieś wyzwanie, moje wewnętrzne ja nie pozwala mi dać za wygraną, dopóki nie osiągnę celu.* Wszystko zaczęło się kiedy mając 5 lat Lewis Hamilton obejrzał w telewizji pierwsze wyścigi Formuły 1. W wieku 8 lat dostał od taty w prezencie gokarta i od tego momentu każdy kolejny wolny weekend, zamiast z kolegami, spędzał na torze wyścigowym. Mając 10 lat podszedł do szefa zespołu McLarena i powiedział, że chce zostać mistrzem świata. Dzisiaj, mając 38 lat, na swoim koncie ma już 7 tytułów mistrzowskich (tyle samo co legendarny Michael Schumacher) oraz jest rekordzistą w liczbie zwycięstw, podiów oraz wywalczonych pole position. Jednak, jak pokazuje historia, droga do bycia jednym z najlepszych kierowców F1 nie była łatwa. Mimo, że już w drugim sezonie wywalczył swój pierwszy mistrzowski tytuł, to na kolejne musiał czekać aż 6 lat. Był to dla niego czas refleksji i ciężkiej pracy połączonej z determinacją i nadzieją, że los się odmieni. A kiedy się odmienił, to w ciągu siedmiu kolejnych lat 6-krotnie stawał na najwyższym stopniu podium, jako mistrz świata. Jego zwycięska passa trwała do roku 2021, kiedy w ostatnim wyścigu, o niespełna 3 sekundy, przegrał z Maxem Verstappenem. W książce Lewis Hamilton. Kompletna biografia najlepszego kierowcy w historii Formuły 1 poznasz drogę chłopaka ze Stevenage w Hertfordshire, który dzięki talentowi, ogromnym marzeniom oraz tytanicznej pracy wspinał się po kolejnych szczeblach wyścigowej rywalizacji. Podjął wyzwanie, pragnął być najlepszy i zrobił wszystko, aby ten cel osiągnąć. Dzisiaj, choć już zapisał się wielkimi literami na kartach torów F1, to nadal się ściga, nadal walczy i pewnie zrobi wszystko, aby sięgnąć po swój ósmy mistrzowski tytuł i zostać pierwszym kierowcą, który tego dokona.

Czytając książkę:
- dowiesz się, które osoby wywarły największy wpływ na karierę Lewisa Hamiltona,
- poznasz, kto oraz co jest największą motywacją dla kierowcy,
- zainspirujesz się, jakie strategie mentalne stosuje Lewis, aby radzić sobie z ogromną presją,
- będziesz wiedzieć, jak techniki wirtualnej rzeczywistości pomagają Hamiltonowi na torach być jeszcze szybszym kierowcą,
- poznasz, jak w jednym zespole wyglądała rywalizacja Lewisa Hamiltona z Fernando Alonso,
- oraz ile potrzebował godzin zajęć praktycznych, aby zdać egzamin na prawo jazdy.

Opinia o książce: W końcu na polskim rynku wydawniczym pojawiła się biografia 7-krotnego mistrza świata Formuły 1 i zdecydowanie można uznać ją za kompletną. Na ponad 450 stronach spisana została historia nie tylko Lewisa, ale również jego przodków, rodziców, pozwalając lepiej zrozumieć skąd wzięła się i jak przez lata kształtowała się mistrzowska mentalność brytyjskiego kierowcy. Dużą wartością książki jest to, że w narrację autora wplecione zostało mnóstwo wywiadów nie tylko z samym Hamiltonem, ale również z jego rodzicami, innymi kierowcami F1, szefami zespołów, dziennikarzami oraz osobami, które pojawiły się na jego drodze i miały wpływ na jego karierę. To czyni biografię o Hamiltonie jeszcze bardziej kompletną i jeszcze w pełniejszy sposób jesteśmy w stanie poznać, co oraz kto stoi za 7 mistrzowskimi tytułami. Jeśli kibicujesz Lewisowi, to warto przeczytać książkę, a jeżeli jesteś fanem Formuły 1, to pozycja ta jest dla Ciebie obowiązkowa. Warto przeczytać.

Lekcja mentalna od Lewisa Hamiltona: Gdyby zdobywanie tytułów mistrzowskich było łatwe, wszyscy by je zdobywali.* Sportowcu, gdyby zdobywanie najwyższych miejsc na podium byłoby łatwe, każdy by na nich stawał. Gdyby zdobywanie medali olimpijskich byłoby łatwe, każdy by po nie sięgał. Gdyby bycie mistrzem świata byłoby łatwe, każdy bym nim zostawał. Ale zobacz, że tylko nieliczni sięgają po tytuły, trofea, o których inni mogą sobie tylko pomarzyć. Dlaczego? Bo tylko nieliczni dają z siebie więcej. Dużo, dużo więcej. Bo tylko nieliczni mają w sobie ogromną determinację i jeszcze większą wewnętrzną siłę, aby jak najlepiej wykorzystać swoją sportową szansę. Lewis Hamilton zrobił wszystko, aby zrealizować swoje marzenia z dzieciństwa i nie zatrzymuje się, aby sięgnąć po kolejne, aby w Formule 1 zostać jeszcze bardziej GOAT – Greatest of All Time. Sportowcu, Ty również zrób wszystko, aby jak najpełniej wykorzystać swój potencjał i za kilka, kilkadziesiąt lat – podobnie jak dzisiaj Lewis Hamilton – być inspiracją dla młodszych pokoleń sportowców. A jeżeli szukasz więcej inspiracji od sportowych mistrzów, znajdziesz je w książce Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, o której więcej przeczytasz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/

Z mentalnego punktu widzenia warto poznać nie tylko historię Lewisa Hamiltona, ale przede wszystkim jego sposób myślenia i działania. Aby zrozumieć, że najlepsi stają się najlepszymi nie przez przypadek, ale m.in. poprzez ciągły, nieustanny i świadomy rozwój, tysiące przetrenowanych godzin, wyciąganie z przegranych konstruktywnych wniosków oraz nieodpuszczanie, nawet przez wiele lat z rzędu, aby w pewnym momencie zobaczyć efekty swojej pracy.

Autor: Frank Worrall. Data wydania: 23/03/2022. Wydawnictwo: Znak.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.znak.com.pl/ksiazka/lewis-hamilton-kompletna-biografia-najlepszego-kierowcy-w-historii-formuly-1-worrall-frank-217988

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Lewis Hamilton. Kompletna biografia najlepszego kierowcy w historii Formuły 1.

Boję się przestać grać, bo nie wiem, co czeka mnie później. Z każdym dniem jestem coraz bliżej tego momentu i zdaję sobie sprawę, że odczuwam rosnący strach. To nie kwestia pieniędzy. Tych mi nie zabraknie. Pytanie jest inne: Co będę robił? (…) Sądziłem, że jestem gotowy, by rzucić futbol i zająć się innymi rzeczami, tymczasem w miarę upływu czasu niepokoję się coraz bardziej.* Nie jest łatwo zakończyć sportową karierę, kiedy zgiełk stadionu, aplauz tysięcy kibiców i emocje związane ze strzelaniem kolejnych goli oraz wygrywaniem kolejnych pojedynków sprawiają, że w żyłach zaczyna jeszcze mocniej płynąć adrenalina. Adrenalina, która dla Zlatana Ibrahimovića była paliwem, które napędzało i motywowało go przez całą piłkarską karierę. Dzięki niej, grając przez 24 lata dla reprezentacji Szwecji oraz m.in. w takich klubów jak: Juventus, Inter Mediolan, FC Barcelona, PSG, Manchester United, Los Angeles Galaxy oraz AC Milan, Zlatan wystąpił w ponad 850 meczach, zostawiając piłkę w siatce ponad 500 razy. Mimo, że nie zdobył Ligi Mistrzów, to lista jego piłkarskich osiągnięć jest imponująca. W swojej najnowszej książce, już trzeciej która ukazała się na polskim rynku (po Ja, Ibra oraz Ja, Futbol), piłkarz dzieli się swoim bogatym doświadczeniem oraz nie napisanymi dotychczas piłkarskimi historiami. Kolejne rozdziały książki (Rozgrzewka, Przewrotka, Drybling, Przeciwnik, Piłka, Agent, Dziennikarz, Gol, Sędzia, Kontuzja, Podanie, Dogrywka) pozwalają lepiej zrozumieć piłkarski świat oraz co doprowadziło Ibrę, aby móc grać na najwyższym poziomie do swoich 40. urodzin. Wprawdzie w swojej książce nie napisał o piłkarskim zakończeniu kariery, to już dzisiaj wiemy, że ono nastąpiło. 4 czerwca 2023 roku, po ostatnim meczu sezonu zespołu A.C. Milan, Zlatan Ibrahimović zakończył karierę słowami: Przyszedł czas, aby powiedzieć „do widzenia” futbolowi, ale nie fanom. Jaki będzie ciąg dalszy historii Zlatana, pokażą kolejne lata, ale wcześniej warto sięgnąć po jego najnowszą książkę Adrenalina. Moje nieznane historie.

Czytając książkę:
- będziesz wiedzieć, jaka dodatkowa dyscyplina sportu dawała Zlatanowi przewagę na murawie,
- poznasz, jakie techniki stosował Ibra, aby zainspirować innych piłkarzy do jeszcze cięższej pracy,
- lepiej zrozumiesz, dlaczego Zlatan postanowił wyjechać do klubu Los Angeles Galaxy,
- dowiesz się, jak Ibra radził sobie z kontuzjami i wracał do boiskowej formy,
- oraz czym dla Zlatana była tytułowa adrenalina.

Opinia o książce: Niektórzy Zlatana kochają, inni nienawidzą. Ja postrzegam Zlatana jako sportowca, który dorastając w niewielkim, szwedzkim mieście Malmö odnalazł w piłce nożnej szansę na lepsze życie. Już jako dziecko, a później jako zawodowy piłkarz, miał ogromne marzenia i pragnął zajść dalej niż ktokolwiek inny. Nie szedł utartymi ścieżkami, ale wybrał swoją własną drogę, którą uparcie podążał. Przy tym, myślał inaczej niż inni, pracował ciężej niż inni. Kiedy nikt nie dawał mu szans, sam je sobie tworzył. Swoją piłkarską historię stworzył na własnych zasadach, a podsumował ją w swojej najnowszej książce. Książce, która jest jak Zlatan: konkretna (tylko 280 stron), szczera i od której bije ogromna pewność siebie. W mojej opinii jest najlepszą ze wszystkich książek dotychczas napisanych przez Ibrę. Warto przeczytać.

Lekcja mentalna od Zlatana Ibrahimovića: Jeśli na zajęciach nie pracujesz wystarczająco ciężko, a podczas gierki walczysz ze mną od niechcenia, to nie wyświadczasz mi przysługi, tylko zaburzasz mój trening, bo nie pomagasz mi stawać się lepszym. Musisz dawać z siebie maksimum, bo w ten sposób ja też jestem zmuszony do maksymalnego wysiłku. Ty sprawiasz, że ja się doskonalę, a ja – że doskonalisz się ty. Jeśli trenujesz byle jak, to lepiej idź do domu, bo krzywdzisz samego siebie i innych.* W piłce nożnej, podobnie jak w wielu innych sportach zespołowych, nie wygrywa jednostka, ale drużyna. Sukces nie jest wynikiem samotnego działania, lecz partnerstwa. Wiedział o tym doskonale Ibra, który uważał, że trenowanie na poziomie sto procent to za mało, musisz dawać z siebie dwieście.* To był jego znak rozpoznawczy i z takim nastawieniem wchodził do każdego kolejnego klubu. Sportowcu, pamiętaj, że to, co różni zawodników dobrych od naprawdę wybitnych, to zaangażowanie i to zaangażowanie przez duże Z. Dlatego zadaj sobie teraz pytanie czy swoją dyscypliną, biorąc pod uwagę ile dajesz z siebie podczas treningów oraz jak wykorzystujesz każdy dzień jako sportowiec, jesteś zainteresowany czy też zaangażowany? Zlatan przez całą swoją karierę miał włączoną drugą opcję, dzięki której doskonalił nie tylko siebie, ale również sprawiał, że inni zawodnicy stawali się lepsi. Nie zapominaj o tym sportowcu i na kolejnym treningu nie dawaj z siebie 100%, ale już dzisiaj – podobnie jak Zlatan – dawaj z siebie 200%. Ponieważ to wysokie zaangażowanie zacznie tworzyć Twoją sportową przewagę, którą w pewnym momencie innym zawodnikom trudno będzie nadrobić. A o tym, jak świadomie zacząć pracować z większym zaangażowaniem, jak efektywnie wykorzystywać dzień oraz treningi, dowiesz się z książki Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, którą znajdziesz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/

Z mentalnego punktu widzenia książkę polecam szczególnie piłkarzom. Jeżeli dla Ciebie piłka nożna jest, podobnie jak była dla Zlatana, ogromną pasją, to koniecznie poznaj sposób myślenia i działania Ibry oraz dowiedz się, co doprowadziło go na sam futbolowy szczyt.

Autorzy: Zlatan Ibrahimović, Luigi Garlando.  Data wydania: 23/03/2022. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/adrenalina-moje-nieznane-historie/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Adrenalina. Moje nieznane historie.

Francuz. Napastnik. Bardzo młody. (…) Jest piorunująco szybki. Ma świetną technikę i nieprawdopodobną umiejętność ustawiania się pod bramką rywali. Nałogowo strzela gole. No i jest już mistrzem świata.* Mając 19 lat, 6 miesięcy i 25 dni Kylian Sanmi Mbappé zostaje mistrzem świata oraz otrzymuje statuetkę dla najlepszego, najmłodszego piłkarza turnieju. Zanim razem z reprezentacją Francji napisał historię i cieszył się z wygranego mundialu, jego piłkarska historia zaczęła się 14 lat wcześniej. Mając 5 lat swoje pierwsze gole zaczął strzelać w klubie AS Bondy. Od 13 roku życia rozwija się w Akademii INF Clairefontaine, w Narodowym Instytucie Piłki Nożnej, razem z najlepszymi zawodnikami Francji. W wieku niespełna 15 lat przenosi się do klubu AS Monaco, w którym zaczyna wyróżniać się tak bardzo, że nie mając 17 lat zaczyna grać w pierwszym składzie i debiutuje we francuskiej 1 lidze. Od tego momentu jeszcze bardziej staje się celem numer jeden dla największych klubów Europy. Rok później wybiera francuski klub Paris Saint – Germain F.C., w którym dołącza do niego Neymar Jr. i razem z Cavanim tworzą superskuteczne trio napastników, które wspólnie w trakcie trzech lat zdobyło 230 bramek we wszystkich klubowych rozgrywkach.* Od tego czasu wiele w klubie się zmieniło. Cavani przeszedł do Manchesteru United, Neymar do saudyjskiego klubu Al-Hilal. W międzyczasie pojawił się w klubie Leo Messi, który po dwóch sezonach przeniósł się do Inter Miami CF. A Mbappé? W momencie pisania tego artykułu, nadal gra w paryskim klubie PSG. A o tym, skąd wziął się jeden z najlepszych futbolowych snajperów, dowiesz się z książki Mbappé. Nowy książę futbolu.

Czytając książkę:
- dowiesz się także, jakie inne pasje w tym muzyczne, miał Kylian będąc nastolatkiem,
- będziesz wiedzieć, jaki przedmiot wybrał piłkarz na maturze,
- poznasz, z jaką prędkością biega Kylian po boisku,
- dowiesz się, jakie było największe piłkarskie marzenie oraz kto był największym idolem młodego Mbappé,
- na jaki cel piłkarz przeznaczył 0,5 mln euro premii po wygraniu Mistrzostw Świata w 2018 roku,
- oraz dlaczego, mając 15 lat, odrzucił ofertę grania w Realu Madryt.

Opinia o książce: Książka o francuskim piłkarzu jest jedną z pierwszych (razem z Van Dijk. Holenderska Skała) z serii Wydarzyło się naprawdę. Książkę bardzo szybko i przyjemnie się czyta. Przeczytanie 176 stron powinno Ci zająć maksymalnie 2-3 godziny. Dobra pozycja na początek, aby poznać skąd wziął się i jaką drogę przeszedł francuski napastnik. Ale tylko na początek. Ponieważ dochodząc do końca książki czułem pewien niedosyt, że historia Kyliana mogła być opowiedziana w bardziej kompleksowy sposób, że można było napisać o piłkarzu więcej. Być może kolejne wydanie, biorąc pod uwagę, że premiera książki miała miejsce w połowie 2021 roku, będzie rozszerzone, podobnie jak najnowsza książka z serii o Leo Messim, po którą także warto sięgnąć.

Lekcja mentalna od Kyliana Mbappé: Pracuję ciężko każdego dnia i pomagam drużynie. Ale staram się też czerpać z tego radość. Piłka nożna to radość. Strzelanie goli, bicie rekordów, to jest coś, co mnie napędza.* Jednym z najważniejszych czynników decydujących o sukcesie w sporcie jest motywacja. Według amerykańskiego psychologa Jima Taylora może być ona rozumiana, jako cierpliwość i wytrwałość w działaniu oraz zdolność do ciężkiej pracy w obliczu zmęczenia, bólu i znudzenia. Znaczenie motywacji potwierdzają liczne badania, pokazując że prowadzi ona do wyższego poziomu wydajności, utrzymania codziennego reżimu treningowego, a finalnie do sukcesów w sporcie. Jedną z kluczowych teorii w zakresie motywacji człowieka, która powstała i była intensywnie rozwijana w ciągu ostatnich ponad 50 lat jest tzw. teoria samostanowienia (Self – Determination Theory). Teoria, stworzona przez Deciego i Ryana, która pokazuje, że motywacja człowieka znajduje się na kontinuum od stanu amotywacji (całkowitego braku motywacji) poprzez motywację zewnętrzną do motywacji wewnętrznej. Dwa ostatnie typy trafnie wpisują się w definicję sportowej motywacji, pokazując że na działanie sportowca mają wpływ zarówno czynniki wewnętrzne, jak i zewnętrzne. U Kyliana Mbappé, podczas gry na boisku, widać dużo radości, jaką sprawia mu piłka nożna. Radości, która ma swoje źródło w motywacji wewnętrznej, gdzie siła do działania pochodzi z wnętrza. Dla sportowca już samo działanie jest motywujące i nagradzające, a nie koniecznie osiągnięcie danego, konkretnego celu. Przy tym, Kyliana napędzają również do działania motywy zewnętrzne, jakimi są strzelanie goli czy bicie kolejnych rekordów. Motywacja zewnętrzna jest równie ważna, jak motywacja wewnętrzna, ponieważ obie razem dają Tobie sportowcu motywy (powody), abyś – jak powiedział wyżej psycholog Jim Taylor – w swoim działaniu był cierpliwy i wytrwały, abyś ciężko pracował, często w obliczu zmęczenia, bólu oraz znudzenia. Dlatego sportowcu, odkryj jak najwięcej swoich motywów, zarówno tych wewnętrznych, jak i zewnętrznych, które napędzają Cię w Twojej sportowej dyscyplinie. Im bardziej będziesz ich świadomy, tym większa i bardziej świadoma będzie Twoja motywacja do działania.

Z mentalnego punktu widzenia warto przeczytać książkę, aby lepiej zrozumieć, jak ważne jest, szczególnie na początku sportowej drogi, wsparcie rodziców, najbliższych oraz trenerów. Ponieważ dla tych osób warto dawać z siebie więcej, ale bez nich trudno cokolwiek w sporcie osiągnąć.

Autorzy: Yvette Żółtowska – Darska, Jacek Sarżało. Data wydania: 16/06/2021. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/mbappe-nowy-ksiaze-futbolu/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Mbappé. Nowy książę futbolu.

Virgil jest wielką, naprawdę wielką osobowością na boisku. Jest liderem. (…) Jest w stanie udźwignąć większą odpowiedzialność. Jest silny, ma charakter i cieszy się tą odpowiedzialnością. To także bardzo dobry człowiek.* Zanim Virgil Van Dijk stał się silny, zarówno pod względem fizycznym, jak i osobowościowym, swoje pierwsze piłkarskie kroki – mając 7 lat – stawiał w lokalnym klubie WDS 19 Breda, a cztery lata później w Willem II Tilburg. Spędził w nim 9 lat, po czym dowiedział się, że nie ma dla niego miejsca w pierwszym zespole. W wieku 19 lat przechodzi do holenderskiego klubu FC Groningen. Do tego momentu najczęściej wystawiany jest na pozycji napastnika, ponieważ od dziecka pragnął być jak Ronaldinho i seryjnie strzelać gole. W drugim sezonie gry w FC Groningen, a następnie w szkockim klubie Celtic Glasgow oraz angielskim Southampton FC zaczął być przesuwany na pozycję obrońcy i na niej pozostał do dzisiaj, otrzymując przydomek Kolos z Bredy oraz Holenderskiej Skały. Mając 26 lat został wykupiony przez angielski klub Liverpool F.C., który zapłacił za piłkarza aż 85 mln euro. Nigdy wcześniej w historii futbolu żaden klub nie wydał tylu pieniędzy na obrońcę. Przy tym, nigdy wcześniej w historii piłki nożnej nie było na boisku obrońcy, którego przez 1,5 roku żaden inny piłkarz zdołałby przedryblować. Dzięki temu, razem z angielską drużyną, Virgil van Dijk wygrał najpierw Ligę Mistrzów, a później sięgnął po tytuł mistrza Anglii. Wydaje się, że historia Virgila jest kolejną historią, w której piłkarz o ogromnym talencie pnął się superszybko na piłkarski szczyt. Nie tym razem. Historia Virgila to droga wypełniona ciężką pracą, konsekwencją, niezłomną determinacją i ogromną wiarą w siebie. Historia, która przedstawiona została w książce Van Dijk. Holenderska skała.

Czytając książkę:
- dowiesz się także, dlaczego na klubowej oraz reprezentacyjnej koszulce zamiast nazwiska piłkarza jest jego imię,
- zainspirujesz się, co Virgila van Dijka łączy z Robertem Lewandowskim,
- będziesz wiedzieć dlaczego w wieku 21 lat piłkarz musiał spisać swój testament,
- poznasz przez ile meczów nikt nie przedryblował Holenderskiej Skały,
- dowiesz się, o ile głosów w rywalizacji o Złotą Piłkę Virgil przegrał z Leo Messim,
- oraz zrozumiesz lepiej, czym jest tzw. futbol totalny.

Opinia o książce: Czy przeczytałbym książkę jeszcze raz? Tak. Czy poleciłbym książkę innym sportowcom? Zdecydowanie tak. Jedna z pierwszych książek z serii Wydarzyło się naprawdę bardzo ciekawie i konkretnie opisuje historię holenderskiego obrońcy, pokazując nie tylko co działo się na murawie, ale również w życiu prywatnym Virgila van Dijka. Dodatkowo w książce znajdziesz wiele ciekawych faktów o klubie Liverpool F.C. oraz poznasz bliżej historię reprezentacji Holandii. A wszystko zawarte zostało na 160 stronach, które śmiało można pochłonąć w jedno popołudnie. Polecam, wartościowa pozycja!!!

Lekcja mentalna od Virgil van Dijka: Musisz mieć marzenia, musisz za nimi podążać. W przeciwnym razie po co być piłkarzem?* Według Virgila trzeba mieć marzenia i za nimi podążać. A czym są marzenia? Dla mnie są czymś więcej niż celami. Cele powinny i najczęściej mają datę realizacji. Marzenia, nie koniecznie, ale pozwalają za to bez ograniczeń spojrzeć w przyszłość, pobudzając do działania i zwiększając zaangażowanie. Podobnie, jak marzenia miał Virgil van Dijk, również Ty sportowcu, warto abyś zapisał swoje marzenia związane z uprawianą dyscypliną sportową. A kiedy to zrobisz, kolejnym krokiem aby je urzeczywistnić to postawienie, podobnie jak to zrobił Kolos z Bredy, na codzienne treningi oraz pracę nad sobą, które przybliżać Cię będą w kierunku Twoich marzeń. Czy będzie łatwo? Na pewno nie. Czy będzie warto? Zdecydowanie tak. A o tym, jak zacząć świadomie pracować nad sobą, jak trenować jedną z kluczowych mentalnych umiejętności w sporcie, dowiesz się z książki Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, którą znajdziesz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/

Z mentalnego punktu widzenia warto przeczytać książkę, aby lepiej zrozumieć, jak ważna w sporcie jest konsekwencja oraz jeszcze większy upór i nie poddawanie się, zwłaszcza wtedy, kiedy kluby nie są Tobą zainteresowane i nie dostrzegają drzemiącego w Tobie potencjału. Van Dijk jest przykładem, że ciężka praca i wytrwałość, wcześniej czy później, zostają dostrzeżone. W pewnym momencie Virgil van Dijk dostał swoją szansę, był na nią gotów i ją wykorzystał. Dlatego Ty również sportowcu pracuj, bądź cierpliwy i czekaj na swój moment. A kiedy on nadejdzie, wykorzystaj go najlepiej, jak tylko potrafisz.

Autorzy: Yvette Żółtowska – Darska, Jacek Sarżało. Data wydania: 16/06/2021. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/van-dijk-holenderska-skala/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Van Dijk. Holenderska skała.

Pomyślcie, że macie do czynienia z facetem, który jest w NBA od tak dawna, a mimo to przed rozpoczęciem meczu bywa tak podekscytowany, że dosłownie musicie go uspokajać. Taki właśnie jest KG i to w nim lubię najbardziej.* To są słowa trenera Doca Riversa o KG. A sam KG swoją karierę wspomina tak: Grałem w kosza. Chciałem być wszędzie i chciałem, żebyście mnie zapamiętali. Chciałem, żebyście zapamiętali doświadczenia ze mną. I tak właśnie grałem. Dawałem z siebie wszystko. I w meczach, i na treningach. I zawsze chciałem móc powiedzieć: „Kiedy już z tym skończę, to nie zamierzam już nigdy więcej myśleć o koszykówce. Bo zamierzam zostawić wszystko na parkiecie.* W skrócie KG, a w pełnej wersji Kevin Garnett. Podobnie jak Kobe Bryant czy LeBorn James prosto ze szkoły średniej przeszedł do NBA. Na parkiecie spędził 21 sezonów, w tym czasie zdobywając mistrzowski pierścień, złoty medal olimpijski, 15-krotnie uczestnicząc w Meczu Gwiazd, a od 2020 roku zostając członkiem koszykarskiej Hall of Fame. W  2016 roku, w wieku 40 lat, kończy karierę i postanawia podzielić się swoją historią, robiąc to w podobnym stylu, z jakim grał w koszykówkę: po swojemu, bardzo mocno osobiście, nad wyraz bezpośrednio, szczerze i bez owijania w bawełnę. Jeżeli chcesz lepiej zrozumieć zasady rządzące NBA oraz lepiej poznać koszykarskie podejście do gry Kevina Garnetta, znajdziesz je w książce Kevin Garnett. Od A do Z. Bez cenzury o życiu, koszykówce i wszystkim pomiędzy.

Czytając książkę:
- poznasz także, jakie przedmeczowe rutyny stosował Garnett,
- dowiesz się, jaki rytuał przed meczem przejął od Michaela Jordana, a następnie rytuał ten przejął od niego LeBron James,
- zrozumiesz w czym, w trakcie koszykarskiej kariery, pomogła mu joga,
- będziesz wiedzieć, jak podczas meczów Garnett radził sobie z bólem, który często był nie do zniesienia,
- dowiesz się, kogo Kevin uważa za najlepszego dunkera w historii,
- oraz na czym polegała zasada Ubuntu, m.in. dzięki której Garnett wraz z zespołem Boston Celtics zdobył mistrzowski pierścień.

Opinia o książce: Napiszę od razu. Bardzo dobra koszykarska autobiografia. Książka, w której nie znajdziesz numerów kolejnych rozdziałów, ale kolejne litery alfabetu, które od A do Z, opisują koszykarską historię Kevina Garnetta oraz wszystko co działo się pomiędzy basketem, a życiem prywatnym. Historię napisaną w niesztampowy sposób z soczyście koszykarskim językiem, w którym pojawia się wiele niecenzuralnych słów. Mi osobiście one nie przeszkadzały, a wręcz przeciwnie, pokazały prawdziwe oblicze Duranta, jego sposób myślenia oraz działania. Dla mnie były tym smaczkiem, który sprawił, że z ciekawością czytałem kartkę za kartką. Superwartością książki jest poznanie również perspektywy Duranta na temat jego kolegów, przeciwników z koszykarskiego basketu, takich jak: Charles Barkley, Karl Malone, Tim Duncan, Scottie Pippen, Allen Iverson, LeBron James, Michael Jordan, Kobe Bryant, Shaquille O’Neal, Gary Payton czy Dennis Rodman. Są książki, które się czyta, a później odkłada na półkę. Są też książki, które się czyta, odkłada na półkę, a później do nich wraca i poleca. I właśnie taką książką, w mojej opinii, jest Kevin Garnett. Od A do Z. Bez cenzury o życiu, koszykówce i wszystkim pomiędzy.

Lekcja mentalna od Kevina Garnetta: Nauczyłem się, że przegrana to także egzamin z charakteru. Każda porażka to również lekcja. A jeśli nic z niej nie zrozumiesz, to będzie jeszcze bardziej dotkliwa. Lecz jeśli czegoś się nauczysz, to w przyszłości będziesz ponosić mniej porażek.* Sportowcu, pamiętaj że przegrana nie jest momentem, w którym należy odpuścić, ale chwilą z której należy wyciągnąć wnioski, wziąć lekcje dla siebie i dalej robić swoje. Pamiętaj, że przegrana nie jest przeciwieństwem sukcesu, ale kolejnym krokiem do jego osiągnięcia. Przegrana stanie się porażką, jeżeli nic z niej nie zrozumiesz. Ale może być ona dla Ciebie najlepszą lekcją, jeżeli wyciągając wnioski z przeszłości, nauczysz się, co zrobić aby wygrywać w przyszłości. Spójrz na przegraną, trudne momenty właśnie z tej perspektywy, mając świadomość że sukces w sporcie to suma przegranych, kolejnych prób i niepowodzeń, dzięki którym wzrastasz nie tylko fizycznie, ale również mentalnie. To one budują Ciebie jako sportowca oraz stają się fundamentem Twoich przyszłych sportowych osiągnięć. Jeżeli szukasz więcej strategii radzenia sobie z porażkami, znajdziesz je w rozdziale 12 książki Aktywuj potężną pewność siebie 1.0 dostępnej  na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/

Z mentalnego punktu widzenia jako sportowiec znajdziesz w książce encyklopedię mentalnych inspiracji od A do Z spisanych przez praktyka, który na parkiecie zostawił blisko 40 lat swojego życia.

Autorzy: Kevin Garnett, David Ritz. Data wydania: 19/05/2021. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/kevin-garnett-od-a-do-z/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Kevin Garnett. Od A do Z. Bez cenzury o życiu, koszykówce i wszystkim pomiędzy.

Długo się zastanawiałam, jak można w trzystu stronach zamknąć trzydzieści pięć lat życia. Chcę, żeby moja historia była inspiracją do działania, motywacją do pokonywania przeszkód i przykładem ciężkiej pracy. Ta książka pokazuje także mój charakter – niełatwy, ale dlatego zwycięski. Uczyłam się na błędach i przezwyciężałam porażki, by ostatecznie wygrać nie tylko w sporcie. Straciłam poczucie szczęście, by na nowo je odnaleźć. Nikt mi nigdy nie powiedział, że będzie łatwo. I nie było. Swoją historią zamykam pewien rozdział życia, by otworzyć kolejne.* Zanim sportowcu otworzysz kolejną książkę, warto wcześniej otworzyć autobiografię i wskoczyć do „basenu” razem z Otylią Jędrzejczak – mistrzynią olimpijską, dwukrotną mistrzynią świata oraz pięciokrotną mistrzynią Europy. Warto poznać historię polskiej pływaczki, która w swojej książce odważnie opisuje siebie, swoje życie, nie uciekając od trudnych momentów oraz ich nie ubarwiając. Przedstawia zarówno łzy radości podczas Igrzysk Olimpijskich w Atenach, ale także pisze otwarcie o tragicznej śmierci swojego brata. Pokazuje, że bycie na sportowym szczycie wymaga włożenia nadludzkiego wysiłku, a kiedy już na nim jesteś, inni ludzie tylko czekają żeby Cię z tego szczytu zrzucić. Warto poznać drogę na szczyt jednej z najbardziej utytułowanych kobiet w historii polskiego sportu, która swoje marzenia odkryła pod powierzchnią wody i zrobiła wszystko, aby je spełnić. Jak do tego doszło, przeczytasz w książce Otylia. Moja historia.

Czytając książkę:
- dowiesz się także, dlaczego Otylia Jędrzejczak zaczęła w ogóle pływać,
- zrozumiesz, że nie warto odkładać marzeń i że warto czerpać z życia pełnym garściami,
- zainspirujesz się, dlaczego aby być dobrym sportowcem, trzeba wcześniej być dobrym uczniem,
- zrozumiesz lepiej, jak kluczowi są trenerzy i ich postawa w osiąganiu sportowych wyników,
- będziesz wiedzieć, dlaczego przed zawodami ważne jest, aby pojawił się stres,
- dowiesz się, ile mniej więcej kilometrów przepłynęła Otylia w trakcie swojej całej kariery,
- oraz poznasz przepis na sukces według pływaczki.

Opinia o książce: Otylia Jędrzejczak wydając swoją książkę niesamowicie otworzyła się przed czytelnikiem, dając się lepiej poznać nie tylko z punktu widzenia sportowego, ale również życiowego. Dużym plusem książki jest to, że słowa Otylii przeplatane są wypowiedziami rodziny, koleżanek z dzieciństwa, przyjaciół, a także trenerów, które pozwalają z różnych perspektyw w pełniejszy spojrzeć na pływaczkę. Przy tym, w książce znajdziesz wiele zdjęć pochodzących z prywatnych źródeł Otylii oraz krótkie poetyckie wiersze (naprawdę dobre !!!), które dają jeszcze lepszy wgląd w umysł polskiej sportowczyni. Otylia Jędrzejczak książką kończy pewien rozdział w swoim życiu, rozpoczynając przy tym kolejne rozdziały. Rozdziały, w których chociaż nie wieszają medali na szyi, to nadal – jak pokazuje Otylia – można w nich zostać mistrzem, a dokładnie mistrzem swojego życia.

Lekcja mentalna od Otylii Jędrzejczak: Ja kocham pływanie i drugi raz też bym wybrała taką drogę, pomimo momentów zwątpienia. Bóg dał mi talent i zdrowie. To ode mnie zależy, jak je wykorzystam.* Każdy z nas przychodzi na świat z pewnymi predyspozycjami, talentami. Jako sportowiec, podobnie jak Otylia Jędrzejczak, odkryłeś swoją pasję i dzisiaj podążasz swoją sportową drogą. Według Otylii drogą, która nie jest łatwa. Wręcz przeciwnie, jest trudna, wymagająca, wypełniona licznymi momentami zwątpienia. Sportowcu, bądź na to gotów, ale jednocześnie pamiętaj, żeby swój sportowy talent, swoje zdrowie – podobnie jak to zrobiła Otylia Jędrzejczak – wykorzystać najlepiej, jak tylko potrafisz. Nie obiecuję, że spełnisz wszystkie swoje sportowe marzenia. Ale jest duża szansa, że dając z siebie więcej, zwiększając swoje zaangażowanie, pracując nieprzerwanie nad sobą, w pełni wykorzystasz swój potencjał i swoją sportową szansę. A o tym, jak radzić sobie z przeciwnościami przeczytasz w książce Aktywuj potężną pewność siebie 1.0, którą znajdziesz na stronie: https://sklep.karolciborowski.pl/mentalna5/

Z mentalnego punktu widzenia warto przeczytać książkę, aby dowiedzieć się, jak Otylia Jędrzejczak w trakcie swojej kariery stawiała sobie cele i konsekwentnie je realizowała, wykorzystując przy tym trening wyobrażeniowy. Warto zainspirować się także, jak wzbudzała w sobie ogromną motywację przed kolejnymi igrzyskami olimpijskimi, jak psychologicznie budowała przewagę nad przeciwniczkami zanim jeszcze skoczyła do wody oraz jak ważne jest w sporcie zadbanie o detale, niuanse, które – jak mówi sama pływaczka – mogą decydować o skakaniu pod niebo z radości, jak również o płaczu i depresji.*

Autorzy: Otylia Jędrzejczak, Paweł Hochstim, Paweł Skraba. Data wydania: 27/11/2019. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/otylia-moja-historia/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Otylia. Moja historia.

Miałem być kimś specjalnym. Tak zawsze mówiła moja mama. Miałem być Supermanem. (…) A babcia powtarzała: „Uwierz w siebie”. (…) Była marzycielką i to ona nauczyła mnie marzyć.* Wiara ze strony najbliższych osób połączona z surowym wychowaniem przez ojca doprowadziły do tego, ze Shaquille O’Neal, gigant o wzroście 216 cm i wadze ponad 140 kilogramów, łamiąc obręcze oraz niszcząc tablice, stał się jednym z największych dominatorów w historii NBA. Na parkiecie spędził prawie 20 lat, grając w takich klubach jak: Orlando Magic, Los Angeles Lakers, Miami Heat czy Boston Celtics. W swoim dorobku ma cztery mistrzowskie pierścienie, a przy tym jest mistrzem świata oraz mistrzem olimpijskim. Zanim po te tytuły sięgnął, nie był przykładem sportowca, który ciężko pracuje, a na treningach daje z siebie maksa. Wręcz przeciwnie, jak sam powiedział o sobie: Byłem leniem. (…) Biegałem na pół gwizdka, podczas gdy wszyscy wokół zasuwali.* Jako nastolatek, musiał walczyć nie tylko ze sobą, ale także z chorobą Osgooda-Schlattera, ale również z rówieśnikami, przez których ciągle był wyśmiewany. Pomimo, że na parkiecie NBA osiągnął bardzo wiele, to jednak swojemu koszykarskiego zakończenia nie mógł napisać po swojemu. Dlaczego? Jak wyglądała koszykarska droga Shaquillea O’Neala? Opowiada o niej sam koszykarz w swojej książce Shaq. Bez cenzury.

Czytając książkę:
- dowiesz się także, co z czasów licealnych łączyło Shaqa z Michaelem Jordanem,
- poznasz idoli, na których wzorował się O’Neal,
- będziesz wiedzieć, skąd wzięła się ksywka Diesel,
- zrozumiesz, co zmotywowało O’Neala, że w końcu zaczął poważnie traktować koszykówkę,
- poznasz, jakie techniki mentalne wobec koszykarzy stosował trener Phil Jackson,
- oraz dlaczego, grając w NBA, Shaquille zapisał się do Akademii Policyjnej.

Opinia o książce: Po książkę o Shaqu sięgnąłem przede wszystkim z sentymentu, ponieważ miałem okazję występy O’Neala oglądać jeszcze w telewizji. No i nie zawiodłem się. Po przeczytaniu książki poznałem Shaqa, którego do tej pory nie znałem. Poznałem człowieka, który spełniał się nie tylko na koszykarskim parkiecie, w studiu muzycznym, ale także na policyjnej służbie. Niesamowita historia przedstawiona w sposób szczery i bezpośredni. Ponadto dużą wartością dodaną książki jest pokazanie przez O’Neala ciekawostek zza kulis NBA oraz relacji m.in. z Kobem Bryantem, Lebronem Jamesem, a także trenerami: Philem Jacksonem, Patem Rileyem i Docem Riversem. Mimo, że książkę całkiem dobrze się czyta, to w trakcie czytania nie doświadczałem efektu WOW i tego, że nie mogłem się doczekać, aby przełożyć kolejną kartkę i kolejną. Ale pomimo to uważam, że warto książkę przeczytać, szczególnie kiedy koszykówka jest Ci bliska i przede wszystkim, że jest to autobiografia, napisana przez samego Shaqa.

Lekcja mentalna od Shaquille’a O’Neal’a: Musisz nauczyć się też poprawiać grę innych. Najlepsi koszykarze sprawiają, że ich koledzy też wznoszą się na wyżyny swoich umiejętności. To też twoje zadanie.* Sukces w sporcie nie jest wynikiem indywidualnego działania, lecz pracy zespołowej, nawet jeżeli Twój start w zawodach ma charakter indywidualny. Praca zespołowa nabiera jeszcze większego znaczenia, jeżeli za wynik odpowiadasz nie tylko Ty, ale również Twoi koledzy/koleżanki z drużyny. Pamiętaj, że najlepsi sportowcy rozwijają nie tylko siebie, ale także sprawiają, że inni z zespołu również wznoszą się na coraz wyższy poziom. Nie jest to oczywiście łatwe. Takie podejście wymaga dojrzałości, odłożenia na bok swojego ego i zrozumienia, że rozwijamy siebie, a przy tym innych, właśnie dzięki budowaniu wartościowych relacji z innymi osobami i wspieraniu tych osób, aby one także wzrastały i stawały się lepsze.

Z mentalnego punktu widzenia warto przeczytać książkę Shaq bez cenzury, aby w szczególności, oprócz tego wszystkiego co napisałem powyżej, zobaczyć, że życie sportowca nie musi kręcić się tylko wokół sportu. Że można osiągać nie tylko wybitne efekty na swoim „parkiecie”, ale także mieć pasje poza nim. Pasje, które Cię rozwijają, dają szerszą perspektywę na swoje życie i mogą być dla Ciebie mentalną odskocznią od codziennej treningowej rzeczywistości.

Autorzy: Jackie MacMullan, Shaquille O’Neal. Data wydania: 16/10/2019. Wydawnictwo: SQN.

Więcej informacji o książce znajdziesz na stronie wydawnictwa: https://www.wsqn.pl/ksiazki/sqn-originals-shaq-bez-cenzury/

* Przytoczone w artykule cytaty pochodzą z książki Shaq. Bez cenzury.